Απόφαση 50-55/2022 ΜΟΕ Αιγαίου

ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΗ

ΤΟΥ ΜΙΚΤΟΥ  ΟΡΚΩΤΟΥ ΕΦΕΤΕΙΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Δικάσιμος της 7ης Ιουνίου 2022

Δημόσια Συνεδρίαση της 7ης Ιουνίου 2022

 

  Σύνθεση Δικαστηρίου                           

   Σοφία Μαντζακίδου, Πρόεδρος Εφετών Αιγαίου  Γεώργιος Δημητρόπουλος, Άννα Τσόρμπα, Εφέτες (νομίμως ορισθέντες με την υπ’

αριθμ. 21/2022 Πράξη της Προέδρου Εφετών Αιγαίου)  Οδυσσέας Τσορμπατζόγλου, Εισαγγελέας Εφετών Αιγαίου  Ελευθερία Μάινα, Γραμματέας      

 ΚΑΤΗΓΟΡΟΥΜΕΝΟΣ

 

……. του ….. και της …., υπήκοος Πολωνίας,  που γεννήθηκε στην Πολωνία,  στις 28.2.1961,  ελαιοχρωματιστής,

κάτοικος ….. Μυκόνου και ήδη κρατούμενος  στο Κ.Κ. ………  Παρών

 

 ΠΡΑΞΗ:  Αποπλάνηση παιδιού που δεν είχε συμπληρώσει τα 12 έτη της ηλικίας του, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση.        

           Εισάγεται μετά από έφεση του εκκαλούντος-κατηγορουμένου ……. του ….., κατά της με αριθμούς 66-71/4-11-2019 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου.  Β.Κ. ../2017  

 

ΕΚΘΕΣΗ ΠΡΑΚΤΙΚΩΝ

 

Η συνεδρίαση έγινε δημόσια στο ακροατήριο του Δικαστικού Καταστήματος, που έχει οριστεί για τις συνεδριάσεις του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου.

 

Ο επιμελητής του ακροατηρίου, με εντολή της Προέδρου, εκφώνησε το όνομα του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, ο οποίος εμφανίσθηκε και όταν τον ρώτησε η Πρόεδρος για το όνομα και το επώνυμό του, τον τόπο της γέννησής του, την ηλικία του, το όνομα των γονέων του, αυτός δεν αποκρίθηκε.

 

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος, επειδή αντιλήφθηκε ότι ο εκκαλών-κατηγορούμενος αγνοεί την ελληνική γλώσσα και ομιλεί την πολωνική γλώσσα, κατόπιν προτάσεως του Εισαγγελέα, κατά το άρθρο 233 του ΚΠοινΔ, διόρισε διερμηνέα της πολωνικής γλώσσας, την παρευρισκόμενη στο ακροατήριο, ……, η οποία κατοικεί στη Σύρο, δεν υπάγεται σε καμία από τις εξαιρέσεις του άρθρου 234 του ΚΠοινΔ, ούτε έχει άμεσο ή έμμεσο συμφέρον από την έκβαση της υποθέσεως, το δε όνομά της δεν περιλαμβάνεται στον καταρτισθέντα κατ’ άρθρο 233 παρ. 2 ΚΠοινΔ κατάλογο διερμηνέων του Πρωτοδικείου Σύρου (δεν περιλαμβάνεται διερμηνέας της πολωνικής γλώσσας στον ανωτέρω κατάλογο). Κατόπιν, αυτός ορκίσθηκε, επικαλούμενη την τιμή και τη συνείδησή της, σύμφωνα με το άρθρο 236 ΚΠοινΔ, ως ισχύει, να μεταφράζει ακριβώς και πιστά όλα όσα ειπωθούν κατά τη συζήτηση, από την ελληνική γλώσσα στην πολωνική γλώσσα και αντίστροφα, καθώς και όλα τα έγγραφα.

 

Κατόπιν, ο εκκαλών-κατηγορούμενος, ερωτηθείς από την Πρόεδρο, διά της παραπάνω διερμηνέα, για τα στοιχεία της ταυτότητάς του, απάντησε ότι ονομάζεται, όπως πιο πάνω αναφέρεται, και δήλωσε ότι έχει διοριστεί ως συνήγορός του μετά από αίτηση του ίδιου, με διάταξη του Αντεισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Δοκιμάκης (Δ.Σ. Σύρου).

 

Στο σημείο αυτό, ζήτησε και έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, ο δικηγόρος Κωνσταντίνος Δοκιμάκης (Δ.Σ. Σύρου), ο οποίος δήλωσε, ότι με την με αριθμό 8/2021 διάταξη του Αντεισαγγελέα Εφετών Αιγαίου, Δημητρίου Παϊκόπουλου, έχει διοριστεί συνήγορος υπεράσπισης του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, μετά από αίτηση του τελευταίου.

Τέλος, για τη νομιμοποίηση της παράστασής του προσκόμισε το με αριθμό ….. ειδικό γραμμάτιο νομικής βοήθειας του Δ.Σ. Σύρου.

 

Κατόπιν,  ο Εισαγγελέας, αφού πήρε τον λόγο από την Πρόεδρο, είπε ότι η προκειμένη υπόθεση εισάγεται στο Δικαστήριο αυτό μετά από έφεση του κατηγορουμένου, …… του …., κατά της υπ’ αριθμ. 66-71/4-11-2019 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου, ανέπτυξε την έκθεση εφέσεως και πρότεινε να γίνει τυπικά δεκτή και να εξεταστεί στην ουσία, αφού έχει ασκηθεί νομότυπα και εμπρόθεσμα.

 

Στο σημείο αυτό διαβάστηκε από την Πρόεδρο, δημόσια στο ακροατήριο, η παραπάνω έκθεση εφέσεως.

Στη συνέχεια, ο συνήγορος που εκπροσωπεί τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο,  αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, είπε ότι συμφωνεί με την πρόταση του Εισαγγελέα.

 

Μετά από αυτά το εκ των τακτικών Δικαστών Δικαστήριο του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου, αφού διασκέφτηκε μυστικά στην έδρα του, με παρούσα και τη Γραμματέα, κατάρτισε και δημοσίευσε αμέσως με την Πρόεδρό του, που απήγγειλε σε δημόσια συνεδρίαση, τη με αριθμό 50/2022 απόφασή του, με το ακόλουθο περιεχόμενο:

 

 ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Κατά τη διάταξη του άρθρου 473 παρ. 1 εδάφ. α’ του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, που έχει εφαρμογή στην προκειμένη περίπτωση,

όπου ειδική διάταξη νόμου δεν ορίζει διαφορετικά, η προθεσμία για την άσκηση ενδίκων μέσων είναι δέκα ημέρες από τη δημοσίευση της αποφάσεως. Περαιτέρω, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 474 παρ. 1 του ιδίου Κώδικα, το ένδικο μέσο ασκείται στο γραμματέα του δικαστηρίου που εξέδωσε την απόφαση, ενώ για τη δήλωση συντάσσεται έκθεση που υπογράφεται από εκείνον που την υποβάλει ή τον αντιπρόσωπό του και από εκείνον που την δέχεται. Στην προκειμένη περίπτωση, η κρινόμενη υπ’ αριθμ. ../4-11-

2019 έφεση του παραπάνω εκκαλούντος-κατηγορουμένου κατά της με αριθμoύς 66-71/4-11-2019 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου, έχει ασκηθεί εμπρόθεσμα και νομότυπα. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω, πρέπει  να γίνει τυπικά δεκτή η έφεση και να ερευνηθεί ουσιαστικά η υπόθεση.

 

 

 

 

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΕΧΕΤΑΙ τυπικά  την  υπ΄ αριθμ. ../4-11-2019 έφεση του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, …… του …. και της …., κατά της με αριθμούς 66-71/4-11-2019 αποφάσεως του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου.

 

  ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριό του. Σύρος, 7η Ιουνίου 2022

 

      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                          Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ

 

 

Μετά την απαγγελία της παραπάνω απόφασης, η Πρόεδρος παρήγγειλε στη Γραμματέα να διαβάσει τον κατάλογο των ενόρκων, μέχρις ότου συμπληρωθεί από αυτούς ο απαιτούμενος αριθμός των δέκα (10) παρόντων ενόρκων που χρειάζονται, όπως κληρώθηκαν κατά τη συνεδρίαση της 3ης Μαΐου 2022, για το πρώτο δωδεκαήμερο της περιόδου Ιουνίου 2022, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 394 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύει σήμερα, για το σχηματισμό του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου, το οποίο πρέπει να δικάσει την προκείμενη, μετά από έφεση, υπόθεση. Συγχρόνως, η Πρόεδρος παρήγγειλε σε όλους γενικά τους παρόντες ενόρκους να αναγγείλουν την παρουσία τους στο ακροατήριο, αμέσως μόλις ακούσουν το όνομά τους να εκφωνείται.

