ΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ
Ε` ΠΟΙΝΙΚΟ ΤΜΗΜΑ
Συγκροτήθηκε από τους Δικαστές: Μαρία Γεωργίου, Αντιπρόεδρο του Αρείου Πάγου, Γεώργιο Παπαηλιάδη, Βασιλική Ηλιοπούλου, Μαρία Βασδέκη και Αναστασία Μουζάκη-Εισηγήτρια, Αρεοπαγίτες.
Συνήλθε σε δημόσια συνεδρίαση στο Κατάστημά του στις 18 Σεπτεμβρίου 2020, με την παρουσία του Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Ιωάννη Προβατάρη, (γιατί κωλύεται ο Εισαγγελέας) και του Γραμματέα Γεράσιμου Βάλσαμου, για να δικάσει την αίτηση του αναιρεσείοντος – κατηγορουμένου … του …, κρατούμενου στο Γενικό Κατάστημα Κράτησης …, ο οποίος εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσια δικηγόρο του Κυριακή Πακιρτζίδου για αναίρεση της υπ`αριθ. 517, 539/2019 απόφασης του Β` Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών. Με υποστηρίζοντες την κατηγορία τους: 1. … του …, για λογαριασμό της ανήλικης …, κάτοικο …, ο οποίος δεν εμφανίστηκε. 2. … του .., για λογαριασμό της ανήλικης Α. Τ., κατοίκου …, η οποία δεν εμφανίστηκε. 3. … του …, για λογαριασμό της ανήλικης …, κάτοικο …, η οποία δεν εμφανίστηκε. 4. … του …, κάτοικο …, για λογαριασμό της ανήλικης …, κάτοικο …, ο οποίος δεν εμφανίστηκε. Το Β` Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, με την ως άνω απόφασή του διέταξε όσα λεπτομερώς αναφέρονται
σ` αυτή, και o αναιρεσείων – κατηγορούμενος ζητεί την αναίρεση αυτής, για τους λόγους που περιλαμβάνονται στην από 25.11.2019 αίτησή του αναιρέσεως, η οποία καταχωρίστηκε στο οικείο πινάκιο με τον αριθμό ../2019.
Αφού άκουσε Tον Αντεισαγγελέα, που πρότεινε να απορριφθεί η προκείμενη αίτηση αναιρέσεως και την πληρεξούσια δικηγόρο του αναιρεσείοντος, που ζήτησε όσα αναφέρονται στα σχετικά πρακτικά.
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
Κατά το άρθρο 513 παρ. 1 εδ. γ` και 3 ΚΠΔ, ο Εισαγγελέας του Αρείου Πάγου κλητεύει τον αναιρεσείοντα και τους λοιπούς διαδίκους στο ακροατήριο του Δικαστηρίου του Αρείου Πάγου. Η κλήση αυτή γίνεται με επίδοση σύμφωνα με τα άρθρα 155-161 και μέσα στην προθεσμία του άρθρου 166. Οι διάδικοι παρίστανται στη συζήτηση με συνήγορο, ενώ, κατά την παρ. 2 του άρθρου 515 του ίδιου Κώδικα, αν εμφανιστεί ο αναιρεσείων, η συζήτηση γίνεται σαν να ήταν παρόντες όλοι οι διάδικοι, ακόμα και αν κάποιος από αυτούς δεν εμφανίστηκε. Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα από
2-6-2020,10-6-2020 και 9-6-2020 αποδεικτικά επίδοσης των επιμελητών της Εισαγγελίας του Αρείου Πάγου …………. (ως προς τα από 2-6-2020 αποδεικτικά) και Ασημίνας Σκορδάκη (ως προς τα λοιπά), οι υποστηρίζοντες την κατηγορία …, ……….. και …., καθώς και οι αντίκλητοι δικηγόροι των δυο πρώτων ……………… και των τρίτης και τέταρτου ………………….., κλητεύθηκαν νόμιμα και εμπρόθεσμα από τον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου κατά τη διάταξη του άρθρου 155 παρ. 1 εδ. α` και β` του ως άνω Κώδικα, για να εμφανιστούν στην αναφερόμενη στην αρχή της απόφασης αυτής συνεδρίαση, που είχε οριστεί για να συζητηθεί η από 25-11-2019 αίτηση του … για αναίρεση της υπ` αριθ. 517,539/2019 καταδικαστικής απόφασης του Β` Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, πλην αυτοί δεν εμφανίστηκαν κατά την εκφώνηση της υποθέσεως ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου. Μετά από αυτά, εφόσον η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα, πρέπει να προχωρήσει η συζήτηση της υπόθεσης, παρά την απουσία τους, σαν να ήταν και αυτοί παρόντες.
Η υπό κρίση αίτηση αναίρεσης, η οποία ασκήθηκε ενώπιον του αναπληρωτή του Διευθυντή του Καταστήματος Κράτησης … στις 25-11-2019 (αρ. εκθ. κατάθ. ../25/11/2019), κατά της υπ` αριθ.517,539/2019 απόφασης του Β` Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών, είναι νομότυπη και εμπρόθεσμη, διότι η προσβαλλόμενη απόφαση καταχωρήθηκε καθαρογραμμένη στο ειδικό βιβλίο, που τηρείται από τη γραμματεία του ποινικού τμήματος του ανωτέρω Εφετείου, στις 19-11-2019 (άρθρο 473 παρ. 2 εδάφ. α και 3 του Κ.Π.Δ.), έχει δε ως λόγους αναίρεσης την εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης και την έλλειψη ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας της απόφασης.
Συνεπώς, πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω για το παραδεκτό και τη βασιμότητα των λόγων της (άρθρο 473 παρ. 2 και 3 ΚΠΔ).
Κατά τη διάταξη του άρθρου 339 παρ. 1 του νέου ΠΚ, που εφαρμόστηκε από το Εφετείο στην υπό κρίση υπόθεση , “Όποιος ενεργεί γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των 15 ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη, τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών”. Ο όρος γενετήσια πράξη που χρησιμοποιείται στα άρθρα του 19ου κεφαλαίου του νέου ΠΚ (αντί του όρου ασελγής πράξη) αναφέρεται στη συνουσία και στις ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις (άρθρο 336 παρ.2 ΝΠΚ, όπου ορίζεται η έννοια της γενετήσιας πράξης). Ο όρος αυτός έχει την έννοια που προσδιορίζει η νομολογία και η επιστήμη. Πρόκειται για τη συνουσία και άλλες πράξεις με την ίδια βαρύτητα από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας ,ενώ, όπως ενδεικτικά αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση του νέου ΠΚ, γενετήσιες πράξεις είναι η “παρά φύσιν” συνουσία, ο ετεροαυνανισμός, η πεολειξία και η αιδιολειξία ή η χρήση υποκατάστατων μέσων. Επιπρόσθετα , κατά τη νομολογία , θεωρούνται γενετήσιες πράξεις η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του ανήλικου, η προστριβή του γεννητικού μορίου του στο σώμα του θύματος, ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. (ΟλΑΠ 3/2018,ΑΠ 785/2012, ΑΠ 560/2010). Στο έγκλημα των γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους, ο δράστης πρέπει να γνωρίζει την ανηλικότητα του παθόντα ή να αδιαφορεί γι` αυτήν.
Το εν λόγω έγκλημα, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 339 ΠΚ, μπορεί να τελεστεί με τρεις τρόπους, τα όρια των οποίων μπορούν στη συγκεκριμένη περίπτωση να επικαλύπτονται. Αρκεί και ένας απ` αυτούς, είναι όμως δυνατό να συντρέχουν περισσότεροι. Ο πρώτος τρόπος τέλεσης αυτού του εγκλήματος συνίσταται στην ενέργεια γενετήσιας πράξης με ανήλικο πρόσωπο, κατά τις παραπάνω διακρίσεις, και αυτός ο τρόπος συντρέχει: α)όταν ο δράστης τελεί γενετήσια πράξη επί του σώματος του ανηλίκου, β) όταν ο δράστης οδηγεί τον ανήλικο στο να τελέσει επ` αυτού γενετήσια πράξη και γ)όταν ο δράστης προσφέρεται για να τελέσει επί του σώματός του γενετήσια πράξη ο ανήλικος. Ο δεύτερος και τρίτος τρόπος τέλεσης του εγκλήματος αυτού απαιτεί παραπλάνηση του ανηλίκου. Ως παραπλάνηση πρέπει να θεωρηθεί κάθε επίδραση επί της βουλήσεως του ανηλίκου, χωρίς την οποία αυτός δεν θα ελάμβανε την απόφαση να ενεργήσει την γενετήσια πράξη. Η έννοια συνεπώς της παραπλάνησης είναι ευρύτερη της έννοιας της δημιουργίας πλάνης. Έτσι υπάρχει παραπλάνηση όχι μόνο όταν ο δράστης με απατηλά μέσα, με τα οποία αποκρύπτεται ο γενετήσιος χαρακτήρας της πράξης οδήγησε τον παθόντα στην ενέργεια αυτής, αλλά όταν τούτο επιταχύνεται με πειθώ, υποσχέσεις, δώρα ή άλλες παροχές, αλλά ακόμη και με απειλές ή με εκφοβισμό, ή και με κάθε άλλο μέσο, χωρίς να αποκρύπτεται ο γενετήσιος χαρακτήρας της πράξης. Τo έννομο αγαθό που προσβάλλεται με το έγκλημα του άρθρου 339 ΠΚ είναι αυτό της ανηλικότητας, προστατεύεται δηλαδή η αγνότητα της νεανικής ηλικίας, η οποία είναι αδύναμη να αυτοπροστατευτεί και η ομαλή εξέλιξη της γενετήσιας ζωής του ανηλίκου. Η συναίνεση του ανηλίκου ή η παρ` αυτού πρωτοβουλία ή και πρόκληση δεν έχει σημασία. Οι μερικότερες δε πράξεις του κατ` εξακολούθηση εγκλήματος μπορούν να τελεστούν με τον ίδιο ή με διαφορετικούς τρόπους (ΑΠ 1046/2019). Κατά δε τη διάταξη του άρθρου 337 παρ.1 ΝΠΚ, “όποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με επίδειξη των γεννητικών του οργάνων, προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου τιμωρείται με φυλάκιση μέχρι ενός έτους ή χρηματική ποινή”. Κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου, “με φυλάκιση έως δύο έτη ή χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγουμένης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των 12 ετών”. Από τις ανωτέρω διατάξεις, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, αρκεί να λάβουν χώρα γενετήσιου χαρακτήρα χειρονομίες ή προτάσεις που αφορούν ασελγείς πράξεις, προσβλητικές, κατά τρόπο βάναυσο, της αξιοπρέπειας του άλλου στη σφαίρα της γενετήσιας ζωής. Σε αντίθεση με τις γενετήσιες πράξεις, οι χειρονομίες “γενετήσιου χαρακτήρα” είναι ελαφρότερες ερωτικές πράξεις που δεν φθάνουν στο σημείο της γενετήσιας πράξης , αλλά πάντως τελούνται σε σωματική επαφή, όπως λ.χ. ψαύσεις, ή θωπείες στο στήθος, στους μηρούς κ.λπ. του παθόντος. Όταν η πράξη του δράστη δεν είναι μια ήσσονος σημασίας ερωτική πράξη (ως στιγμιαίος εναγκαλισμός και ασπασμός), αλλά είναι μια πράξη με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, που κατέτεινε στην διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του και η οποία προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, αλλά και την ακώλυτη γενετήσια εξέλιξη του παθόντος, τότε δεν συντρέχει προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατά το άρθρο 337 του ΠΚ (ΑΠ 9312/2012, ΑΠ 751/2011, ΑΠ 1244/2011,
ΑΠ 1783/2008).