 

Μετά από αυτά, σύμφωνα με την παραπάνω εντολή της Προέδρου, η Γραμματέας διάβασε τον κατάλογο των ενόρκων, με τη σειρά των ονομάτων που είναι γραμμένα σ’ αυτόν και βρέθηκαν αυτοί, όπως παρακάτω :

 

1. ……. Παρούσα       
2. …… Παρούσα       
3. ….. Παρών
4. ….. Παρούσα       
5. ….. Παρών
6. ….. Παρών
7. ….. Παρούσα       
8. …. Παρούσα       
9. ….. Παρών
10. ….. Παρών

 

Έτσι συμπληρώθηκε ο απαιτούμενος αριθμός των παρόντων  δέκα (10) ενόρκων, σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων 394 και 395 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα, για το σχηματισμό, μετά από κλήρωση, τεσσάρων (4) απ’  αυτούς, μαζί με τους τακτικούς Δικαστές, του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου.

 

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος έβαλε τα  καρτελάκια με τα ονόματα των πιο πάνω δέκα (10) παρόντων ενόρκων στην κληρωτίδα, χωρίς να προβληθεί αντίρρηση ή ένσταση από κανένα. Μάλιστα ανακοίνωσε ότι τέσσερις (4) απ’  αυτούς είναι αναγκαίοι για το σχηματισμό  μαζί με τους Τακτικούς Δικαστές του Μικτού Ορκωτού Εφετείου Αιγαίου, που θα δικάσει την προκείμενη, μετά από έφεση, υπόθεση και ότι από τους πιο πάνω δέκα (10) ενόρκους ο Εισαγγελέας και ο πληρεξούσιος δικηγόρος που εκπροσωπεί τον άνω κατηγορούμενο, έχουν δικαίωμα να εξαιρέσουν  μέχρι δύο (2) ενόρκους, εκφραζόμενοι ελεύθερα, πρώτα ο Εισαγγελέας και μετά ο πληρεξούσιος δικηγόρος του κατηγορούμενου, για κάθε όνομα, αν θέλουν να εξαιρέσουν τον ένορκο, του οποίου το όνομα θα βγει από την κληρωτίδα και πως δεν είναι υποχρεωμένοι να εκθέσουν και το λόγο της εξαίρεσης.

 

Αμέσως μετά, η Πρόεδρος άρχισε την κλήρωση των ενόρκων, αφού προηγουμένως  ανάδευσε τα καρτελάκια με τα ονόματά τους. Έτσι, άρχισε και εξήγαγε από την κληρωτίδα ένα-ένα καρτελάκι που αντίστοιχα στο καθένα ήταν γραμμένο το όνομα του κάθε ενόρκου που κληρωνόταν. Σημειώνεται ότι η Πρόεδρος, αμέσως μετά την κλήρωση, διάβαζε το όνομα του ενόρκου που ήταν γραμμένο στο καρτελάκι και παράλληλα έλεγε στον Εισαγγελέα πρώτα και έπειτα στον άνω συνήγορο που εκπροσωπεί τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, ρωτώντας τους με την ίδια σειρά αν εξαιρούν τον ένορκο, του οποίου το όνομα βγήκε από την κληρωτίδα, κατά την εξής τάξη και σειρά :

 

1. ……., δεν εξαιρέθηκε από κανένα.

-.  …….., εξαιρέθηκε από τον Εισαγγελέα Εφετών.

2. ……., δεν εξαιρέθηκε από κανένα.
3. ……., δεν εξαιρέθηκε από κανένα.
4. ……., δεν εξαιρέθηκε από κανένα.

 

Έτσι, συμπληρώθηκε, τελικά,  ο αριθμός των τεσσάρων (4) ενόρκων που χρειάζονται για το σχηματισμό του Μ.Ο.Ε. Αιγαίου, που θα δικάσει την προκείμενη, μετά από έφεση, υπόθεση. Σημειώνεται ότι οι κληρωθέντες και μη εξαιρεθέντες τέσσερις (4) ένορκοι πήραν τις προσδιορισμένες θέσεις τους δίπλα από τους Τακτικούς Δικαστές και σύμφωνα με τη σειρά κλήρωσης του καθένα.

 

Μετά από αυτά, η Πρόεδρος είπε ότι όλοι πρέπει να σηκωθούν από τις θέσεις τους για να ορκιστούν οι ένορκοι. Κατόπιν, η Πρόεδρος διάβασε στους ενόρκους τον όρκο, όπως ακριβώς το περιεχόμενό του αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 398 παρ. 3 του ΚΠοινΔικ, όπως ισχύει σήμερα και στη συνέχεια εκφώνησε το όνομα κάθε ενόρκου χωριστά για όρκιση. Μετά, ο κάθε ένας από τους ενόρκους σήκωνε το δεξί του χέρι και όταν άκουγε το όνομά του, πρόφερε την λέξη «ΟΡΚΙΖΟΜΑΙ».

 

Αφού έγιναν όλα αυτά, άρχισε η συζήτηση της υποθέσεως, σύμφωνα με τη διάταξη του άρθρου 403 του ΚΠοινΔ. Η Πρόεδρος κάλεσε τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο και τον ρώτησε για τα στοιχεία της ταυτότητάς του γενικά, αυτός απάντησε ότι ονομάζεται …… του ….. και της …., υπήκοος Πολωνίας, γεννημένος στην Πολωνία, στις 28-2-1961, ελαιοχρωματιστής, κάτοικος ….. Μυκόνου.

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος είπε στον εκκαλούντα-κατηγορούμενο να προσέχει την κατηγορία που θα του απαγγείλει ο Εισαγγελέας και τη σχετικά μ’ αυτή συζήτηση, για να μπορέσει με τη σειρά του να απολογηθεί, συγχρόνως δε τον πληροφόρησε ότι έχει το δικαίωμα να αντιπαραθέσει στην κατηγορία όλους τους ισχυρισμούς του, καθώς και να υποβάλει ερωτήσεις στους μάρτυρες και τις παρατηρήσεις του, μετά την εξέταση κάθε μάρτυρα ή την έρευνα οποιουδήποτε άλλου αποδεικτικού στοιχείου (άρθρα 403 παρ. 1, 339, 342, 343 και 408 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα).

 

Ακολούθως, ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε το λόγο από την Πρόεδρο, απήγγειλε την κατηγορία, σύμφωνα με το διατακτικό της με αριθμούς  66-71/4-11-2019 απόφασης του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου και εγχείρησε στην Πρόεδρο κατάλογο των μαρτύρων, που κλητεύθηκαν για την υποστήριξη της κατηγορίας, καθώς και των αναγνωστέων εγγράφων, που αντίγραφο του επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον κατηγορούμενο, όπως προκύπτει από το συνημμένο στη δικογραφία αποδεικτικό επίδοσης του αρμοδίου οργάνου.

 

Στη συνέχεια η Πρόεδρος εκφώνησε τα ονόματα των μαρτύρων κατηγορίας, που αναγράφονται στον ενσωματωμένο στην κλήση κατάλογο μαρτύρων, που επιδόθηκε νόμιμα και εμπρόθεσμα στον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, και βρέθηκαν παρόντες οι ……, ….., ….. και ….., ενώ απόντες οι …. και ……

 

Ακολούθως, η Πρόεδρος, κατά πρόταση του Εισαγγελέα, ανέγνωσε την υπ’ αρ. ……/6-6-2022 ιατρική γνωμάτευση χορήγησης αναρρωτικής άδειας του Κ.Υ. ……., από την οποία προκύπτει ότι ο απολειπόμενος μάρτυρας κατηγορίας, ……, δεν μπορεί να παρουσιασθεί σήμερα στο Δικαστήριο για λόγους υγείας.

 

Ο εκκαλών-κατηγορούμενος και ο συνήγορός του, αφού ρωτήθηκαν από την Πρόεδρο, αν ο κατηγορούμενος κλήτευσε μάρτυρα υπεράσπισης, απάντησαν αρνητικά.

 

Η Πρόεδρος εξήγησε στον εκκαλούντα-κατηγορούμενο με τρόπο σαφή και με συνοπτική ακρίβεια την κατ’ αυτού κατηγορία, ζήτησε απ’ αυτόν γενικές πληροφορίες για την πράξη που κατηγορείται και του υπενθύμισε ότι η απολογία του θα γίνει μετά το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας.

 

Ο εκκαλών-κατηγορούμενος απάντησε ότι δεν αποδέχεται την πράξη, για την οποία κατηγορείται  και ότι επιφυλάσσεται να εκθέσει τις απόψεις του στην απολογία του και ότι τώρα δεν έχει να πει τίποτα.

 

Κατόπιν η Πρόεδρος διέταξε την έναρξη της συζήτησης (άρθρα 408, 403, 339 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα), προσδιόρισε τη σειρά εξέτασης των μαρτύρων και παρήγγειλε στη Γραμματέα να ξεκινήσει τη διαδικασία της ηχογράφησης των πρακτικών της δίκης (ΦΕΚ Β΄ 490/9-2-2021).

 

Κατόπιν, προσήλθε η πρώτη μάρτυρας κατηγορίας, η οποία, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο, απάντησε  ότι δεν ομιλεί και κατανοεί καλά την ελληνική γλώσσα και ότι ομιλεί την πολωνική γλώσσα. Κατόπιν, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο, δια της ανωτέρω διερμηνέως της πολωνικής γλώσσας, για την ταυτότητά της κ.λ.π., απάντησε ότι ονομάζεται …… του …. και της …., γεννήθηκε στις 18-7-1977 στην Πολωνία και κατοικεί στην …. /… και ήδη στην Αθήνα, Πολωνή υπήκοος, καθαρίστρια, τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο γνωρίζει και δεν συγγενεύει με αυτόν. Μετά, η μάρτυρας ορκίσθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠοινΔ, όπως ισχύει σήμερα, δηλώνοντας, επικαλούμενη την τιμή και τη συνείδησή της, ότι θα πει όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσει ούτε να αποκρύψει τίποτε και εξεταζόμενη κατέθεσε τα ακόλουθα:

 

«- ……. Ελληνικά γνωρίζετε κυρία;

– Όχι, να μεταφράζει η κυρία που ήδη έχει οριστεί. Μιλάω, αλλά δεν ξέρω πολύ καλά.