Περαιτέρω, κατά τη διάταξη του άρθρου 342 παρ. 1 του ισχύοντος νέου Π.Κ., που εφαρμόστηκε από το δευτεροβάθμιο Δικαστήριο, “Ο ενήλικος ο οποίος ενεργεί γενετήσιες πράξεις με ανήλικο, τον οποίο του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, τιμωρείται ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη, γ)αν ο παθών συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη ως δέκα έτη”. Με τις διατάξεις αυτές αφενός επιδιώκεται να προστατευθεί η γενετήσια ελευθερία των ανηλίκων, οι οποίοι, λόγω των ιδιαίτερων και δη συγκεκριμένων σχέσεων εμπιστοσύνης με το δράστη, είναι περισσότερο εκτεθειμένοι σε γενετήσιες προσβολές από αυτόν και αφετέρου να διαφυλαχθούν οι σχέσεις αυτές καθαρές από γενετήσιες επιδιώξεις, οι οποίες θίγουν σοβαρά το ηθικό περιεχόμενο ή το χαρακτήρα των σχέσεων αυτών, ως σχέσεων εμπιστοσύνης. Από την παραπάνω διάταξη προκύπτει ότι για την στοιχειοθέτηση του προβλεπόμενου απ` αυτήν εγκλήματος της κατάχρησης ανηλίκων απαιτείται ομοίως (όπως και στο έγκλημα της γενετήσιας πράξης με ανηλίκους) οποιαδήποτε υπό γενετήσια άποψη γενετήσια πράξη με ανήλικο πρόσωπο, η οποία αντικειμενικά μεν προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, υποκειμενικά δε κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, μόνο στην περίπτωση που τον ανήλικο αυτό οι έχοντες την επιμέλειά του τον έχουν εμπιστευθεί στον ενήλικο δράστη για κάποιο λόγο για να τον επιβλέψει ή να τον φυλάσσει, έστω και προσωρινά, παραβιαζόμενης έτσι με κατάχρηση της εμπιστοσύνης που του επέδειξαν. Περαιτέρω, κατά την παρ.2 του άρθρου 342 του ΝΠΚ “Ο ενήλικος ο οποίος απευθύνει χειρονομίες, προτάσεις ή εξιστορεί ή απεικονίζει ή παρουσιάζει πράξεις γενετήσιου χαρακτήρα σε ανήλικο, τον οποίο του έχουν εμπιστευθεί για να τον επιβλέπει ή να τον φυλάσσει έστω και προσωρινά, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον έξι μηνών”. Τέλος η κατάχρηση ανηλίκων μπορεί να συρρέει αληθώς κατ` ιδέαν με την πράξη της γενετήσιας πράξης με ανήλικο , αφού, στην προαναφερόμενη περίπτωση, προσβάλλονται, κατά τα προεκτιθέμενα, δύο αυτοτελή έννομα αγαθά, ήτοι αφενός ο οφειλόμενος σεβασμός προς τον ανήλικο και αφετέρου η σχέση εμπιστοσύνης που υπάρχει μεταξύ δράστη και θύματος. (ΑΠ 1231/2019). Εξάλλου, η καταδικαστική απόφαση έχει την απαιτούμενη, κατά τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κ.Ποιν.Δ., ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, η έλλειψη της οποίας ιδρύει τον προβλεπόμενο από το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` του ίδιου Κώδικα λόγο αναιρέσεως, όταν αναφέρονται σ` αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, που αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία, στα οποία στηρίχθηκε η κρίση του δικαστηρίου για τη συνδρομή των αντικειμενικών και υποκειμενικών στοιχείων του εγκλήματος, για το οποίο καταδικάστηκε ο κατηγορούμενος, οι αποδείξεις που τα θεμελιώνουν και οι νομικές σκέψεις υπαγωγής των περιστατικών αυτών στις εφαρμοσθείσες ουσιαστικές ποινικές διατάξεις. Για την ύπαρξη τέτοιας αιτιολογίας είναι παραδεκτή η αλληλοσυμπλήρωση του αιτιολογικού με το διατακτικό που αποτελούν ενιαίο σύνολο και σε σχέση με τα αποδεικτικά μέσα αρκεί να μνημονεύονται όλα, έστω κατά το είδος τους (μάρτυρες, έγγραφα κ.λπ.), χωρίς ανάγκη ειδικότερης αναφοράς τους και μνείας του τι προέκυψε χωριστά από καθένα από αυτά, αλλά πρέπει με βεβαιότητα να προκύπτει ότι έχουν ληφθεί υπόψη όλα τα αποδεικτικά μέσα στο σύνολο τους και όχι μόνο ορισμένα από αυτά. Ακόμη, δεν είναι απαραίτητη η αξιολογική συσχέτιση και σύγκριση των διαφόρων αποδεικτικών μέσων και των μαρτυρικών καταθέσεων μεταξύ τους ή να προσδιορίζεται ποιο βάρυνε περισσότερο για το σχηματισμό της δικανικής κρίσεως. Όταν δε εξαίρονται ορισμένα από τα αποδεικτικά μέσα, δεν σημαίνει ότι δεν ελήφθησαν υπόψη τα άλλα, ούτε ανακύπτει ανάγκη αιτιολογήσεως γιατί δεν εξαίρονται τα άλλα. Δεν αποτελούν όμως λόγους αναίρεσης η εσφαλμένη εκτίμηση εγγράφων, η εσφαλμένη αξιολόγηση των καταθέσεων των μαρτύρων, η παράλειψη αναφοράς και αξιολόγησης κάθε αποδεικτικού στοιχείου χωριστά και η παράλειψη της μεταξύ τους αξιολογικής συσχετίσεως των αποδεικτικών στοιχείων, καθόσον στις περιπτώσεις αυτές πλήττεται η αναιρετικά ανέλεγκτη κρίση του δικαστηρίου της ουσίας. Τέλος, κατά το άρθρο 510 παρ. 1 στοιχ. Ε` του Κ.Ποιν.Δ., λόγο αναίρεσης της απόφασης αποτελεί και η εσφαλμένη ερμηνεία ή εφαρμογή ουσιαστικής ποινικής διάταξης. Εσφαλμένη ερμηνεία τέτοιας διάταξης υπάρχει όταν το δικαστήριο αποδίδει σ` αυτήν διαφορετική έννοια από εκείνη που πραγματικά έχει, εσφαλμένη δε εφαρμογή συντρέχει όταν το δικαστήριο δεν υπήγαγε σωστά τα πραγματικά περιστατικά, που δέχθηκε ότι προέκυψαν από την αποδεικτική διαδικασία, στη διάταξη που εφάρμοσε. Περίπτωση εσφαλμένης εφαρμογής ουσιαστικής ποινικής διάταξης υπάρχει και όταν η διάταξη αυτή παραβιάζεται εκ πλαγίου, πράγμα που συμβαίνει όταν στο πόρισμα της αποφάσεως που περιλαμβάνεται στο συνδυασμό του διατακτικού με το σκεπτικό αυτής και ανάγεται στα στοιχεία και στην ταυτότητα του οικείου εγκλήματος, έχουν εμφιλοχωρήσει ασάφειες, αντιφάσεις ή λογικά κενά, με αποτέλεσμα να καθίσταται ανέφικτος ο έλεγχος της ορθής ή μη εφαρμογής του νόμου, οπότε η απόφαση δεν έχει νόμιμη βάση (Ολ. ΑΠ 3/2008).
Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από το σκεπτικό της προσβαλλόμενης υπ` αριθμ.517,539/2019 απόφασής του, το Β` Μικτό Ορκωτό Εφετείο Αθηνών, που δίκασε σε δεύτερο βαθμό, μετά από εκτίμηση και αξιολόγηση όλων των μνημονευομένων, κατά το είδος τους, αποδεικτικών μέσων, ήτοι των ενόρκων καταθέσεων των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης, όλων των εγγράφων της δικογραφίας, που αναγνώστηκαν στο ακροατήριο, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται και τα πρακτικά και η απόφαση της πρωτοβάθμιας δίκης, δέχθηκε, κατά την αναιρετικώς ανέλεγκτη περί τα πράγματα κρίση του αναφορικά με τις αξιόποινες πράξεις των άρθρων 339 παρ.1ΠΚ (γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ) και 342 παρ.1 ΠΚ (κατάχρηση ανηλίκων), που αποτελούν αντικείμενο της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, ότι αποδείχθηκαν, κατά πιστή μεταφορά, τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: “Ο εν λόγω εκκαλών-κατηγορούμενος Π. Δ., τυγχάνων μουσικοδιδάσκαλος, στο …, και εντός των εγκαταστάσεων του Εθνικού Ωδείου …, κατά το χρονικό διάστημα λίγο πριν την περίοδο των Χριστουγέννων του έτους 2016 μέχρι και την 23-
1-2017, και δη κάθε απόγευμα Δευτέρας του προαναφερομένου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε μαθήματα φλάουτου στην ανήλικη παθούσα … του …, που δεν είχε συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας της, γεννηθείσα στις 26-7-2006, και του την είχαν εμπιστευθεί οι εγκαλούντες και πολιτικώς ενάγοντες γονείς της … και …., συστηματικά με πρόθεση την παραπλανούσε με κοπλιμέντα για την εξωτερική της εμφάνιση, επικαλούμενος ότι έχει ωραία μάτια και ωραίο βλέμμα, καθώς και ότι είναι όμορφη, ώστε να ενεργήσει ή να υποστεί γενετήσια πράξη προς διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του. Ειδικότερα καθόλο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, προέβαινε μεν αρχικά σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανωτέρω ανήλικης αγγίζοντας αυτήν στα χέρια και στα πόδια της και στη συνέχεια χαϊδεύοντάς την πάνω από τα ενδύματά της στην περιοχή των μηρών και του πρωκτού της, σταδιακά, όμως, με αυξανόμενη ένταση και διάρκεια τοποθετούσε παράλληλα το χέρι της στο γεννητικό του μόριο και το κινούσε χαϊδεύοντας επιφέροντας του το ηδονιστικό αποτέλεσμα, το οποίο και επεδίωκε, αφού με τις ενέργειες του αυτές διήγειρε και ικανοποιούσε τη γενετήσια ορμή και επιθυμία του. Στις 23-1-2017, μάλιστα, θώπευσε την ανήλικη μέσα από το εσώρουχό της στην περιοχή του πρωκτού και χάιδεψε αυτήν πάνω από τα ενδύματά της στην περιοχή των μηρών και των γεννητικών της οργάνων, όπου και της άσκησε πίεση, ενώ παράλληλα τοποθέτησε το χέρι της ανήλικης στο γεννητικό του μόριο πάνω από τα ενδύματά του, με το οποίο και άσκησε πίεση, παροτρύνοντας την ανήλικη να σφίγγει η ίδια με το χέρι της το γεννητικό του μόριο, μέχρι να ολοκληρώσει την ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του, την οποία και επιδίωκε, με την επίτευξη ηδονιστικού γι` αυτόν αποτελέσματος (βλ. χαρακτηριστικά την αναγνωσθείσα από 25-7-2017 κατάθεση της ανήλικης παθούσας με παρουσία πραγματογνώμονα και δη στα σημεία που αναφέρει “…(την τελευταία φορά) δεν κάναμε σχεδόν καθόλου μάθημα. Όλη την ώρα με χάιδευε … Μου έπαιρνε το χέρι μου και το έβαζε στο πιπί του και το κουνούσε για να τον χαιδεύω.