– Αυτή τη στιγμή πού μένετε;

– Αθήνα.

– Κι ο σύζυγος είναι στην Αθήνα;

– Όχι, όχι, εγώ κάνω διαζύγιο. Δεν είναι ο σύζυγος μαζί μου.

– Εσείς μένετε στην Αθήνα με τις τρεις κόρες σας;

– Ναι.

– Η μία δεν έχει ενηλικιωθεί;

– Τι θα πει αυτό, δεν καταλαβαίνω.

– Ρωτήστε τη.

– Ναι.

– Μένει μαζί της;

– Ναι.

– Και οι άλλες δύο, έτσι;

– Όλοι μαζί μένουν.

– Τώρα με τι ασχολείται η ίδια, τι δουλειά κάνει;

– Καθαρίζω σπίτια.

– Οι κόρες σας;

– Η κόρη ακόμα πάει σχολείο.

– Και οι δύο;

– Και τα τρία.

– Και οι τρεις πάνε σχολείο ακόμα; Μάλιστα. Τι έγινε με τον κύριο που φιλοξενούσατε σπίτι σας; Τι έχετε να πείτε πάνω στην κατηγορία; Κυρία, κοιτάξτε, έγινε μία καταγγελία, είχατε πάει κι εσείς στην αστυνομία και ο σύζυγός σας και είπατε κάποια πράγματα και καταγγείλατε κι εσείς, ότι ο κύριος που ήταν στο σπίτι και τον φιλοξενούσατε, μια φορά το βράδυ ξύπνησε κι έγινε φασαρία και πήρατε τα παιδιά εσείς στο δωμάτιο το δικό σας, ότι σας είπαν τα κορίτσια, η μεγάλη ιδίως, ότι ο κύριος τα χάιδευε κι έκανε κι άλλα πράγματα κι επίσης, σας είπαν τα παιδιά σας τότε, έτσι καταθέσατε αρχικά, τι επεισόδιο έγινε στη θάλασσα όταν είχαν πάει τον Μάρτη του 2015, έτσι είχατε πει και είπατε ότι ζητάω να τιμωρηθεί ο δράστης για να μην το ξανακάνει και τα λοιπά. Έρχεστε μετά τότε στην ανάκριση. Καταλαβαίνετε τι λέω;

– Όχι όλα.

– Στην αστυνομία όταν πήγατε είπατε αυτά που σας λέω τώρα. Εντάξει;

– Ναι.

– Πήγατε μετά στην ανάκριση, στον ανακριτή στο δικαστήριο πήγε, όχι εδώ στο ακροατήριο, στον ανακριτή, πριν γίνει το δικαστήριο.

– Ναι.

– Και είπε άλλα, ότι δεν έγινε τίποτα. Είπε εντελώς άλλα πράγματα.

– Αυτή λέει ότι δεν άλλαξε τίποτα. Μπορεί να  είπε κάτι άλλο ο άντρας της.

– Άρα αυτή εμμένει στην αρχική της κατάθεση, που είπε στην αστυνομία δηλαδή;

– Όχι, αυτή λέει όπως είπε στην αστυνομία.

– Ότι δηλαδή αυτά που της είπανε τα κορίτσια της είναι αλήθεια.

– Αυτή λέει ότι όλα που είπε δεν είναι αλήθεια, ότι δεν της έπιασε τα κορίτσια, στο σπίτι δεν ήταν τίποτα, δεν έγινε τίποτε. Το πρόβλημα ήταν οι δύο κυρίες από την Ελλάδα, Ελληνίδες, που θέλουν να…

– Λέει δηλαδή αυτά που είπε στον ανακριτή; Αυτά; Ότι το πρόβλημα το κάνανε οι δύο ξένες γυναίκες;

– Ήταν στην Μύκονο ή στην Αθήνα στον ανακριτή;

– Στον ανακριτή εδώ στη Σύρο.

– Αυτή λέει στη Μύκονο.

– Στη Μύκονο πήγε στην αστυνομία.

– Αυτή λέει ότι εδώ στη Σύρο είπε ότι όλο αυτό δεν είναι αλήθεια. Ούτε τις έπιασε, δεν έκανε τίποτα στα κορίτσια.

– Πώς το ξέρει ότι δεν ήταν αλήθεια; Άρα η άποψή της είναι ότι δεν έγινε τίποτα;

– Λέει ότι δεν έχει γίνει τίποτα.

– Κι ότι έτσι της είπαν οι κόρες της;

– Ναι.

– Ότι δεν έγινε τίποτα. Και γιατί τα είπαν στην αρχή τα κοριτσάκια κι η ίδια της αλλιώς;

– Γιατί φοβήθηκαν.

– Τι φοβήθηκαν;

– Φοβήθηκαν τον πατέρα τους.

– Αυτές οι Ελληνίδες, γείτονες, είπαν αν δεν θα βάλουν τον …., τον κατηγορούμενο, στη φυλακή, θα πάει στη φυλακή ο άντρας της.

– Εγώ δεν ξέρω, δεν τις ξέρω καθόλου.

– Αυτή δεν ξέρει αυτές τις γυναίκες. Δεν τις ξέρει προσωπικά. Τις ξέρει μόνο από το σχολείο.

– Και γιατί πιστεύει ότι αυτές οι κυρίες ήθελαν να προστατεύσουν τα παιδιά της ή να βάλουν στη φυλακή τον κύριο, τον κατηγορούμενο;

– Αυτή η κυρία λέει ότι έχει πρόβλημα με τάξη τα παιδιά της και παιδιά της κυρίας Ελληνίδες που πηγαίνουν μαζί στο σχολείο, γι` αυτό έχει γίνει πρόβλημα.

– Ότι είχαν πρόβλημα τα παιδιά της, τα δικά της τα κορίτσια με τα παιδιά του σχολείου;

– Ναι. Μαζί με παιδιά τις Ελληνίδες και ήταν πρόβλημα μέσα στο σχολείο. Σαν μπούλινγκ. Κάτι τέτοιο.

– Πρόβλημα είχαν, αλλά οι γυναίκες δηλαδή που είδαν τον κατηγορούμενο να χαϊδεύει τις κόρες της κι όλα αυτά τα βγάλανε, είναι φανταστικά, είναι από τον νου τους;

– Οι κόρες της είπαν ότι δεν έχει κάνει αυτός ο άνθρωπος τίποτα, απλά στη θάλασσα τις έδωσε μια πετσέτα.

– Αν είναι έτσι και τις έδωσε μια πετσέτα, μια γυναίκα κι ένας κύριος που έχουν εκεί σπίτι και πήγαν να προστατεύσουν τα κορίτσια της και τα πήγαν στο σχολείο και το είπαν και τα λοιπά, όλα αυτά γιατί να τα κάνουν;

– Δεν συμπαθούν τον …., θέλουν να κάνουν κάποιο ρεβάνς.

– Δεν συμπαθούσαν τον κατηγορούμενο; Γιατί; Είχαν κάποιο προηγούμενο μαζί του;

– Ήταν πολύ καιρό πριν, ο …. δούλεψε μαζί με τον άντρα της, αλλά τι έχει γίνει δεν ξέρει.

– Ρώτησα αν οι κυρίες, η δασκάλα, ο κύριος που είχε το εξοχικό σε εκείνη την περιοχή, είχαν κάτι προηγούμενο με τον κατηγορούμενο.

– Αυτή δεν καταλαβαίνει γιατί το είπαν αυτό, αλλά από τις κόρες της ξέρει ότι δεν έχει γίνει αυτό που έχει κάνει ο ….. Αυτή δεν καταλαβαίνει γιατί. Ή ζηλεύουν, δεν ξέρει γιατί το έχουν πει έτσι.

– Στην αρχή δεν έμενε μαζί τους ο κατηγορούμενος, σωστά;

– Αυτή δε θυμάται πότε ήρθε ο …. με τη γυναίκα του και το παιδί στο σπίτι τους.

– Πότε ήρθε στη Μύκονο η κυρία;

– 2004 ήρθα στη Μύκονο εγώ.

– Και μένατε σε ένα σπίτι εσείς, ο σύζυγος και τα παιδιά σας.

– Ένα παιδί τότε είχα.

– Μετά κάνατε τα άλλα τα δύο;

– Μετά τα δύο.

– Εδώ, στη Μύκονο.

– Ναι.

– Πότε ήρθε λοιπόν ο κύριος αυτός, ο κατ/νος, στο σπίτι σας; Μετά από πόσα χρόνια; Πόσο χρονών ήταν τα παιδιά σας;

– Δεν θυμάται, αλλά νομίζει ότι η μεγαλύτερη μάλλον ήταν οκτώ ετών.

– Πόσο καιρό έμεινε μαζί τους στο σπίτι;

– Δε θυμάται.