Την τελευταία φορά όμως μου πήρε το χέρι και το έβαλε στο πιπί του και μου το έσφιγγε… Μου έλεγε να τον σφίγγω στο πιπί του και με ρώτησε δύο φορές εάν μου αρέσει αυτό που πιάνω… μου έλεγε και με κοιτούσε και χαμογελούσε σαν χαζός”. Οι προαναφερθείσες δε πράξεις του και δη η τελευταία εκείνη της 23-1-2017, σύμφωνα και με τις προεκτεθείσες στην αρχή νομικές σκέψεις, αποτελεί κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, ενόψει του βαθμού της έντασης και της διάρκειας της, σε συνδυασμό και με το επιτευχθέν αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του κατηγορουμένου, με την επέλευση ηδονιστικού αποτελέσματος για τον τελευταίο (που υποδηλώνει η τελευταία φράση της ανήλικης “… μου έλεγε και με κοιτούσε και χαμογελούσε σα χαζός”), πράξη η οποία φέρει το χαρακτήρα “γενετήσιας πράξης”, κατά την έννοια του άρθρου 339 παρ.1 του νέου ισχύοντος ΠΚ, αφού ως χρήση υποκατάστατου μέσου (απομιμήσεως) της συνουσίας νομολογιακά θεωρείται και η θώπευση πέους από το θύμα στο δράστη μέχρις εκσπερματώσεως, ήτοι χωρίς να απαιτείται πλήρης ή ατελής συνουσία, αρκούσης της καθ` οιονδήποτε τρόπο χρησιμοποιήσεως του γεννητικού οργάνου προς επίτευξη ηδονιστικού αποτελέσματος, εφόσον και αυτό είναι το κυρίαρχο, οι ενέργειες αυτές κατατείνουν στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, και ουδόλως στην προκειμένη περίπτωση οι ανωτέρω πράξεις που έλαβαν χώρα, κρινόμενες ως ενιαίο σύνολο, αποβλέποντας στο παραπάνω αποτέλεσμα, δύνανται να χαρακτηριστούν, απλώς, ως χειρονομίες “γενετήσιου χαρακτήρα”, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου στον οικείο προβαλλόμενο αυτοτελή ισχυρισμό της, ώστε να δύναται να μετατραπεί η κατηγορία σ` εκείνη του άρθρου 337 του νέου ισχύοντος ΠΚ περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας.
Παράλληλα, όπως αποδείχθηκε, ο ίδιος κατηγορούμενος την προπεριγραφείσα πράξη του την αποθανάτισε με μια ψηφιακή φωτογραφική μηχανή, μάρκας SONY και χρώματος μαύρου, με σειριακό αριθμό ….. και ως εκ τούτου την αποτύπωσε σε υλικό φορέα, προβαίνοντας με τον τρόπο αυτό σε παραγωγή υλικού παιδικής πορνογραφίας, το οποίο στη συνέχεια αποθήκευσε σε έναν εξωτερικό σκληρό δίσκο, με την ονομασία “…” σε φάκελο εντός κρυπτογραφημένου ψηφιακού αρχείου, για την κρυπτογράφηση του οποίου χρησιμοποίησε το πρόγραμμα “VERACRYPT”. Έκτοτε και μέχρι τις 31-8-2018, οπότε και συνελήφθη, κατείχε το ανωτέρω αρχείο αποθηκευμένο στον ως άνω υλικό φορέα που είχε στην κατοχή του, υπό την έννοια της φυσικής εξουσίας επ` αυτού και δη κατά τρόπο, που μπορούσε να εξακριβώσει με τη θέλησή του ανά πάσα χρονική στιγμή την ύπαρξη του υλικού αυτού. Περαιτέρω από τα ίδια προεκτεθέντα στην αρχή αποδεικτικά μέσα αποδείχθηκε ότι ο ίδιος ως άνω εκκαλών κατηγορούμενος στου …, εντός των εγκαταστάσεων του Εθνικού Ωδείου …, κατά το χρονικό διάστημα από λίγο μετά τα Χριστούγεννα του έτους 2016 μέχρι τα τέλη του μηνός Ιουνίου του έτους 2017 και δη κατά τις μεσημβρινές ώρες κάθε Δευτέρας του προαναφερόμενου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε, ως μουσικοδιδάσκαλος, μαθήματα φλάουτου στην ανήλικη παθούσα …. του …, που δεν είχε συμπληρώσει το δωδέκατο έτος της ηλικίας της, γεννηθείσα την …, και του την είχαν εμπιστευθεί οι εγκαλούντες και πολιτικώς ενάγοντες γονείς της … και …, συστηματικά με πρόθεση την παραπλανούσε με φιλοφρονήσεις για την εξωτερική της εμφάνιση, επικαλούμενος ότι είναι όμορφη και φορτίζοντας αυτήν συναισθηματικά, ισχυριζόμενος ότι την αγαπά, ώστε να ενεργήσει ή να υποστεί γενετήσια πράξη προς διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του.
Ειδικότερα καθόλο το προαναφερόμενο χρονικό διάστημα, προέβαινε μεν αρχικά σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανωτέρω ανήλικης χαϊδεύοντάς την στο κεφάλι και στα χέρια της και από την άνοιξη του έτους 2017 χαϊδεύοντας την μέσα από τα ενδύματά της στην περιοχή του στήθους, των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού της, ενώ ορισμένες φορές κατέβαζε το παντελόνι και το εσώρουχο της ανήλικης και ανέβαζε την μπλούζα της, ώστε αυτή να στέκεται μπροστά του γυμνή. Παράλληλα, όμως, φιλούσε την ανήλικη στο λαιμό και στα χέρια της, ενώ συγχρόνως τοποθετούσε το χέρι της στην περιοχή των μηρών του, και κάποιες φορές την έβαζε να ακουμπήσει το χέρι της στο γεννητικό του μόριο εξωτερικά των ενδυμάτων του και άλλες φορές στεκόταν όρθιος πίσω της και, ενώ ήταν ενδεδυμένος, έτριβε το γεννητικό του μόριο στην πλάτη της. επιφέροντας του το ηδονιστικό αποτέλεσμα, το οποίο και επεδίωκε, αφού με τις ενέργειές του αυτές διήγειρε και ικανοποιούσε τη γενετήσια ορμή και επιθυμία του. Οι προαναφερθείσες δε πράξεις του και δη εκείνες που ενεργούσε μετά την άνοιξη του έτους 2017, σύμφωνα και με τις προεκτεθείσες στην αρχή νομικές σκέψεις, αποτελούν, επίσης, κατά την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, ενόψει του βαθμού της έντασης και της διάρκειας τους, σε συνδυασμό και με το επιτευχθέν αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του κατηγορουμένου, με την επέλευση ηδονιστικού αποτελέσματος για τον τελευταίο, πράξεις οι οποίες φέρουν το χαρακτήρα γενετήσιων πράξεων, κατά την έννοια του άρθρου 339 παρ. 1 του νέου ισχύοντος ΠΚ, αφού ως χρήση υποκατάστατου μέσου (απομιμήσεως) της συνουσίας νομολογιακά θεωρούνται τόσο η θώπευση πέους από το θύμα στο δράστη μέχρις εκσπερματώσεως, όσο και οι πράξεις που χαρακτηρίζονται από σωματική επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη με το σώμα του θύματος, χωρίς, δηλαδή, να απαιτείται πλήρης ή ατελής συνουσία, αρκούσης της καθ` οιονδήποτε τρόπο χρησιμοποιήσεως του γεννητικού οργάνου προς επίτευξη ηδονιστικού αποτελέσματος, εφόσον και αυτό είναι το κυρίαρχο, οι ενέργειες αυτές κατατείνουν στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη, και ουδόλως στην προκειμένη περίπτωση οι ανωτέρω πράξεις που έλαβαν χώρα, κρινόμενες ως ενιαίο σύνολο, αποβλέποντας στο παραπάνω αποτέλεσμα, δύνανται να χαρακτηριστούν, απλώς, ως χειρονομίες “γενετήσιου χαρακτήρα”, όπως αβάσιμα υποστηρίζει η συνήγορος υπεράσπισης του κατηγορουμένου στον οικείο προβαλλόμενο αυτοτελή ισχυρισμό της, ώστε να δύναται να μετατραπεί η κατηγορία σ` εκείνη του άρθρου 337 του νέου ισχύοντος ΠΚ περί προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας … Κατ`ακολουθία των προεκτεθέντων, εφόσον αποδείχθηκε ότι στοιχειοθετούνται τόσο κατά την αντικειμενική όσο και κατά την υποκειμενική τους υπόσταση οι αποδιδόμενες στον εκκαλούντα κατηγορούμενο … κατηγορίες της κακουργηματικής παράβασης του άρθρου 339 ΠΚ σε βάρος παιδιού που δε συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, κατά συρροή και κατ` εξακολούθηση, κακουργηματικής κατάχρησης ανηλίκου που δε συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα, αλλ` ούτε και τα δώδεκα έτη, κατ` εξακολούθηση, κατά συρροή, από πρόσωπο που το είχαν εμπιστευθεί για να επιβλέπει τον ανήλικο παραδίδοντας του μαθήματα … πρέπει να κηρυχθεί ένοχος αυτών, απορριπτομένων, όλων των περί του αντιθέτου περί των κατηγοριών σχετικών ισχυρισμών του, και δη περί μετατροπής της κατηγορίας του από εκείνη του άρθρου 339 παρ.1 περ.α` του ΠΚ σ` εκείνη του πλημμελήματος της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, ως και της κατηγορίας του από εκείνη του άρθρου 342 παρ.1 περ.α` και παρ.2 περ.γ` του ΠΚ σ` εκείνη του πλημμελήματος της παρ.3 του ίδιου άρθρου (αντίστοιχης του άρθρου 342 παρ.2 του νέου ισχύοντος ΠΚ) .., ως κατ` ουσίαν αβασίμων, του δε ισχυρισμού του περί φαινόμενης συρροής μεταξύ των εγκλημάτων των άρθρων 339 ΠΚ και 342 ΠΚ, ως κατά νόμον αβασίμου, κατά τα προεκτεθέντα. Στη συνέχεια, το παραπάνω Δικαστήριο της ουσίας, αφού απέρριψε ομόφωνα: α) το αίτημα του τότε κατηγορούμενου και ήδη αναιρεσείοντος για μεταβολή σε πλημμελήμματα των πράξεων για τις οποίες καταδικάσθηκε, β) τον αυτοτελή ισχυρισμό του περί φαινόμενης συρροής των πράξεων της γενετήσιας πράξης με ανήλικο και της κατάχρησης ανηλίκου και γ) τους αυτοτελείς ισχυρισμούς για αναγνώριση στο πρόσωπο του των ελαφρυντικών περιστάσεων της ειλικρινούς μεταμέλειας και της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη(αρθ.84 παρ.2 εδ.δ` και ε` ΠΚ) και του αναγνώρισε ομόφωνα τον αυτοτελή ισχυρισμό του προτέρου συννόμου βίου (αρθ.84 παρ.2 εδ.α`ΠΚ), τον κήρυξε ομόφωνα ένοχο για τις αξιόποινες πράξεις: α) της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανήλικο που δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη κατά συρροή και