– Πάνω από δύο χρόνια; Κάτω από δύο χρόνια;

– Περίπου τρία χρόνια. Δεν θυμάται καλά.

– Και πού κοιμόταν όταν έμενε στο σπίτι σας;

– Στο σαλόνι.

– Με ποιον;

– Μόνος.

– Πόσα δωμάτια είχατε στο σπίτι σας;

– Τρία και σαλόνι τέσσερα, μαζί με το σαλόνι. Τρία δωμάτια και σαλόνι μαζί με κουζίνα.

– Άρα στο ένα το δωμάτιο ήσασταν εσείς με τον σύζυγο. Πώς κοιμόντουσαν στο σπίτι τους;

– Αυτή κοιμόταν με το πιο μικρό κορίτσι, δύο κορίτσια στο άλλο δωμάτιο, ο άντρας της με άλλο παιδί στο… Στο σαλόνι …. με την οικογένειά του και ο ….μόνος του, ο άντρας της.

– Η οικογένειά του πότε έφυγε από το σπίτι τους;

– Πρώτα ήρθε ο ….. και μετά ήρθε η γυναίκα του και πρόσεξε τα παιδιά γιατί αυτή δούλεψε και η γυναίκα του πρόσεξε τα παιδιά της.

– Το 2013 μέχρι το 2015 έμενε η γυναίκα του κυρίου στο σπίτι τους;

– Ναι.

– Όταν έγινε αυτό το επεισόδιο και πήγαν στην αστυνομία, ήταν η γυναίκα του στο σπίτι τους;

– Ναι, ήταν.

– Αυτό πρώτη φορά το λέει, ότι ήταν κι άλλοι. Όλοι ξέρουμε ότι ο κύριος έμενε μόνος του στο σπίτι τους.

– Όχι, ήταν και η γυναίκα του.

– Πες της ότι ο κατηγορούμενος τότε είπε ότι έχει γυναίκα και παιδί κι ότι λείπανε στην Πολωνία ή δεν ξέρω πού λείπανε.

– Γενικά ήταν στην Πολωνία, αλλά αυτή πήρε τηλέφωνο στην Πολωνία να έρθει στη Μύκονο να κάνει και διακοπές και να βοηθάει με τα παιδιά.

– Αυτό έγινε κάποτε. Αν ήρθε κιόλας, δεν το ξέρω τώρα εγώ αυτό που λέει αν είναι έτσι. Όμως όταν έγιναν τα επεισόδια με τη μήνυση, με τον εισαγγελέα, ήταν η γυναίκα του στη Μύκονο;

– Ναι, ήταν η γυναίκα του με το παιδί.

– Να της πεις επίσης πως ό,τι λέει καταγράφεται κι αν αποδειχτούν ψέματα αυτά που λέει, αντί για τον κατηγορούμενο θα πάει αυτή φυλακή. Να το ξέρει αυτό, έτσι είναι το σύστημα στην Ελλάδα.

– Δεν λέει ψέματα.

– Και λέει λοιπόν ότι όλα αυτά τα παιδιά γιατί τα είπαν; Γιατί φοβήθηκαν τον πατέρα τους είπε, για να μη λέμε και ξανά τα ίδια, ότι ο κατηγορούμενος δεν έκανε τίποτα και ότι όλα τα κάνανε οι ξένες οι γυναίκες οι οποίες είχαν μαλώσει με τον κύριο κατηγορούμενο ή κάτι είχαν με τον κατηγορούμενο. Αυτό λέει τελευταία; Έτσι είναι;

– Ήταν και στη Νάξο στα δικαστήρια, αλλά δεν ξέρει τι είπαν στα δικαστήρια οι Ελληνίδες, αλλά αυτή λέει δεν αλλάζει αυτό που είπε.

– Ποιο είπε από όλα δηλαδή;

– Από αυτά που είπε πριν.

– Αυτό που είπε τώρα λέμε. Γιατί ήδη άλλαξε αυτή μια φορά, χωρίς να μας πει γιατί το άλλαξε. Γιατί στην αστυνομία, πες της, είπε άλλα στην αρχή-αρχή;

– Αν είναι κάτι που λέει ότι δεν θυμάται τώρα, γιατί πέρασαν πάρα πολλά χρόνια, αλλά αυτό που λέει τώρα, λέει ότι είναι αλήθεια. Δεν ξέρει τι είπαν άλλοι. Πάντα πήγε στα δικαστήρια μόνο μια φορά. Έλειπε γιατί έσπασε το πόδι.

– Στην αστυνομία ρώτησα γιατί είπε άλλα. Στην αστυνομία, άσε τα δικαστήρια.

– Δεν ξέρει.

– Δεν θυμάται. Αν δεν τα έλεγε αυτά που είπε στην αρχή, δεν θα κινιόταν η δικογραφία, δεν θα γινόταν όλα αυτά που γίνονται τώρα. Για ποιο λόγο τότε πήγε και τα είπε;

– Αυτή λέει ότι δεν φταίει αυτή, φταίει ο άντρας της που πήγε με μια από αυτές τις Ελληνίδες στην αστυνομία και δήλωσε αυτό. Όχι, αυτός πήγε με την κόρη ….. στην αστυνομία, είπε όλο αυτός. Επειδή κοριτσάκι δεν ήξερε καλά ελληνικά, της είπε να λέει ναι, ναι, ναι στην αστυνομία και αυτή υποστηρίζει ότι γι’ αυτό έχει γίνει μπέρδεμα με το θέμα.

– Ο άντρας της έπινε;

– Ναι.

– Γινόταν φασαρία στο σπίτι σας όταν έπινε;

– Ναι.

– Τα παιδιά τα πρόσεχε;

– Τα παιδιά τα πρόσεχε ο …, όχι ο άντρας μου.

– Ο κατηγορούμενος δεν δούλευε και πρόσεχε τα παιδιά; Πώς γίνεται ο κατηγορούμενος να προσέχει τα παιδιά, να τα πάει βόλτες; Δε δούλευε αυτός;

– Ναι, αυτός ήταν με τα παιδιά γιατί ο άντρας της ήταν πολλές φορές μεθυσμένος.

– Είχαν πει ότι ο κατηγορούμενος έδινε χρήματα στο σπίτι που έμενε, σωστά;

– Ψέματα.

– Εσείς δεν είπατε ότι έδινε χρήματα; Ότι πρόσφερε μέρος του ενοικίου;

– Όχι, δεν πλήρωνε τίποτα. Αυτή του έδωσε κάποια λεφτά να προσέχει τα παιδιά της, τα κορίτσια, γιατί αυτή είχε δουλειά.

– Δηλαδή αυτοί δίνανε χρήματα στον κύριο για να προσέχει τα παιδιά.

– Ναι.

– Και ο κύριος πώς ζούσε; Δεν δούλευε;

– Πού και πού πήγαν στη δουλειά με τον άντρα της και δούλεψε στον καιρό που ήρθε η γυναίκα του και αυτή φρόντιζε τα παιδιά.

– Πόσα χρόνια γνωρίζονται με τον κατηγορούμενο;

– Αυτή είναι εδώ 25 χρόνια. Το 2000. Περίπου 2000. Δεν είναι βέβαια, αλλά περίπου, γιατί ήταν φίλος του άντρα της…

– Κι έτσι τον γνώρισε.

– Ναι.

– Ένα επεισόδιο που είχε πει ότι κάτι έγινε το βράδυ και τη φώναξαν και είδε ότι τα παιδιά είχαν φασαρία μαζί του γιατί αυτός πήγε να μπει στο δωμάτιο κι αυτή πήρε τα παιδιά κι έφυγε, αυτό δεν το θυμάται;

– Ήταν κάποιο βράδυ που έκλαιγε η ….., πήγε ο … άναψε το φως, γιατί η …. έκλαιγε γιατί φοβάται τις αράχνες, αλλά δεν έχει γίνει τίποτα. Άνοιξε την πόρτα, έσβησε το φως κι έφυγε. Δεν έχει γίνει τίποτα.

– Δεν έχει γίνει τίποτα. Όλα είναι μια παρεξήγηση δηλαδή.

– Τα παιδιά της είπαν πολλές φορές δεν έχουν τίποτα με τον …., ότι ήταν καλός για τα κορίτσια.

– Μήπως και τα παιδιά, επειδή διαδόθηκε τότε στη Μύκονο και ίσως νιώθανε προσβεβλημένα ή οτιδήποτε, ήθελαν να το απωθήσουν στο μυαλό τους κι αυτά και να λένε ότι δεν έγινε τίποτα τώρα πλέον που μεγάλωσαν;

– Η μεγαλύτερη κόρη της ήταν babysitter για το παιδί κάποιας γειτόνισσάς της και αυτή νομίζει ότι κάτι ρόλο έπαιζε αυτή η γυναίκα, γιατί πήρε την …. στην αστυνομία και από εκεί άρχισε αυτή η ιστορία.

– Αυτή η Αυστριακή που λέμε, πώς τη λένε την κυρία που ήταν από την Αυστρία; ….;

– Από Αυστρία, ναι.

– Αυστριακή ήταν;

– Αυτή είναι από Αυστρία και αυτός, ο άνδρας της, είναι Έλληνας.