κατ` εξακολούθηση, β) της κατάχρησης ανηλίκου που δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη κατά συρροή και κατ` εξακολούθηση, γ) πορνογραφίας ανηλίκων από δράστη που χρησιμοποιούσε ανήλικο που δεν συμπλήρωσε το 15° έτος κατ` εξακολούθηση, ο δε δράστης της παραγωγής υλικού παιδικής πορνογραφίας είναι εκπαιδευτικός, δ)παράνομης οπλοκατοχής και ε) παράνομης οπλοφορίας και του επέβαλε για την πρώτη πράξη ποινή κάθειρξης πέντε (5) ετών για κάθε παθούσα, για τη δεύτερη πράξη ποινή κάθειρξης έξι (6) ετών για κάθε παθούσα , για την τρίτη πράξη ποινή φυλάκισης τριών (3) ετών και για καθεμία από τις τέταρτη και πέμπτη πράξεις ποινή φυλάκισης έξι (6) μηνών και συνολική ποινή κάθειρξης δέκα τεσσάρων (14) ετών και έξι (6) μηνών, με το ακόλουθο διατακτικό (ως προς τις πράξεις υπό στοιχεία (α) και (β) που αφορούν την παρούσα αναιρετική διαδικασία, καθόσον η προσβαλλόμενη ως προς το τμήμα της που αφορά την με στοιχ. γ` πράξης δεν πλήττεται με λόγο αναίρεσης ενώ ως προς τις με στοιχ. δ και ε η υπόθεση αρχειοθετήθηκε με πράξη του αρμόδιου Εισαγγελέα κατ` εφαρμογή της διάταξης του άρθρου 64 παρ. 1 και 2 Ν. 4689/2020): Α) Στον …, σε μη επακριβώς εξακριβωθέντες χρόνους και πάντως κατά το χρονικό διάστημα από λίγο πριν την περίοδο των Χριστουγέννων 2016 έως και την 23-1-
2017, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, με πρόθεση παραπλάνησε πρόσωπο νεότερο των 12 ετών να ενεργήσει και να υποστεί γενετήσια πράξη και ειδικότερα, κάθε απόγευμα Δευτέρας του προαναφερομένου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε, ως μουσικοδιδάσκαλος, μαθήματα φλάουτου στην … του …, γεννηθείσα την 26-7-2006, εντός του Εθνικού Ωδείου …, παραπλανούσε την τελευταία ανήλικη με φιλοφρονήσεις για την εξωτερική εμφάνιση, επικαλούμενος ότι έχει ωραία μάτια και ωραίο βλέμμα, καθώς επίσης και ότι είναι όμορφη, ώστε να ενεργήσει και να υποστεί γενετήσια πράξη, ήτοι πράξη που κατέτεινε στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη. Πλέον ειδικότερα, στον ως άνω τόπο και κατά τους ως άνω χρόνους, προέβαινε σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανήλικης, αρχικά αγγίζοντας αυτήν στα χέρια και στα πόδια της και στη συνέχεια θωπεύοντάς την πάνω από τα ενδύματά της στην περιοχή των μηρών και του πρωκτού της, με σταδιακά αυξανόμενη ένταση και διάρκεια, ενώ, παράλληλα, τοποθετούσε το χέρι της στο γεννητικό του μόριο και το κινούσε με τρόπο ώστε αυτή να του επιφέρει το ηδονιστικό αποτέλεσμα, το οποίο και ο δράστης επεδίωκε, αφού με τις ενέργειες του αυτές διήγειρε και ικανοποιούσε τη γενετήσια, ορμή και επιθυμία του τελευταίου. Την 23-1-2017, μάλιστα, θώπευσε την ανήλικη μέσα από το εσώρουχό της στην περιοχή του πρωκτού και πάνω από τα ενδύματά της στην περιοχή των μηρών και των γεννητικών της οργάνων, όπου και της άσκησε πίεση, ενώ παράλληλα τοποθέτησε το χέρι της ανήλικης στο γεννητικό του μόριο πάνω από τα ενδύματά του, με το οποίο και άσκησε πίεση, παροτρύνοντας την ανήλικη να σφίξει η ίδια με το χέρι της το γεννητικό του μόριο, μέχρι να ολοκληρώσει την ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του, την οποία και επεδίωκε, με την επίτευξη ηδονιστικού γι` αυτόν αποτελέσματος.
Β) Στου …, σε μη επακριβώς εξακριβωθέντες χρόνους και πάντως κατά το χρονικό διάστημα από λίγο μετά την περίοδο των Χριστουγέννων 2016 έως και τα τέλη Ιουνίου του έτους 2017, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος με πρόθεση παραπλάνησε πρόσωπο νεότερο των 12 ετών να ενεργήσει και να υποστεί γενετήσια πράξη και ειδικότερα, κάθε μεσημέρι Δευτέρας του προαναφερομένου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε, ως μουσικοδιδάσκαλος, μαθήματα φλάουτου στην …. του …, γεννηθείσα την 8-8-
2008, εντός του Εθνικού Ωδείου …, παραπλανούσε την τελευταία ανήλικη με φιλοφρονήσεις για την εξωτερική της εμφάνιση, επικαλούμενος ότι είναι όμορφη και φορτίζοντάς την συναισθηματικά, ισχυριζόμενος ότι την αγαπά, ώστε να ενεργήσει και να υποστεί γενετήσια πράξη, ήτοι πράξη που κατέτεινε στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη. Πλέον ειδικότερα, στον ως άνω τόπο και κατά τους ως άνω χρόνους, προέβαινε σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανήλικης, αρχικά θωπεύοντάς την στο κεφάλι και στα χέρια της και στη συνέχεια και δη από την άνοιξη του έτους 2017 θωπεύοντας αυτήν μέσα από τα ενδύματά της και στην περιοχή του στήθους, των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού της, ενώ ορισμένες φορές της κατέβαζε το παντελόνι και το εσώρουχο και της ανέβαζε την μπλούζα, ώστε αυτή να στέκεται μπροστά του γυμνή. Παράλληλα, φιλούσε την ανωτέρω στο λαιμό και στα χέρια της και τοποθετούσε το χέρι της στην περιοχή των μηρών του, ενώ κάποιες φορές την έβαζε να ακουμπήσει το χέρι της στο γεννητικό του μόριο, εξωτερικά των ενδυμάτων του και άλλες στεκόταν όρθιος πίσω της και, ενώ ήταν ενδεδυμένος, έτριβε το γεννητικό του μόριο στην πλάτη της, επιφέροντας του έτσι το ηδονιστικό αποτέλεσμα το οποίο και επεδίωκε ο δράστης, αφού με τις ενέργειες αυτές της ανήλικης του διήγειρε και ικανοποιούσε τη γενετήσια ορμή και επιθυμία του.
Γ) Στον …, σε μη επακριβώς εξακριβωθέντες χρόνους και πάντως κατά το χρονικό διάστημα από λίγο πριν την περίοδο των Χριστουγέννων 2016 έως και την 23-1-2017, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, ενήργησε γενετήσιες πράξεις με ανήλικο, τον οποίο του είχαν εμπιστευθεί για τον επιβλέπει και να τον φυλάσσει προσωρινά, τέλεσε δε την πράξη του ενώ παρέδιδε μαθήματα στον ανήλικο και ειδικότερα, κάθε απόγευμα Δευτέρας του προαναφερομένου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε, ως μουσικοδιδάσκαλος, μαθήματα φλάουτου στην … του …, γεννηθείσα την 26-7-2006, εντός του Εθνικού Ωδείου …, την οποία οι γονείς της του είχαν εμπιστευθεί για να επιβλέπει και να φυλάσσει προσωρινά για το σκοπό αυτό, ενήργησε γενετήσιες πράξεις με την ανωτέρω, την οποία παραπλάνησε με φιλοφρονήσεις για την εξωτερική της εμφάνιση, επικαλούμενος ότι έχει ωραία μάτια και ωραίο βλέμμα, καθώς επίσης και ότι είναι όμορφη, ώστε να ενεργήσει και να υποστεί τέτοιες πράξεις. Ειδικότερα, στον ως άνω τόπο και κατά τους ως άνω χρόνους, προέβη σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανήλικης, αρχικά αγγίζοντας αυτήν στα χέρια και στα πόδια της και στη συνέχεια θωπεύοντάς την πάνω από τα ενδύματα της στην περιοχή των μηρών και του πρωκτού της, με σταδιακά αυξανόμενη ένταση και διάρκεια, ενώ, παράλληλα, τοποθετούσε το χέρι της στο γεννητικό του μόριο και το κινούσε με τρόπο ως αυτή να τον θώπευε. Την 23-1-2017, μάλιστα, θώπευσε την ανήλικη μέσα από το εσώρουχο της στην περιοχή του πρωκτού και θώπευσε αυτή πάνω από τα ενδύματα της στην περιοχή των μηρών και των γεννητικών της οργάνων, όπου και της άσκησε πίεση, ενώ παράλληλα τοποθέτησε το χέρι της ανήλικης στο γεννητικό του μόριο πάνω από τα ενδύματα του, με το οποίο και άσκησε πίεση, παροτρύνοντας την ανήλικη να σφίξει ή ίδια με το χέρι της το γεννητικό του διεγείροντας και ικανοποιώντας έτσι τη γενετήσια ορμή και επιθυμία του δράστη.