– Αυτή τα έκανε όλα;

– Αυτή την πήρε στην αστυνομία, αυτή η γυναίκα από Αυστρία και της είπε τι να πει στην αστυνομία και μετά πήραν αστυνομία τηλέφωνο αυτήν και είπαν ότι ήρθε η κόρη της στην αστυνομία και δήλωσε αυτό που δήλωσε. Και δεν της άρεσε ότι μία ξένη γυναίκα πήρε την κόρη της και πήγαν στην αστυνομία να δηλώσουν αυτήν την ιστορία.

– Η ξένη γυναίκα, αυτή η ….., δεν είχε σχέση…

– …

– Μόνη της δεν είχε παιδιά; Δεν είχε άλλα ανίψια, δεν κάνανε παρέα με τα κορίτσια της, δεν είχε κάποιες σχέσεις;

– Από την Αυστρία αυτή η γυναίκα;

– Ναι.

– Η …. πήγε στο σπίτι της από Αυστρία και πρόσεξε το παιδί της, είχε ένα παιδί, γιατί αυτή δούλευε.

– Αποκλείει το ενδεχόμενο η κυρία αυτή η …., να αγαπούσε το κοριτσάκι, να το πονούσε και να ήθελε, αν συνέβαιναν τέτοια πράγματα στο σπίτι, να το προστατέψει ας πούμε; Το αποκλείει αυτό. Δεν το πιστεύει. Δεν πιστεύει ότι αυτή η κύρια η Τρίτη, η …., πως την λένε, να ήθελε να προστατέψει το παιδί της.

– Αυτή δεν ξέρει πως έχει γίνει αυτή η ιστορία, ότι πήγαν στην αστυνομία και δήλωσαν αυτό που δεν είναι αλήθεια.

– Ωραία , καλά. Ο κύριος εισαγγελέας από την έδρα.

– Θέλω να μεταφράζετε ότι λέω. Ακριβώς όμως.

– Ναι, νομίζετε ότι εγώ ξέρω τόσο καλά.

– Δεν θέλω κουβέντα. Λοιπόν πέστε της, 5 Ιουνίου 2015.

– Είπε, αυτό που θα διαβάσω τώρα, στην αστυνομία. Σχετικά με το βράδυ που είπε η κ. Πρόεδρος προηγουμένως για τον κύριο, ότι πήγε να μπει στο δωμάτιο. Πέστε το. Γιατί φοβήθηκε τις αράχνες το παιδί και φώναζε. Ακούστε τι είπε τώρα. «Εκείνο το βράδυ δεν θυμάμαι πότε ήταν ακριβώς. Ξαφνικά ο …. έκλεισε την πόρτα του δωματίου.» Ακούστε χωρίς να επιμένετε, ορίστε. «Και η …. άρχισε να φωνάζει. Εγώ πήγα να δω τι έγινε.» Ορίστε. Θα λέτε ότι σας λέω. Μεταφράστε. Άσε τι καταλαβαίνει αυτή. «Εγώ πήγα να δω τι έγινε και η …. μου είπε ότι ο …, θέλει να πάει πάνω στο κρεβάτι και να κοιμηθεί μαζί της. Εγώ πήγα στο δωμάτιο και τα πήρα τα παιδιά και κοιμήθηκαν μαζί μου. Την επόμενη μέρα είπε στον άντρα μου να φύγει αυτός από το σπίτι μας.». Δεν λέει τίποτα εδώ για αράχνες. Εντάξει; Νομίζει ότι μπορεί να κοροϊδεύει την δικαιοσύνη και την αστυνομία; Για πέστε της λίγο. Ακούστε θα λέτε ότι σας λέω εγώ αφήστε τι λέει αυτή. Η κ. κατηγορουμένη μπορεί να ακούει θα λέτε ότι σας λέω εγώ. Μπορεί να κοροϊδεύει την δικαιοσύνη και την αστυνομία. Πέστε μου το εξής. Πιστεύει ότι είναι καλή μητέρα και ανάθρεψε σωστά τα τρία της παιδιά; Τι λέει;

– Αυτή ελπίζει ότι ήταν καλή μητέρα.

– Ελπίζει ότι ήταν καλή μητέρα, δεν είναι βέβαιη για αυτό.

– Εγώ μεταφράζω.

– Δεν μιλάω σε σας κυρία μου, σας παρακαλώ .

– Αυτή επαναλαμβάνει ότι τα παιδιά δεν είχαν καθόλου.

– Αυτό γιατί το είπε τότε και μας αποσυντονίζει. Έχουμε και άλλες δουλειές να κάνουμε, πολύ σοβαρές, αν δεν συνέβη τίποτα εδώ. Γιατί το είπε αυτό εδώ; Τι λέει;

– Πρέπει να το πει γιατί αν δεν κλείσουν στην φυλακή τον …., στην φυλακή θα πάει ο άντρας της.

– Α, έτσι νομίζει αυτή. Πέστε μου λίγο. Κυρία Πρόεδρε, αυτό είναι πολύ σημαντικό. Άφησε τρία ανήλικα παιδιά, Μάρτιο μήνα με έναν, ουσιαστικά  ηλικιωμένο άγνωστο, σε μία ερημική παραλία της Μυκόνου.

– Πες το.

– Αυτή ήταν στην δουλειά. Τα τρία παιδιά ήταν και με τον άντρα της, αλλά αυτός ήταν μεθυσμένος.

– Τα πήρε λοιπόν αυτός, ο κ. κατηγορούμενος μόνος του τα παιδιά και τα πήγε στην παραλία;

– Ο άντρας της είπε να πάρει τα παιδιά και να πάει στην θάλασσα.

– Έδωσε εντολή ο άντρας της. Και πήγε σε μία ερημική παραλία που λέγεται ……….. Μυκόνου. Ερημική παραλία.

– Ήταν αγαπημένη θάλασσα των παιδιών, της κύριας και έκαναν μπάνιο εκεί καλοκαίρι και τέτοια.

– Ναι, αλλά ήταν Μάρτιος μήνας. Υπήρχε περίπτωση να είναι χειμερινοί κολυμβητές τα παιδιά; Μάρτιος.

– Όλο τον χρόνο έκαναν μπάνιο.

– Είναι χειμερινοί κολυμβητές από 8 χρονών ε;

– Ήταν χειμερινοί κολυμβητές.

– Πολύ ωραία, μπράβο. Πρώτη φορά τα λέει αυτά βέβαια, πρώτη φορά. Εδώ στην Ελλάδα είναι καλά; Περνάει καλά; Νιώθει πιο καλά από την Πολωνία;

– Δεν ξέρουν την Πολωνία τα παιδιά της γιατί γεννήθηκαν εδώ.

– Εν πάση περιπτώσει πέστε της κατά πάσα πιθανότητα θα αποδειχθεί ότι μας λέει ψέματα και ότι εγώ είμαι υποχρεωμένος να ασκήσω δίωξη στον πρώτο βαθμό εναντίον της για ψευδορκία στο δικαστήριο. Παρακαλώ πριν φύγει… Δεν έχω άλλη ερώτηση, παρακαλώ να μην απομακρυνθεί από την αίθουσα.

– Ναι δεν θα απομακρυνθεί το είπαμε και πιο μπροστά, το υπονόησα. Δεν μπορεί να φύγει, θα κάτσει εδώ και θα βλέπει, γιατί αν αποδειχθεί ότι λέει ψέματα, θα γίνουν τα δέοντα.»

 

Έπειτα, προσήλθε η δεύτερη μάρτυρας κατηγορίας, η οποία, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για την ταυτότητά της κ.λ.π., απάντησε ότι ονομάζεται …… του …. και της …., γεννήθηκε στις 13-3-1967 στην Αθήνα και κατοικεί στην περιοχή ….. Μυκόνου,  Ελληνίδα, τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο γνωρίζει και δεν συγγενεύει με αυτόν. Μετά, η μάρτυρας ορκίσθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠοινΔ, όπως ισχύει σήμερα, δηλώνοντας, επικαλούμενη την τιμή και τη συνείδησή της, ότι θα πει όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσει ούτε να αποκρύψει τίποτε και εξεταζόμενη κατέθεσε τα ακόλουθα:

 

«- Εσείς είστε η κ. ……

– …. του …..

– Και είστε κάτοικος ….;

– Μυκόνου.

– Στην θέση …..

– Ναι.

– Και επίσης έχετε κάποια συγγένεια εσείς με αυτή την ….;

– Η ….. είναι νύφη μου και ο …… , ο σύζυγός της, είναι ο αδελφός μου.

– Η …. και ο αδελφός σας έχουν κάποια παιδιά που πηγαίνουν στο σχολείο στην ίδια τάξη με τα άλλα τα παιδιά;

– Καταρχήν δεν πήγε εκεί η …. για να προσέχει το παιδί. Είναι με την ανιψιά μου ίδια ηλικία και πηγαίνανε μαζί στο σχολείο και έπαζαν στο σπίτι τους.

– Και έκανα παρέα.

– Και έκαναν παρέα, κολλητή παρέα.

– Η ανιψιά σας, πως είναι το όνομα της;

 

– ………..

– Και αυτή έκανε παρέα με την ……;

– Με την …….

– Πού ήταν συνομήλικες, ας πούμε.

– Ναι, ναι. Πηγαίνανε στην ίδια τάξη.

– Το σπίτι της κυρίας, της νύφης σας και του αδελφού σας, πού είναι;

– Είναι …. και αυτό. ….. περιοχή.