Δ) Στου …, σε μη επακριβώς εξακριβώθεντες χρόνους και πάντως κατά το χρονικό διάστημα από λίγο μετά την περίοδο των Χριστουγέννων 2016 έως και τα τέλη Ιουνίου του έτους 2017, με περισσότερες πράξεις, που συνιστούν εξακολούθηση του ίδιου εγκλήματος, ενήργησε γενετήσιες πράξεις με ανήλικο, τον οποίο του είχαν εμπιστευθεί για τον επιβλέπει και να τον φυλάσσει προσωρινά, τέλεσε δε την πράξη του ενώ παρέδιδε μαθήματα στον ανήλικο και ειδικότερα, κάθε μεσημέρι Δευτέρας του προαναφερομένου χρονικού διαστήματος, οπότε και παρέδιδε, ως μουσικοδιδάσκαλος, μαθήματα φλάουτου στην … του …, γεννηθείσα την …, εντός του Εθνικού Ωδείου …, την οποία οι γονείς της του είχαν εμπιστευθεί για να επιβλέπει και να φυλάσσει προσωρινά για το σκοπό αυτό, ενήργησε γενετήσιες πράξεις με την ανωτέρω, την οποία παραπλάνησε με φιλοφρονήσεις για την εξωτερική της εμφάνιση, επικαλούμενος ότι είναι όμορφη και φορτίζοντας την συναισθηματικά, ισχυριζόμενος ότι την αγαπά, ώστε να ενεργήσει και να υποστεί τέτοιες πράξεις. Ειδικότερα, στον ως άνω τόπο και κατά τους ως άνω χρόνους, προέβη σε θωπείες σε διάφορα σημεία του σώματος της ανήλικης, αρχικά θωπεύοντάς την στο κεφάλι και στα χέρια της και στη συνέχεια και δη από την άνοιξη του έτους 2017 θωπεύοντας αυτήν μέσα από τα ενδύματα της και στην περιοχή του στήθους, των γεννητικών οργάνων και του πρωκτού της, ενώ ορισμένες φορές της κατέβαζε το παντελόνι και το εσώρουχο και της ανέβαζε τη μπλούζα, ώστε αυτή να στέκεται μπροστά του γυμνή. Παράλληλα, φιλούσε την ανωτέρω στο λαιμό και στα χέρια της και τοποθετούσε το χέρι της στην περιοχή των μηρών του, ενώ κάποιες φορές την έβαζε να ακουμπήσει το χέρι της στο γεννητικό του μόριο, εξωτερικά των ενδυμάτων του και άλλες στεκόταν όρθιος πίσω της και, ενώ ήταν ενδεδυμένος, έτριβε το γεννητικό του μόριο στην πλάτη της.
Στις προαναφερόμενες γενετήσιες πράξεις σε βάρος της ως άνω ανήλικης προέβη με σκοπό τη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του …”.
Με βάση τις παραπάνω παραδοχές, το Δικαστήριο της ουσίας, κατά το συνδυασμό σκεπτικού και διατακτικού, διέλαβε στην προσβαλλόμενη απόφασή του την απαιτούμενη από τις ανωτέρω διατάξεις του Συντάγματος και του Κ.Ποιν.Δ. ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, αφού εκθέτει σε αυτή, με σαφήνεια, πληρότητα και χωρίς αντιφάσεις ή λογικά κενά, τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία αποδείχθηκαν από την ακροαματική διαδικασία και συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση των εγκλημάτων, που αφορούν την παρούσα αναιρετική διαδικασία, της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανήλικο που δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη και της κατάχρησης ανηλίκου που δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη κατά συρροή και κατ` εξακολούθηση, για τα οποία καταδικάστηκε ο αναιρεσείων, τις αποδείξεις από τις οποίες συνήγαγε τα περιστατικά αυτά και τους συλλογισμούς, με βάση τους οποίους έκανε την υπαγωγή τους στις ουσιαστικές ποινικές διατάξεις των άρθρων 1,12,14,16,17.18, 26 παρ. 1 εδ. α`, 27 παρ. 1, 51-53,79, 94 παρ. 1, 98, 339 παρ. 1 περ. α` και 342 παρ. 1 περ. α` του ΝΠΚ, τις οποίες ορθά ερμήνευσε και εφάρμοσε και δεν παραβίασε ευθέως ή εκ πλαγίου, με ελλιπείς, ασαφείς ή αντιφατικές αιτιολογίες. Ειδικότερα, για την κατάφαση της ενοχής του αναιρεσείοντα, εκτίθενται όλα τα στοιχεία που απαρτίζουν τη νομοτυπική υπόσταση των ανωτέρω εγκλημάτων, ενώ παρατίθενται τα αποδεικτικά μέσα, κατά το είδος τους, ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας και υπεράσπισης, αναγνωσθέντα πρακτικά πρωτοβάθμιας δίκης και αναγνωσθέντα στο ακροατήριο λοιπά έγγραφα, από τα οποία το δικαστήριο συνήγαγε τα περιστατικά που εκτέθηκαν ως άνω και κατέληξε στην καταδικαστική του κρίση. Περαιτέρω, με την προσήκουσα αιτιολογική επάρκεια προσδιορίζονται με ακρίβεια οι γενετήσιες πράξεις στις οποίες προέβη ο αναιρεσείων, αλλά και οι ειδικές περιστάσεις υπό τις οποίες αυτές έλαβαν χώρα και θεμελιώνουν την κρίση ότι αφορούν πράξεις με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, με τις οποίες κατέτεινε στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του και οι οποίες προσβάλλουν το κοινό αίσθημα της αιδούς των ηθών και ακώλυτης γενετήσιας εξέλιξης των ανηλίκων, και όχι για τις προβλεπόμενες στη διάταξη του άρθρου 337 και 342 παρ. 2 Π.Κ. χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, οι οποίες, ως ηπιότερες ερωτικές εκδηλώσεις, απλά προσβάλουν την αιδώ του ανηλίκου, σύμφωνα και με όσα εκτίθενται στις προπαρατεθείσες νομικές σκέψεις. Απορριπτέα ως αβάσιμη επομένως είναι η αιτίαση της κρινόμενης αίτησης αναίρεσης, με την οποία πλήττει ο αναιρεσείων την προσβαλλόμενη απόφαση για εσφαλμένη εφαρμογή του νόμου και για έλλειψη αιτιολογίας ως προς την απόρριψη του ισχυρισμού του περί μετατροπής της σε βάρος του κατηγορίας της γενετήσιας πράξης με ανήλικο, στην πλημμεληματική πράξη της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, δηλονότι περί εφαρμογής του άρθρου 337 του ΠΚ αντί του άρθρου 339 του ίδιου Κώδικα, και περί εφαρμογής του άρθρου 342 παρ.2 αντί του άρθρου 342 παρ. 1 περ. α` του ΠΚ . Περαιτέρω μεταξύ των παραπάνω εγκλημάτων των άρθρων 339 και 342 του ΠΚ, κατά τα εκτιθέμενα στη σχετική νομική σκέψη της παρούσας, υπάρχει αληθινή συρροή και όχι κατ` ιδέαν φαινομένη συρροή, όπως αιτιάται αβάσιμα ο αναιρεσείων και, συνεπώς, ορθά καταδικάστηκε για δύο αυτοτελή εγκλήματα, καθόσον με τις διατάξεις αυτές προστατεύονται διαφορετικά έννομα αγαθά, με την μεν πρώτη η αγνότητα της νεαρής ηλικίας των ανηλίκων και με τη δεύτερη η σχέση εμπιστοσύνης μεταξύ δράστη και θύματος, υπάρχει δε σαφής και αιτιολογημένη απόρριψη του προβληθέντος από τον κατηγορούμενο σχετικού ισχυρισμού. Επομένως, οι συναφείς με τα παραπάνω πρώτος και δεύτερος λόγοι αναίρεσης , από το άρθρο 510 παρ.1 στοιχ. Ε` και Δ` του Κ.Ποιν.Δ., για εσφαλμένη ερμηνεία και εφαρμογή των παραπάνω διατάξεων και εκείνων περί συρροής και για ελλιπή και μη εμπεριστατωμένη αιτιολογία της προσβαλλόμενης απόφασης είναι απορριπτέοι ως αβάσιμοι.
Η ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία των αποφάσεων πρέπει να επεκτείνεται και στους αυτοτελείς ισχυρισμούς, εκείνους δηλαδή που προβάλλονται στο δικαστήριο της ουσίας, σύμφωνα με τα άρθρα 170 παρ. 2 και 333 παρ. 2 Κ.Ποιν.Δ., από τον κατηγορούμενο ή το συνήγορό του και τείνουν στην άρση του άδικου χαρακτήρα της πράξεως ή της ικανότητας για καταλογισμό ή στη μείωση αυτής ή στην εξάλειψη του αξιόποινου της πράξεως ή τη μείωση της ποινής, εφόσον, όμως, αυτοί προβάλλονται κατά τρόπο σαφή και ορισμένο, με όλα δηλαδή τα πραγματικά περιστατικά, τα οποία είναι αναγκαία κατά την οικεία διάταξη για τη θεμελίωσή τους. Διαφορετικά το δικαστήριο της ουσίας δεν υπέχει υποχρέωση να απαντήσει αιτιολογημένα στην απόρριψή τους.