– Πώς πήγαινε το κοριτσάκι αυτό από την Μύκονο στην ….; Ποιος τους πήγαινε, ο αδελφός σας;

– Και η μητέρα και ο μπαμπάς της. Εν τω μεταξύ ο αδελφός μου είναι μαραγκός και μερικές φορές έδινε και δουλειές στον πατέρα της, γιατί έβαφε κατά καιρούς.

– Και άρα ο αδελφός σας, επειδή είναι μαραγκός, έδινε δουλειές και στον σύζυγο, στον πατέρα.

– Έτσι. Το παιδάκι το είχανε σπίτι. Επλύθηκε, εντύθηκε, πήγε οδοντίατρο έφτιαξε τα δόντια του, έτρωγε. Βοηθούσανε το κοριτσάκι, γιατί ήταν και κολλητή της ανιψιάς μου.

– Το βοηθούσανε, γιατί προφανώς βλέπανε ότι στην οικογένεια υπήρχε πρόβλημα. Το πρόβλημα λοιπόν που υπήρχε στην οικογένεια την συγκεκριμένη ποιο ήταν;

– Ο γιος μου πήγαινε προνήπιο μαζί με την ….. Το μικρό κορίτσι της οικογένειας…, από εκεί ξεκίνησαν όλα. Και ερχόταν η κυρία, η μαμά τους, στο νήπιο για να πάρει το κοριτσάκι και είχε κι αυτή κάτι μαύρα στο πρόσωπο μελανιές και έκλαιγε.

– Μελανιές η κυρία;

– Και η …..

– Και η μάνα, αυτή η μάρτυρας.

– Η …., η μικρούλα.

– Α, η μικρή είχε μελανιές;

– Η μικρούλα και η μητέρα. Και την ρωτάγαμε τι έχει. Γιατί είναι έτσι.

– Το κοριτσάκι;

– Τη μαμά. Γιατί το κοριτσάκι ήταν μικρό, προνήπιο. Δεν μας έλεγε στην αρχή. «Πες μας γιατί, αν είναι κάτι, να σε βοηθήσουμε.» Και άλλες μητέρες πέσανε κοντά. Και η …. ….. που είναι εδώ. Συμμαθητές είναι τα παιδιά μας. Και τελικά με τα πολλά την καταφέραμε και πήγε μία δασκάλα από το νήπιο στην αστυνομία και είπε αυτά που είπε στην αρχή, πριν τα αλλάξει. Σε μας επίσης είπε ότι, δεν μπορούσε να κάνει πίσω, γιατί ο άντρας της την βάραγε, διότι ο κύριος, πίσω μου, ο κατηγορούμενος, έδινε λεφτά στην οικογένεια.

– Γιατί, ο κατηγορούμενος εννοείτε;

– Ο κατηγορούμενος έδινε λεφτά στην οικογένεια για μπύρες, όλα αυτά και επίσης, στο σπίτι που μένανε, δεν πλήρωναν ενοίκιο, το παραχωρούσε μία κυρία από την Μύκονο με δύο δωμάτια δωρεάν. Σαν γκαράζ ήταν. Χωρίς λεφτά, για να μένουνε, γιατί ήταν τα παιδάκια.

– Τους λυπόντουσαν λοιπόν, και καλά κάνανε. Είναι μία οικογένεια με τρία παιδιά.

– Και από το σχολείο ο κ. …., ο διευθυντής μας, που αυτή τη στιγμή δεν είναι στην ζωή. Και έρανο κάναμε και φαγητά και ρούχα και τα πάντα και στα παιδιά παρείχε κάθε διάλειμμα φαΐ. Όπως τα άλλα παιδιά φέρνανε, αυτά δεν φέρνανε μαζί τους φαγητό.

– Έφερνε ο Διευθυντής γι’ αυτά, γιατί δεν είχαν μαζί τους κολατσιό από το σπίτι τους. Άρα προσπαθούσε να έχει φαγητό και για αυτά τα τρία τα παιδάκια. Γιατί προφανώς ο σύζυγος φαίνεται να είναι αλκοολικός και να μην φέρεται καλά και στην γυναίκα του και ίσως και για αυτό χώρισαν τελικά και τα παιδιά δεν ήταν περιποιημένα.

– Όχι, ήταν στο δρόμο.

– Έπινε και η μητέρα;

– Φυσικά και έπινε.

– Έπιναν και οι δύο γονείς;

– Ναι.

– Πώς φτάνουμε τώρα στα επεισόδια; Άρα η….. που λέτε, ήταν η νύφη σας, η οποία επειδή ήταν συμμαθήτρια με την κόρη της πρόσεχε περισσότερο το συγκεκριμένο , το μεγαλύτερο, παιδί.

– Γιατί ήταν σχεδόν όλη μέρα στο σπίτι του αδελφού μου.

– Επίσης ξέρετε αν έχει γίνει κάποια άλλη προσπάθεια για αυτή την οικογένεια, ή αν το τελευταίο χρονικό διάστημα, ενώ τα παιδιά πριν ένα χρόνο από τότε που έγιναν αυτά τα επεισόδια ήταν πιο απεριποίητα, πιο ατημέλητα, αν τον τελευταίο χρόνο που έμενε ο κύριος στο σπίτι τους φαινόντουσαν τα παιδιά να είναι πιο φροντισμένα, να έχουν κανένα κολατσιό, ξέρετε καμιά διαφορά τέτοια;

– Όχι, όχι.

– Δηλαδή για να φαίνεται η διαφορά ότι αυτός μετείχε στην διατροφή. Αφού το σπίτι ήταν πρόχειρο σπίτι. Που το παραχώρησε…

– Ναι, ναι μία κυρία από την Μύκονο, επειδή είχαν τρία παιδάκια, τους το παραχωρούσε έτσι.

– Το οποίο είχε τρεις χώρους ; Αυτό το γκαράζ-σπίτι πως ήταν.

– Κοιτάξτε, στην Μύκονο όλα τα σπίτια και αράχνη θα βρεις, δηλαδή που είναι και καλά και καθαρά και όλα. Πάντα υπάρχουνε, γιατί είναι μες το χωράφι. Όλα είναι, ειδικά στην …., όλα είναι μες τα χωράφια.

– Το σπίτι που μένανε… Στην ….. μένανε η οικογένεια;

– …., προς …..

– Α, προς ….. Άρα εκεί μένανε και αυτοί και το σχολείο και όλα εκεί ήταν.

– Όλα, όλα κοντά ήταν και εγώ κοντά έμενα εκεί. Στην Αγία Άννα ήταν παραμονές της Καθαράς Δευτέρας, δηλαδή Μάρτιος, δηλαδή η θάλασσα είναι στην Μύκονο μπούζι και αυτή την στιγμή είναι μπούζι και δεν μπορείς να μπεις…

– Με αέρα.

– Με αέρα και η …….. είναι μία τεράστια παραλία που έχει ένα παραλιάκι μικρό ……. . Τα κορίτσια κατακαλόκαιρο με την γιαγιά τους, που ήταν εδώ κάποια στιγμή, τα βλέπαμε στην ……… , που τα έφερνε η γιαγιά τους για μπάνιο στην μεγάλη παραλία. Με πολύ κόσμο. Την εποχή που πήγε ο κατηγορούμενος με τα κορίτσια, εκεί δεν υπήρχε κόσμος και τα σπίτια από πάνω που ενοικιαζόντουσαν, δεν ήταν ενοικιασμένα ακόμα. Είχε και κρύο. Απλά η ……, ο μπαμπάς της είχαν σπίτι παλιά εκεί και κατά τύχη τους είδανε από το παράθυρο κάτω στην παραλία.

– Η κυρία που τους είδε. Η κ……, έτσι δεν είναι; Και κατά τύχη βρέθηκε εκείνη την εποχή εκεί, θέλετε να πείτε.

– Ήταν το σπίτι του μπαμπά της εκεί, το πατρικό της. Και κατά τύχη κοιτάγανε έξω και είδανε στην συγκεκριμένη παραλία, ενώ μπορούσε να πάει στην μεγάλη την παραλία, στην Αγία Άννα, αλλά εκεί πάει κόσμος βόλτα.

– Εκεί πάει κόσμος βόλτα. Όχι μπάνιο τέλος πάντων;

– Όχι, τέτοια εποχή, όχι μπάνιο.

– Αυτό ήταν μετά την Καθαρά Δευτέρα;

– Τώρα ήταν Μάρτιος. Τώρα να είχε περάσει η Καθαρά Δευτέρα, δεν θυμάμαι πότε έπεφτε η Καθαρά Δευτέρα.

– Καλά, μπορεί να θυμάται η άλλη κυρία.

– Αλλά ήταν κρύα η θάλασσα και αέρα ως συνήθως.

– Και εσείς τι μάθατε; Ότι τα πήγε στην θάλασσα και τι έγινε;

– Τα βλέπανε από πάνω από το σπίτι οι φίλοι μου. Ήτανε με το βρακάκι και προσπαθούσε ο κατηγορούμενος να χαϊδέψει και τα παιδιά τραβιόντουσαν. Όχι στην μικρή, στις δύο μεγάλες. …. και ……

– Δηλαδή προσπαθούσε να τα χαϊδεύει και τα παιδιά φεύγαν;

– Ναι.

– Και τα χάιδευε.

– Ε, δεν είναι πιο δυνατός από τα παιδιά; Βέβαια τα χάιδευε.

– Όταν λέμε τα χάιδευε, για να …

– Ήταν γυμνά από πάνω που τα χάϊδευε…

– Και τα χάιδευε που; Μέσα από το εσώρουχό τους; Ας πούμε μπορεί να μας πει τα χάιδευε πατρικά δηλαδή τα αγκάλιασε έτσι;

– Όχι πατρικά, δεν τα χάιδευε. Όχι.

– Και τα χάιδευε και μέσα από το εσώρουχό τους;

– Αυτό θα σας το πει η ……… που ήταν εκεί, εκείνη τη στιγμή και φυσικά την επόμενη μέρα μου είπε το συμβάν.

– Σας το είπε την επόμενη μέρα.

– Ναι, που συναντηθήκαμε στο σχολείο το πρωί για να πάμε τα παιδιά μας.

– Και σας είπε, προφανώς ταραγμένη, ότι εγώ είδα αυτό το πράγμα.

– Ναι, ναι, αυτό το πράγμα.

– Και τι έγινε; Όταν σας το είπε λοιπόν η κυρία τι κάνατε;

– Εγώ δεν έκανα κάτι. Φυσικά είχαμε πάει στην αστυνομία, είχαμε πει ότι ο κατηγορούμενος παρενοχλούσε τα παιδιά, για το συγκεκριμένο το συμβάν απλά το αναφέραμε. Δεν πήγα εγώ στην αστυνομία, νομίζω πήγε η ….., αν θυμάμαι καλά.- Ναι, πήγε η άλλη κυρία.

– Με την νηπιαγωγό.

– Έτσι ξεκίνησε πάντως η ιστορία.

– Έτσι ξεκίνησε.

– Επίσης η νύφη σας, η …., ρώτησε το κοριτσάκι, την …. αν έγινε αυτό. Τι έγινε; Και τα λοιπά.

– Η …. τον τελευταίο καιρό πήγαινε όλο κλαμένη, στεναχωρημένη στο σχολείο και στη φίλη της. Βλέπεις ένα παιδί πως είναι. Της μίλαγε, της μίλαγε, της μίλαγε. Και τελικά η ….. το αποφάσισε να μου πείτε ήταν ανήλικη και πήγε στην αστυνομία μαζί με την νύφη μου. Και είπε αυτά που είπε.

– Η …. αποφάσισε να μιλήσει. Δηλαδή μετά από παραινέσεις.

– Ναι της μίλαγε, της μίλαγε, την αγαπούσε πολύ την νύφη μου γιατί την πρόσεχε πάρα πολύ.

– Την πρόσεχε ο αδελφός μου και η μικρή ένιωσε εμπιστοσύνη και της είπε της νύφης μου πέντε πράγματα.

– Ο αδελφός μου έχει τρία παιδιά.

– Ο αδελφός σας, τρία παιδιά;

– Ναι.

– Τι ηλικίες είναι τα παιδιά;

– Τώρα ο μεγάλος είναι 25, ο άλλος είναι… αλλά τότε ήταν μικρά. Δύο αγόρια και την …..

– Η οποία …. ήταν συνομήλικη της …..

– Ναι, ναι. Και τώρα η …. πάει τρίτη λυκείου, φαντάζομαι και η …..

– Εσείς από την νύφη σας ακούσατε και κάτι άλλο; Που εξομολογήθηκε η ….. στην νύφη σας ας πούμε, ξέρετε κάποια άλλα περιστατικά μέσα από το σπίτι;

– Συγκεκριμένα περιστατικά δεν ξέρω, αλλά ξέρω ότι ήταν ένα παιδί κλαμένο πάντα. Δηλαδή στεναχωρημένο παιδί. Δηλαδή πως βλέπεις ένα παιδί όταν είναι … Δεν ήταν σαν τα παιδιά που είναι χαρούμενα, δηλαδή αυτό μου έλεγε. Τώρα τι λέγανε μεταξύ τους δεν μου είπε ακριβώς.

– Όχι λέω μετά που αποκαλύφθηκε αυτό το πράγμα με την παραλία και ύστερα, μήπως είπε και άλλα πράγματα και αν σας τα είπε και σας.

– Την πήρανε οι γονείς της, δεν την αφήσανε να ξαναπάει στην νύφη μου. Την πήραν οι γονείς της και δεν την αφήσανε να ξαναπάει.

– Α, δεν την ξαναφήσανε.

– Όχι, όχι. Και επίσης είχανε πει ότι η νύφη μου την είχε πάρει την μικρή την ……, για καθαρίστρια στο σπίτι.

– Και είπαν και άλλα ότι ήθελε να την πάρει στην Αυστρία, για αυτό τα είπε όλα αυτά.

– Στην Αυστρία έχει παιδιά.

– Έχει τρία παιδιά ο αδελφός σας.

– Ναι, ναι. Ο αδελφός μου δουλεύει στην Μύκονο και η νύφη μου και τα ανίψια μου.

– Είναι στην Μύκονο;

– Μύκονο.

– Μάλιστα. Άρα δεν συντρέχει και αυτό που είπαν ότι, η …. τα έκανε αυτά για να πάρει την ….. στην Αυστρία.

– Όχι, τι λέτε; Εδώ μένουνε, στην Μύκονο μένουνε, δεν μένουν στην Αυστρία. Και δουλεύουνε. Στην Αυστρία πάνε τα Χριστούγεννα διακοπές και ξανάρχονται.

– Επίσης, άλλο κάτι για τις βιοτικές συνθήκες αυτής της οικογένειας ξέρετε να μας πείτε κάτι άλλο;

– Τι εννοείτε;

– Για τις βιοτικές συνθήκες. Πώς ζούσαν, αν ήταν γνωστό και αν το ξέρετε, αν ήταν αλκοολικός ο πατέρας;

– Βεβαίως και ήταν και η μητέρα και ο πατέρας.

– Και η μητέρα και ο πατέρας;

– Ναι και ο κατηγορούμενος. Βεβαίως.

– Άρα κάνανε και οι τρεις παρέα.

– Εννοείται ότι κάνανε παρέα. Και πολλές φορές τα παιδιά μαζί με τον κατηγορούμενο και κάποιους άλλους, φίλους του προφανώς, ήταν σε παρκινγκ της …., που είναι ένας μεγάλος χώρος. Καθόντουσαν στα πεζούλια, πίνανε μπύρες και τα κορίτσια γυρνάγανε γύρω-γύρω. Και μία η ώρα το βράδυ.

– Γιατί τα πίνανε ας πούμε. Στην πλατεία ας πούμε εκεί στα πεζούλια.

– Στα πεζούλια, παίρνανε μπύρες από το περίπτερο, και καθόντουσαν εκεί στα πεζούλια.

– Άρα η συμμετοχή του κατηγορουμένου στο σπίτι στην διατροφή των κοριτσιών, όπως είπε αρχικά η μητέρα, στο σπίτι δεν ήταν στο ενοίκιο, γιατί δεν υπήρχε, αλλά ήταν γενικά στις ιδιωτικές τους ανάγκες.

– Γενικώς, γιατί δεν δουλεύανε και έπρεπε να είχανε λεφτά.

– Ορίστε, ο κ. Εισαγγελέας.

– Καταρχήν θέλω να σας συγχαρώ δημοσίως για την πρωτοβουλία την οποία πήρατε. Μπράβο και συγχαρητήριά δημοσίως. Πέστε μου πάλι, όταν μιλήσατε με την μητέρα για πρώτη φορά τι σας είπε; Αν σας είπε κάτι, τι σας είπε.

– Για τον κατηγορούμενο δεν είπε κάτι. Εκείνη την στιγμή, όταν της πρωτομιλήσαμε, είπε για τον άντρα της.

– Αργότερα όταν σας ανοίχτηκε για τον κατηγορούμενο, αν σας ανοίχτηκε. Τι σας είπε;

– Μετά το συμβάν που έγινε στο προνήπιο και πήγαμε στην αστυνομία, είπε ότι ο άντρας με βαράει και αυτά. Δεν ξανάρθε σε επαφή μαζί μας, δεν ήθελε να μας μιλήσει.

– Δεν σας είπε ποτέ

– …. , ……

– Εκτός αν ισχύει αυτό. Σας εκμυστηρεύτηκε ότι δίνει λεφτά και έτσι …

– Αυτό το είπε, το είπε. Το είπε στον, την πρώτη φορά θέλω να πω. Το είπε το είπε, μετά…

– Όταν λέτε στο νήπιο, τι εννοείτε;

– Όταν πρωτοξεκίνησαν τα πράγματα και την βλέπαμε λίγο κάπως, της λέγαμε «πες μας τι γίνετε, να σε βοηθήσουμε όταν είναι». Και αφού μιλάγαμε, μιλάγαμε, μιλάγαμε, με τα πολλά, μας λέει ότι φοβάμαι να μιλήσω γιατί ο σύζυγός μου με βαράει.

– Τι; Έδινε λεφτά στην οικογένεια;

– Ναι, ναι, ο κατηγορούμενος. Λεφτά στην οικογένεια. Και φοβόταν να μιλήσει. Εμένα μου είπε ότι έδινε λεφτά στην οικογένεια και φοβόταν να μιλήσει στον άντρα της, γιατί αν μίλαγε και έφευγε ο κατηγορούμενος από το σπίτι, δεν είχαν λεφτά.

– Σας είπε ποτέ ότι τα χάιδευε; Ότι τα χάιδευε στο στήθος, στα γενετικά όργανα, σας είπε κάτι τέτοιο η μητέρα, σε εσάς στην συζήτηση αυτή;

– Όχι, όχι, ότι τα χάιδευε, εκεί, όχι, δεν μου το είπε η μητέρα. Η …. τα είπε στην νύφη μου.

– Για την παραλία, σας είπε κάτι, ότι τα χάιδευε, ή όχι; Είχε μάθει κάτι;

– Μετά την παραλία, εγώ δεν ξαναμίλησα με την μητέρα. Η ….. …. είδε το συμβάν από το σπίτι της.

– Αυτό που είπατε προηγουμένως λίγο να διευκρινιστεί.

– Ποιο; Ποιο;

– Ότι…που πήγατε και κάνατε καταγγελία. Η καταγγελία για παρενόχληση έγινε μετά το επεισόδιο της θάλασσας …

– Ναι, ναι.

– Όχι πιο πριν.

– Έγινε και στο προνήπιο, που ξεκίνησε όλη η ιστορία για να την βοηθήσουμε. Πήγε η μητέρα στην αστυνομία μαζί με την νηπιαγωγό.

– Όταν λέτε στο προνήπιο, τι εννοείτε;

– Δηλαδή θέλω να πω από εκεί ξεκίνησε όλη η ιστορία, που την βλέπαμε που έφερνε την ….. και την ρωτάγαμε τι έχει να μας πει και αν μπορούμε να την βοηθήσουμε. Από κει ξεκινήσαμε.

– Ναι, αλλά πήγατε στην αστυνομία.

– Πήγαμε με την νηπιαγωγό. Ναι, ναι, την …..

– Και τι είπανε; Εμείς δεν έχουμε τέτοια καταγγελία, τέτοιο πράγμα. Πήγατε με την νηπιαγωγό στην αστυνομία;

– Όχι εγώ. Πήγε η μητέρα με την νηπιαγωγό.

– Και τι έκαναν, τι είπαν;

– Καταθέσανε ότι υπάρχει πρόβλημα στο σπίτι με τον σύζυγο.

– Α, αυτό;

– Αυτό.

– Αυτό έγινε πριν το συμβάν της θάλασσας;

– Ναι πριν από το συμβάν αυτό. Και μετά το συμβάν πήγε η …. …. μαζί με την νηπιαγωγό πάλι και καταθέσανε το συμβάν.

– Από όλο αυτό, σας έδωσε η μητέρα την εντύπωση ότι γνωρίζει κάτι άλλο, ότι υπάρχει κάποια σχέση, ότι πληρώνω εγώ, έρχονται τα παιδιά και τα λοιπά, αλλά βάζω και χέρι και τα λοιπά, έχω και μια άλλη σχέση;

– Είμαι σίγουρη.

– Είστε σίγουρη. Χωρίς περιφράσεις και χωρίς προσχήματα τα λέτε αυτά τα πράγματα. Αν τα λέτε, πρέπει να είστε σαφής …

– Είμαι σαφής.

– Ο άνθρωπος αυτός έχει φάει μία πολύ μεγάλη ποινή στον πρώτο βαθμό και πρέπει να ελέγχουμε λέξη προς λέξη.

– Ξέρω ότι αυτό όλο δεν είναι αστείο, αλλά δεν είναι αστείο να παρενοχλείς και παιδιά.

– Οπωσδήποτε. Πέστε μου λοιπόν ότι, καταλάβατε από την μάνα, ότι γνώριζε εν πάση περιπτώσει τι γινότανε.

– Εγώ κατάλαβα, ναι. Διότι, και μετά που πήγε στην αστυνομία, και για πρώτη φορά και μετά το συμβάν στην …….. , πάλι παρέα κάνανε. Τους βλέπαμε έξω. Τους βλέπαμε έξω στα αυτοκίνητα.

– Ότι, δηλαδή, δεν την ενδιέφερε γενικά. Ενώ φαινόταν ότι γνώριζε αυτά που γίνονταν.

– Ναι. Στο ίδιο σπίτι να μην γνώριζε;

– Και μετά τους βλέπατε πάλι έξω όλους μαζί;

– Βέβαια.

– Μετά την καταγγελία;

– Και μετά την καταγγελία, βεβαίως.

– Αυτός δεν είχε προφυλακιστεί;

– Όχι.

– Και ήταν έξω.

– Και καμιά φορά καθόταν στην …., πάνω στην πλατεία, το καλοκαίρι, με όλο πιτσιρίκια και καθόταν σε ένα παγκάκι με έναν υπολογιστή για να πιάνει ίντερνετ – έξω από την κοινότητα, μπορεί να πιάσει – και κοιτάγαμε κιόλας από μακριά, γιατί άμα σου μπει η ιδέα, κοιτάς.

– Δηλαδή σας μπήκε η ιδέα, κοιτούσατε τι κάνει αυτός.

– Και τα παιδιά μας μικρά ήτανε τότε.

– Ναι, ναι και ο συνήγορος.

– Λέτε στην ανάκριση ότι μετά την αποκάλυψη της υπόθεσης, ο σύζυγος έδιωξε τον κατηγορούμενο. Αυτό πότε τοποθετείται χρονικά; Δηλαδή τον Μάρτιο του 2015;

– Από το σπίτι. Αυτό λέει μετά και η κυρία. Και αυτό για πόσο καιρό μετά; Που μετά κάνανε παρέα. Κράτησε πολύ δηλαδή;

– Να σας πω δεν κράτησε. Απλά τους έβλεπα στο παρκινγκ. Το καλοκαίρι, ναι.

– Καθίστε.»

 

Μετά, προσήλθε η τρίτη μάρτυρας κατηγορίας, η οποία, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για την ταυτότητά της κ.λ.π., απάντησε ότι ονομάζεται …… του …. και της …., γεννήθηκε στις 4-2-1978 στην Αθήνα και κατοικεί στην …. Μυκόνου, Ελληνίδα, τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο γνωρίζει και δεν συγγενεύει με αυτόν. Μετά, η μάρτυρας ορκίσθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠοινΔ, όπως ισχύει σήμερα, δηλώνοντας, επικαλούμενη την τιμή και τη συνείδησή της, ότι θα πει όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσει ούτε να αποκρύψει τίποτε και εξεταζόμενη κατέθεσε τα ακόλουθα:

 

«- Η κυρία ……. Εσείς έχετε παιδί στο σχολείο αυτό, στην …… Κάτοικος … …..

– Την ίδια ηλικία με την ….. Την πιο μικρή της οικογένειας .

– Με το μικρό , που ήταν στο προνήπιο.

– Ναι, πηγαίνανε με τον γιο μου και με τον γιο της κ. ….. στην ίδια τάξη. Προνήπιο μαζί.

– Και βλέπατε τι; Ότι έχει θέμα η οικογένεια; Δεν είναι και κανένα μεγάλο μέρος … Μικρό μέρος είναι.

– Εγώ, επειδή έμενα …., πέρναγα μπροστά από το σπίτι τους και τα έβλεπα τα παιδιά, που ήταν από το μεσημέρι και μετά μες τον δρόμο συνέχεια. Στο σχολείο ερχόταν χωρίς φαγητό και έδινα στον γιο μου πάντα φαγητό κάθε μέρα και έδινε από το δικό του και στην …….. . Και ότι άλλο χρειαζότανε και γλυκά και ξέρετε τα παιδιά τώρα…, γιατί ερχόταν πάντα χωρίς φαγητό στο προνήπιο και αισθανότανε και άσχημα το παιδί. Και την μαμά της έβλεπα κάθε πρωί, γιατί εγώ πήγαινα τα παιδιά μου στο σχολείο, μετά που άφηνε την μικρή, πήγαινε στο σούπερ μάρκετ ή στον χασάπη και έπαιρνε, ή τσίπουρο, ή κρασί. Κάθε μέρα όμως. Κάθε μέρα. Και η μητέρα το ίδιο με το μηχανάκι και τα είχε και τα παιδιά όλα μαζί και τα τρία παιδιά πάνω στο μηχανάκι και τα πήγαινε σχολείο.

– Με το μηχανάκι τα πήγαινε και τα τρία;

– Ναι, ναι. Η απόσταση να φανταστείτε δεν είναι μακριά, δηλαδή από εδώ μέχρι κάτω την ευθεία στο λιμάνι το δικό σας εδώ, αλλά τα παιδιά…

– Με το μηχανάκι;

– Ναι, ναι, ναι, με ένα μηχανάκι και μετά τα παιδιά το μεσημέρι πάλι κάποιος, ή η μάνα, ή κάποιος άλλος, τα έπαιρνε, αλλά από το μεσημέρι και μετά, επειδή εγώ είχα φροντιστήριά με τα παιδιά, τα έβλεπα στον δρόμο καθημερινά, ή με τα πόδια, ή με …

– ….

– …και γυρνάγανε, δηλαδή μέχρι αργά το βράδυ ήταν αυτό.

– Έξω;

– Ναι, ναι.

– Δεν είχαν επίβλεψη θέλετε να πείτε