Τέτοιος αυτοτελής ισχυρισμός, η απόρριψη του οποίου πρέπει να αιτιολογείται ιδιαίτερα, είναι και ο ισχυρισμός του κατηγορουμένου περί συνδρομής στο πρόσωπό του ελαφρυντικής περίστασης από τις αναφερόμενες στο άρθρο 84 παρ. 2 ΠΚ, αφού η παραδοχή της οδηγεί στην επιβολή μειωμένης, κατά το άρθρο 83 του ίδιου Κώδικα, ποινής, εφόσον, βεβαίως, αυτός προβλήθηκε κατά τον προεκτεθέντα σαφή και ορισμένο τρόπο. Ως ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται, μεταξύ άλλων, οι προβλεπόμενες από την παρ. 2 του άρθρου 84 του ΠΚ, με στοιχ. δ` και ε`, ήτοι το ότι ο υπαίτιος επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του (αρθ.84 παρ.2 εδ.δ`) και ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτησή του (αρθ. 84 παρ. 2 ε`). Για να στοιχειοθετηθεί η ελαφρυντική περίσταση της ειλικρινούς μετάνοιας πρέπει η μεταμέλεια του υπαιτίου όχι μόνο να είναι ειλικρινής, αλλά και να εκδηλώνεται εμπράκτως, δηλαδή να συνδυάζεται με συγκεκριμένα περιστατικά, τα οποία δείχνουν ότι αυτός μεταμελήθηκε και για το λόγο αυτό επιζήτησε ειλικρινά και όχι προσχηματικά να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του, χωρίς να αρκεί η απλή έκφραση συγγνώμης ή η ομολογία για την τέλεση της πράξης (ΑΠ 636/2019).Εξάλλου, η αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ. 2 εδ. ε` ΠΚ προϋποθέτει επίκληση και απόδειξη θετικής ατομικής και κοινωνικής συμπεριφοράς του υπαιτίου, με κριτήριο τη στάση του μέσου συνετού και νομοταγούς πολίτη, για σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα μετά την αξιόποινη πράξη, ως αποτέλεσμα πραγματικής επίγνωσης από αυτόν των συνεπειών της πράξης του και σταθερού εναρμονισμού του προς τις επιταγές της έννομης τάξης , κρίνεται δε κατά και μετά την κράτησή του, ως δείγμα της αντικειμενικά αξιολογούμενης υποχρέωσής του να συμπεριφέρεται “καλά”, δηλαδή νόμιμα (βλ.αιτιολογική έκθεση ΝΠΚ). Στην προκείμενη περίπτωση, όπως προκύπτει από τα πρακτικά της προσβαλλόμενης απόφασης, ο αναιρεσείων ζήτησε, δια του συνηγόρου του, να του αναγνωριστούν τα ελαφρυντικά της ειλικρινούς μετάνοιας και της επί σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη καλής συμπεριφοράς του (αρθρ. 84 παρ. 2 δ` και ε` ΠΚ). Για τη θεμελίωσή τους επικαλέστηκε κατά πιστή μεταφορά ότι:
“ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ ΕΙΛΙΚΡΙΝΟΥΣ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ. 2 περ. δ` ΠΚ συνιστά ελαφρυντική περίσταση για τον υπαίτιο αξιοποίνου πράξεως που δικαιολογεί την επιβολή ποινής ελαττωμένης κατ` άρθρο 83 ΚΠ: “το ότι επέδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του”. Από την πρώτη στιγμή της συλλήψεως μου δήλωσα τη μεταμέλεια μου για τα γεγονότα που έλαβαν χώρα και ομολόγησα αυθορμήτως τις πράξεις μου ενώπιον των αρχών. Η στάση μου αυτή παραμένει αμετάβλητη έως και σήμερα, δεν προσπάθησα σε κανένα χρονικό σημείο να αμφισβητήσω στοιχεία της δικογραφίας, αντιθέτως ομολόγησα με ειλικρίνεια και μεταμέλεια τις πράξεις μου στις αστυνομικές αρχές, με τις οποίες συνεργάστηκα. Η συνεργασία μου με τις αρχές υπήρξε καθοριστική ακόμη και για το σχηματισμό του εις βάρος μου κατηγορητηρίου. Όπως προκύπτει από το υπ` αριθ. πρωτ. ….. διαβιβαστικό έγγραφο της υποδιεύθυνσης προστασίας ανηλίκων και ειδικότερα στην υπ` αριθ. 3 επισήμανση τα επίμαχα κρυπτογραφημένα ψηφιακά αρχεία που εμπεριέχονταν στον σκληρό μου δίσκο εντοπίστηκαν καθ` υπόδειξη μου και με παράδοση του κωδικού κρυπτογράφησης. Περαιτέρω ο μάρτυρας αστυνομικός … κατέθεσε μεταξύ άλλων ότι: “…Σε γενόμενη ερώτηση που απηύθυνα στον …, εάν κατέχει υλικό με φωτογραφίες ανήλικων μαθητριών του, μου απάντησε ότι έχει φωτογραφίες μαθητριών του σε κρυπτογραφημένα ψηφιακά αρχεία στον ανωτέρω κατασχεθέν εξωτερικό σκληρό δίσκο. Του ζητήσαμε και μας έδειξε αρχεία με φωτογραφίες μαθητριών του…”. Συνεπεία των ανωτέρω δεν χρειάστηκε να λάβει χώρα χρήση εξειδικευμένων συστημάτων και προγραμμάτων αποκρυπτογράφησης τύπου Κigens από τη Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών, δεν απέκρυψα τα ψηφιακά μέσα, τα οποία υπέδειξα και παρέδωσα αυθορμήτως και έθεσα τον εαυτό μου στην απόλυτη διάθεση των αρχών. Στο σημείο αυτό, αναφέρομαι στην υπ` αριθ. 390/1977 απόφαση του Αρείου Πάγου (Ποινικά Χρονικά, ΚΖ`, 749), με την οποία κρίθηκε ότι συντρέχει περίπτωση αναγνώρισης του ελαφρυντικού της ειλικρινούς μεταμέλειας στον κατηγορούμενο δεδομένου ότι συνεργάστηκε με τις αστυνομικές αρχές και συνέβαλλε καθοριστικά στην έρευνα, ενώ θα πρέπει να σημειωθεί ότι μόλις το 2% των κατηγορουμένων για αδικήματα που στρέφονται κατά του εννόμου αγαθού της ανηλικότητας στα πλαίσια της γενετήσιας ζωής, είναι το ποσοστό που ομολογεί τις πράξεις που τέλεσε. Τέλος επιδεικνύοντας εμπράκτως τη μεταμέλεια μου επεδίωξα και ήρθα σε επαφή με ειδικούς, έλαβα ψυχική στήριξη και φαρμακευτική αγωγή για την αντιμετώπιση της καταθλιπτικής και αγχώδους συμπτωματολογίας που εμφάνιζα. Η συντριβή και η μεταμέλεια μου είναι ειλικρινής γεγονός που αποδεικνύεται μεταξύ άλλων και από το γεγονός ότι εντός του Καταστήματος Κράτησης προσπάθησα να καταστώ ωφέλιμος για τους γύρω μου συμμετέχοντας σε διάφορες δράσεις.
Τα ανωτέρω αποδεικνύονται αληθή και από τα όσα ο πατήρ …. αναφέρει στην
υπ` αριθ. ../19-09-2019 ένορκη βεβαίωση στην σύνταξη της οποίας προέβη διότι διέκρινε μεταξύ άλλων την ειλικρινή μετάνοια μου. Ο ιερέας που μεταβαίνει στο κατάστημα κράτησης … καταθέτει τα κάτωθι: “[…] Από τότε μέχρι σήμερα, εκείνο που οφείλω να καταθέσω αληθινά, είναι πως ο .. ράκος είναι ένα υπόδειγμα κρατουμένου καθώς ακόμη και οι φυλακές τον εμπιστεύονται σε εσωτερικές εργασίες. …Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, είναι η μεταμόρφωση που έχει επέλθει πλέον στον εν λόγω κρατούμενο. Αναγνώριση των λαθών, κατανόηση των σφαλμάτων, ισχυρή μεταμέλεια, ανάγκη έμπρακτης μετάνοιας, επιθυμία μη επανάληψης των πράξεων που τον βαραίνουν, του …. Μάλιστα χωρίς να κάνεις συζήτηση. Αυτό φαίνεται εμφανώς στο πρόσωπο του, αν κανείς τον γνώριζε από πριν. Όλα τα προηγούμενα με οδηγούν αβίαστα να δηλώσω πως ο κρατούμενος … είναι ένας μεταμελημένος εν γνώσει του και εν επιλογή του κρατούμενος που δικαίως εκτίει την ποινή του αλλά με τον σωφρονισμό να έχει δουλέψει προς συμφέρον της ψυχής του και των γύρω του”. Εν όψει των ανωτέρω αιτούμαι τη χορήγηση από το Δικαστήριο Σας του ελαφρυντικού της ειλικρινούς μεταμέλειας, κατ` άρθρο 84 παρ. 2 περ. δ`ΠΚ. ΕΛΑΦΡΥΝΤΙΚΟ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΗΣ ΚΑΛΗΣ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΑΣ Σύμφωνα με το άρθρο 84 παρ. 2 περ. ε “…2. Ελαφρυντικές περιστάσεις θεωρούνται ιδίως: … ε) το ότι συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτηση του”. Σύμφωνα με την Αιτιολογική Έκθεση του Ν 4619/2019 “…β. Η καλή συμπεριφορά του καταδικασθέντος για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του αξιολογείται ελαφρυντικά “ακόμα και κατά την κράτηση του”. Τούτο κατ` αρχάς επιβάλλεται από τον ειδικοπροληπτικό σκοπό της ποινής κατά της ελευθερίας, αφού η καλή διαγωγή του κρατουμένου αποτελεί θετική ένδειξη για την κοινωνική επανένταξη του και η επιεικέστερη μεταχείριση του προωθεί τον σκοπό αυτό. Η σκέψη, ότι ο κρατούμενος δεν είχε αντικειμενικά τις ευκαιρίες ή τα κίνητρα που παρέχει η ελεύθερη διαβίωση να συμπεριφερθεί διαφορετικά, παραβλέπει το γεγονός ότι οι συνθήκες διαβίωσης μέσα στη φυλακή είναι πολύ πιο δύσκολες από ό,τι έξω από αυτήν”.
Εν προκειμένω: Επέδειξα υποδειγματική συμπεριφορά και άριστη διαγωγή, ανταποκρινόμενος θετικά υπό συνθήκες κράτησης, συμμορφούμενος πλήρως με τους κανόνες που τίθενται από τα καταστήματα κράτησης και δείχνοντας έμπρακτα την ειλικρινή μου πρόθεση για έντιμη συμμετοχή στην κοινωνική ζωή, επιδεικνύοντας εργατικότητα, προθυμία και συνεπεία. Μέχρι σήμερα όχι μόνο δεν τιμωρήθηκα πειθαρχικά και δεν δημιούργησα το παραμικρό πρόβλημα, όπως αποδεικνύεται από τα αντίστοιχα πιστοποιητικά πειθαρχικού ελέγχου που προσάγω και επικαλούμαι, αλλά έχω πραγματοποιήσει πλήθος ημερομισθίων. Η συμπεριφορά μου δε υπήρξε διακριτή του μέσου κατηγορουμένου, όπως επιβεβαιώνεται από το υπ` αριθ. πρωτ. …../10-09-2018 Πληροφοριακό Σημείωμα, με το οποίο η αρμόδια κοινωνική λειτουργός διαβεβαιώνει την άριστη διαγωγή μου και τις άριστες σχέσεις μου με τους λοιπούς συγκρατουμένους και υπαλλήλους του καταστήματος.
Συγκεκριμένα στο εν λόγω Σημείωμα το οποίο προσάγω και επικαλούμαι αναφέρονται κατ` αντιγραφήν τα ακόλουθα “…Ο … του … δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά όπως προκύπτει από το αντίγραφο του βιβλίου του ηθικού ελέγχου. `Εχει επιδείξει ΑΡΙΣΤΗ διαγωγή και διατηρεί ΑΡΙΣΤΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΜΕ ΤΟΥΣ ΣΥΓΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΥΠΑΛΛΗΛΟΥΣ ΤΟΥ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ ΜΑΣ. `Εχει τοποθετηθεί από το Συμβούλιο Εργασίας του Καταστήματος μας και εργάζεται ως μεταφορέας προϊόντων Σούπερ Μάρκετ λαμβάνοντας ευεργετικό υπολογισμό των ημερών εργασίας…”. Όπως προκύπτει από την υπ` αριθμ. πρωτ. …/10-09-2019 Βεβαίωση της Διεύθυνσης του Γενικού Καταστήματος Κράτησης …, τα ημερομίσθια που έχω πραγματοποιήσει κατά το διάστημα της κράτησης μου ανέρχονται στα 458. Η εργατικότητα δε που επιδεικνύω μέχρι σήμερα δεν είναι απότοκο της επιθυμίας μου για ευεργετικό υπολογισμό των ημερών κράτησης, αλλά απόδειξη της ειλικρινούς μετάνοιας, της μεταμέλειας, του σωφρονισμού μου και των αρχών που διέπουν την θέληση για προσφορά στον συνάνθρωπο. Έχω επιδείξει πνεύμα ιδιαίτερης εργατικότητας εντός του Καταστήματος Κράτησης, προθυμοποιούμενος να παράσχω τις υπηρεσίες μου για την αρμονική λειτουργία του Καταστήματος. Έτσι έχω τοποθετηθεί από το Συμβούλιο Εργασίας στο Σούπερ Μάρκετ του Καταστήματος, ήτοι σε νευραλγική θέση για τη λειτουργία της φυλακής. Η τοποθέτησή μου στην εν λόγω θέση από το πενταμελές Συμβούλιο Εργασίας του Καταστήματος Κράτησης … δεν ήταν μια τυχαία επιλογή, αλλά έλαβε χώρα κατόπιν αξιολόγησης των γνώσεων, της εργασιακής εμπειρίας, των ικανοτήτων και κυρίως της συνέπειας που επιδεικνύω, αλλιώς την συμπεριφορά μου όπως επιβάλλεται από τις αντίστοιχες διατάξεις του άρθρου 10 του Σωφρονιστικού Κώδικα. Οι σχέσεις μου τόσο με τους συγκρατούμενους μου, αλλά και με τους σωφρονιστικούς υπαλλήλους είναι άριστες. Η άριστη συμπεριφορά και διαγωγή μου είναι προϊόν ενσυνείδητης στάσης, εκτείνεται σε μεγάλο χρονικό διάστημα καθόσον τυγχάνω κρατούμενος για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών και συνιστά αυθεντική μαρτυρία για την ποιότητα της κοινωνικής μου προδιαθέσεως. Επίσης συμμετέχω σε ομάδα συναντήσεων-κατήχησης κρατουμένων υπό την καθοδήγηση του πατέρα …., η οποία σκοπό έχει την συνειδητοποίηση της πνευματικής μας κατάστασης, την βαθιά ψυχική διείσδυση και την επιλογή ενός άλλου δρόμου. Η συμμετοχή μου αποτελεί ενσυνείδητη επιλογή και επιδεικνύω ιδιαίτερο ζήλο. Αυτός είναι και ο λόγος που ο πατήρ … προέβη στην σύνταξη ενόρκου βεβαιώσεως ( υπ` αριθ. ../19-09-2019) στην οποία αναφέρει τα κάτωθι: “[…] Από τότε μέχρι σήμερα, εκείνο που οφείλω να καταθέσω αληθινά, είναι πως ο … είναι ένα υπόδειγμα κρατουμένου καθώς ακόμη και οι φυλακές τον εμπιστεύονται σε εσωτερικές εργασίες. Δεν έχει δημιουργήσει ούτε ένα, έστω και μικρό, πρόβλημα είτε με τους συγκρατούμενους είτε με την διοίκηση. Αντιθέτως, είναι πολύ συνεργάσιμος. ΑΥΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΟΤΑΝ ΠΡΟΤΕΙΝΑ ΣΤΗ ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΤΗΣ ΦΥΛΑΚΗΣ ΤΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΜΙΑΣ ΧΟΡΩΔΙΑΣ ΥΠΟ ΤΗΝ ΚΑΘΟΔΗΓΗΣΗ ΤΟΥ Κ. Δ. ΚΑΙ ΛΟΓΩ ΤΩΝ ΜΟΥΣΙΚΩΝ ΤΟΥ ΣΠΟΥΔΩΝ ΟΥΤΕ ΑΥΤΟΣ ΑΡΝΗΘΗΚΕ ΑΛΛΑ ΚΥΡΙΩΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ Η ΔΙΕΥΘΥΝΣΗ ΛΟΓΩ ΤΗΣ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΠΟΥ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΟΥ. ΗΔΗ Η ΧΟΡΩΔΙΑ ΕΧΕΙ ΔΡΟΜΟΛΟΓΗΘΕΙ ΚΑΙ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΡΧΕΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ ΑΝΑΜΕΝΟΥΜΕ ΤΗΝ ΕΝΑΡΞΗ ΤΗΣ. Το πιο αξιοσημείωτο, όμως, είναι η μεταμόρφωση που έχει επέλθει πλέον στον εν λόγω κρατούμενο. Αναγνώριση των λαθών, κατανόηση των σφαλμάτων, ισχυρή μεταμέλεια, ανάγκη έμπρακτης μετάνοιας, επιθυμία μη επανάληψης των πράξεων που τον βαραίνουν, του …. Μάλιστα χωρίς να κάνεις συζήτηση. Αυτό φαίνεται εμφανώς στο πρόσωπο του, αν κανείς τον γνώριζε από πριν. `Ολα τα προηγούμενα με οδηγούν αβίαστα να δηλώσω πως ο κρατούμενος … είναι ένας μεταμελημένος εν γνώσει του και εν επιλογή του κρατούμενος που δικαίως εκτίει την ποινή του αλλά με τον σωφρονισμό να έχει δουλέψει προς συμφέρον της ψυχής του και των γύρω του”. Κατά το χρονικό διάστημα της κράτησης μου διατήρησα επικοινωνία με την οικογένεια μου και με τους ανθρώπους που με συντροφεύουν και με στηρίζουν μέχρι σήμερα διότι αναγνωρίζουν την ειλικρινή προσπάθεια που καταβάλλω και την μεταμέλεια που επιδεικνύω. Όπως προκύπτει από την υπ` αριθμ. πρωτ. …/01-10-2019 Βεβαίωση του Γενικού Καταστήματος Κράτησης …, εδέχθην πληθώρα επισκεπτηρίων κατά τα έτη 2017 έως 2019 από την σύζυγο μου …. , τις θυγατέρες μου … και …. , τα αδέρφια … και …., την εγγονή μου …, τον γαμπρό μου …, τη νύφη μου …, τους κουμπάρους μου … και … και από την Δικηγόρο …, η οποία τυγχάνει φιλικό μου πρόσωπο. Η άριστη συμπεριφορά και διαγωγή μου είναι προϊόν ενσυνείδητης στάσης, εκτείνεται δε σε μεγάλο χρονικό διάστημα καθόσον τυγχάνω κρατούμενος για χρονικό διάστημα μεγαλύτερο των δύο ετών και συνιστά αυθεντική μαρτυρία για την ποιότητα της κοινωνικής μου προδιαθέσεως. Ως εκ τούτων αιτούμαι την αναγνώριση στο πρόσωπο μου της ελαφρυντικής περίστασης της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς.”.
Το Δικαστήριο της ουσίας, με την προσβαλλόμενη απόφασή του, μετά από συνεκτίμηση όλων των αποδεικτικών μέσων, τα οποία προσδιορίζονται κατ` είδος σ` αυτή, απέρριψε τους αυτοτελείς ισχυρισμούς για αναγνώριση των παραπάνω δύο ελαφρυντικών, με τις ακόλουθες αιτιολογίες: “Ως ελαφρυντικές περιστάσεις, κατά το άρθρο 84 παρ. 2 Π.Κ., θεωρούνται, μεταξύ άλλων ιδίως: α) το ότι ο υπαίτιος έζησε σύννομα ως το χρόνο που έγινε το έγκλημα, περίσταση που δεν αποκλείεται από μόνη την προηγούμενη καταδίκη του για ελαφρό πλημμέλημα β)… γ)… δ) το ότι έδειξε ειλικρινή μετάνοια και επιδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες της πράξης του και ε) το ότι ο υπαίτιος συμπεριφέρθηκε καλά για σχετικά μεγάλο διάστημα μετά την πράξη του, ακόμα και κατά την κράτηση του. Στην προκειμένη περίπτωση από τα προεκτεθέντα στην αρχή αποδεικτικά μέσα (μαρτυρικές καταθέσεις, πρακτικά πρωτόδικης δίκης και αναγνωσθέντα έγγραφα) αφενός ουδόλως αποδείχθηκε ότι αυτός (κατηγορούμενος) επέδειξε ειλικρινή και έμπρακτη μεταμέλεια για τις πράξεις του, αλλ` ούτε και ότι επεδίωξε να άρει ή να μειώσει τις συνέπειες των πράξεων του, και πρέπει ο προβληθείς σχετικός αυτοτελής του ισχυρισμός να απορριφθεί ως κατ` ουσίαν αβάσιμος Το γεγονός ότι τα αναφερόμενα στις κατηγορίες του κρυπτογραφημένα ψηφιακά αρχεία που εμπεριέχονται στο σκληρό του δίσκο εντοπίστηκαν καθ` υπόδειξή του και με παράδοση του κωδικού αποκρυπτογράφησης, βάσει του οποίου προβάλλει ισχυρισμό περί συνεργασίας του με τις αρχές, αλλά και μόνη η απλή δήλωση συγγνώμης για τα θύματά του, ή οι θετικές γνώμες γι` αυτόν που εκφράστηκαν από τους προταθέντες και εξετασθέντες μάρτυρες του υπεράσπισης, ουδόλως αρκούν για να στοιχειοθετηθεί η ύπαρξη ειλικρινούς μετάνοιας, γιατί :1ον) η αστυνομική έρευνα ήταν απολύτως αιφνιδιαστική, πράγμα που δεν του έδωσε τη δυνατότητα να αποκρύψει οποιοδήποτε στοιχείο αποδεικτικό της αξιόποινης συμπεριφοράς του, ενώ η αποκρυπτογράφηση των κρυπτογραφημένων ψηφιακών αρχείων που εμπεριέχονταν στον σκληρό του δίσκο, θα γινόταν ούτως ή άλλως από τους εξειδικευμένους και έμπειρους στον τομέα αυτό αστυνομικούς και τεχνικούς της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος, και 2ον ) η υποβολή του σε ψυχιατρική υποστήριξη και φαρμακευτική αγωγή μετά τη σύλληψη του, είναι κάτι που αφορά τον ίδιο σχετικά με την ψυχική του υγεία και θα είχε ουσιαστικό νόημα μόνο αν είχε υποβληθεί στην κατάλληλη αγωγή πριν τη σύλληψή του , με σκοπό να καταστείλει τη διακαή επιθυμία του να τελεί επανειλημμένα τις ως άνω αξιόποινες πράξεις σε βάρος των ανηλίκων, χωρίς κανένα ηθικό φραγμό, πράγμα που ουδόλως έπραξε, οι δε συνέπειες ως προς την ψυχική υγεία των παθόντων ανηλίκων δεν μπορούν να μειωθούν ή να αρθούν από οποιαδήποτε μεταγενέστερη συμπεριφορά του εν λόγω κατηγορουμένου. Επίσης και ο αυτοτελής ισχυρισμός του για αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης του άρθρου 84 παρ.2 εδ. ε` του ΠΚ είναι αβάσιμος κατ` ουσίαν και πρέπει να απορριφθεί, κυρίως λόγω του ότι για να γίνει αποδεκτός αυτός ο ισχυρισμός πρέπει η καλή συμπεριφορά του υπαιτίου μετά την πράξη του να εκτείνεται σε σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, λαμβανομένης προς τούτο υπόψη και της βαρύτητας της εγκληματικής δραστηριότητας του και όχι μόνο όσο παραμένει εκκρεμής η ποινική διαδικασία και να είναι προϊόν της ελεύθερης βούλησής του, να προκύπτει δε αυτή από επικαλούμενα από αυτόν τέτοια περιστατικά, που να είναι δηλωτικά μεταστροφής του χαρακτήρα του, ποιοτικής μεταβολής του ήθους του και της προδιαθέσεώς του για αρμονική συμβίωση του στην κοινωνία (ΑΠ 2/2012 δημοσ. στη ΝΟΜΟΣ). Ο εν λόγω δε κατηγορούμενος στην προκειμένη περίπτωση ουδόλως απέδειξε περιστατικά καλής συμπεριφοράς του μετά την πράξη του, εκτεινόμενα σε σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, και δη τέτοιας φύσεως, όπως προεκτέθηκε, που να υποδηλώνουν μεταστροφή του χαρακτήρα του ή ποιοτική μεταβολή του ήθους του. Το προσκομιζόμενο δε και επικαλούμενο από αυτόν πιστοποιητικό πειθαρχικού ελέγχου του Καταστήματος Κράτησης, καθώς και το υπ` αριθμ. ……/10-9-2018 πληροφοριακό σημείωμα της αρμόδιας κοινωνικής λειτουργού, που βεβαιώνει ότι δεν έχει τιμωρηθεί πειθαρχικά και έχει επιδείξει άριστη διαγωγή, διατηρώντας άριστες σχέσεις με τους συγκατηγορουμένους του και τους υπαλλήλους του Καταστήματος καταδεικνύει μεν θετική συμπεριφορά μετά την επιβολή προσωρινής κράτησης σε βάρος του, πλην όμως κρίνεται ότι αυτό συνέβη ενόψει των επικείμενων δικών του, αλλά και η πραγματοποίηση αρκετών ημερομισθίων αποσκοπεί στον ευεργετικό υπολογισμό αυτών στον χρόνο έκτισης της ποινής του, ενώ, εξάλλου, έχει διανύσει και μικρό σχετικά διάστημα παραμονής του στο Κατάστημα Κράτησης. …”. Με τις παραδοχές αυτές το Μικτό Ορκωτό Εφετείο διέλαβε στην προσβαλλομένη απόφασή του την απαιτουμένη από τα άρθρα 93 παρ. 3 του Συντάγματος και 139 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας ειδική και εμπεριστατωμένη αιτιολογία, ως προς την απόρριψη του αυτοτελούς ισχυρισμού για την αναγνώριση στο πρόσωπο του αναιρεσείοντος της ως άνω ελαφρυντικής περίστασης ,αφού η συγγνώμη προς τα ανήλικα θύματα των πράξεών του , η συγκεκριμένη συνεργασία με τις αρχές , καθώς και η ψυχιατρική υποστήριξη μετά τη σύλληψή του δε συνιστούν πράξεις έμπρακτης μετάνοιας, σύμφωνα και με τα εκτιθέμενα στη σχετική προπαρατεθείσα νομική σκέψη. Περαιτέρω ,όσον αφορά τον αυτοτελή ισχυρισμό για την αναγνώριση της ελαφρυντικής περίστασης της καλής συμπεριφοράς μετά την πράξη, η ανωτέρω αιτιολογία είναι πλήρης, ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού με επάρκεια έκρινε ανελέγκτως, βάσει των συλλογισμών, που παρατίθενται στο σκεπτικό του το Εφετείο, ότι δεν αποδείχθηκαν οι απαιτούμενες, κατά τα εκτεθέντα στη μείζονα σκέψη, προϋποθέσεις προς χορήγηση του προαναφερθέντος ελαφρυντικού. Ειδικότερα η ανωτέρω αιτιολογία, την οποία διέλαβε η προσβαλλόμενη απόφαση για την απόρριψη ως αβάσιμου του ανωτέρω αυτοτελούς ισχυρισμού του κατηγορομένου είναι ειδική και εμπεριστατωμένη, αφού, κατά τις παραδοχές της, δεν αποδείχθηκαν περιστατικά καλής συμπεριφοράς μετά τις πράξεις του κατηγορουμένου και μάλιστα εκτεινόμενα σε σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα, που να υποδηλώνουν μεταστροφή του χαρακτήρα του ή ποιοτική μεταβολή του ήθους του. Η θετική συμπεριφορά αυτού πάντοτε σύμφωνα με τις παραδοχές του Μ.Ο. Εφετείου μετά την επιβολή της προσωρινής κράτησης (άριστη διαγωγή και πραγματοποίηση ημερομισθίων) επιδείχθηκε λόγω των επικείμενων δικών και για τον ευεργετικό υπολογισμό των ημερομισθίων στο χρόνο έκτισης της ποινής, είχε δε διανύσει μικρό σχετικά χρονικό διάστημα παραμονής στο Κατάστημα Κράτησης, αφού είχε συλληφθεί στις 31-8-2017, δηλαδή δύο έτη περίπου πριν την εκδίκαση τη υπόθεσης στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο. Εξάλλου, από το όλο περιεχόμενο της προσβαλλόμενης απόφασης καθίσταται βέβαιο, ότι λήφθηκαν υπόψη και αξιολογήθηκαν όλα αποδεικτικά μέσα, όπως αναφέρονται κατ` είδος στην αρχή του σκεπτικού της, μεταξύ των οποίων και τα επισημαινόμενα από τον αναιρεσείοντα έγγραφα, που αναγνώσθηκαν στο ακροατήριο. Για τη βεβαιότητα αυτή αρκεί, ότι τα ληφθέντα υπόψη αποδεικτικά μέσα, σύμφωνα με τα προεκτεθέντα, αναφέρονται κατά το είδος και την κατηγορία τους, χωρίς ανάγκη ειδικότερου προσδιορισμού τους και μνείας του τί προέκυψε από το καθένα, το δε γεγονός, ότι δεν σχολιάζονται όλα ειδικότερα ή δεν έγινε δεκτό το περιεχόμενό τους ή ότι το Δικαστήριο της ουσίας προσέδωσε μείζονα αποδεικτική βαρύτητα σε άλλα στοιχεία, που προέκυψαν από τις αποδείξεις, δεν σημαίνει, ότι για το σχηματισμό της δικανικής του πεποίθησης περιορίστηκε επιλεκτικά σε ορισμένα μόνο αποδεικτικά μέσα και αγνόησε ή δεν συνεκτίμησε τα υπόλοιπα, σαφώς δε συνάγεται ότι τα έλαβε υπόψη του στο σύνολό τους, αφού δεν εξαίρεσε κανένα, με παραδοχές δε που θεμελιώνουν την απαιτούμενη κατά νόμον αιτιολογία οδηγήθηκε στην κρίση περί απόρριψης των ανωτέρω αυτοτελών ισχυρισμών.
Συνεπώς, ο σχετικός δεύτερος λόγος του αναιρετηρίου, με τον οποίο αποδίδονται στην προσβαλλόμενη απόφαση οι πλημμέλειες της έλλειψης ειδικής και εμπεριστατωμένης αιτιολογίας από το άρθρ. 510 παρ. 1 στοιχ. Δ` Κ.Ποιν.Δ., σε σχέση με την απόρριψη των επικαλούμενων από τον αναιρεσείοντα αυτοτελών ισχυρισμών περί χορήγησης σ` αυτόν των ελαφρυντικών της έμπρακτης μετάνοιας και της μεταγενέστερης καλής συμπεριφοράς, είναι αβάσιμος. Οι εμπεριεχόμενες, στον ανωτέρω αναιρετικό λόγο λοιπές αιτιάσεις του αναιρεσείοντος, που συνιστούν αμφισβήτηση των ουσιαστικών παραδοχών της προσβαλλόμενης καταδικαστικής απόφασης και της ορθότητας του αποδεικτικού της πορίσματος, καθόσον αναφέρονται σε διαφορετική αξιολόγηση των αποδεικτικών μέσων, ως προς τους απορριφθέντες κατά τα άνω αυτοτελείς ισχυρισμούς, απαραδέκτως προβάλλονται, δοθέντος ότι, με την επίφαση της έλλειψης αιτιολογίας, πλήττεται ανεπιτρέπτως η αναιρετικώς ανέλεγκτη, περί τα πράγματα, κρίση του Δικαστηρίου της ουσίας. Μετά από αυτά, μη υπάρχοντος άλλου λόγου προς έρευνα, η κρινόμενη αίτηση αναίρεσης πρέπει να απορριφθεί στο σύνολό της, Τέλος, μετά την απόρριψη της αίτησης αναίρεσης, πρέπει να επιβληθούν στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα (άρθρ. 583 παρ.1 Κ.Ποιν.Δ.), κατά τα οριζόμενα ειδικότερα στο διατακτικό.
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
Απορρίπτει την από 25 Νοεμβρίου 2019 αίτηση του …, κατοίκου … ,οδός … αρ. … και ήδη κρατούμενου στο κατάστημα Κράτησης … για αναίρεση της υπ` αριθ. 517,539/2019 απόφασης του Β` Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αθηνών. Και Επιβάλλει στον αναιρεσείοντα τα δικαστικά έξοδα, που ανέρχονται σε διακόσια πενήντα (250) ευρώ.
Κρίθηκε και αποφασίσθηκε στην Αθήνα στις 4 Δεκεμβρίου 2020.
Δημοσιεύθηκε στην Αθήνα σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του στις 4 Φεβρουαρίου 2021.
Η ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΟΣ Ο ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ
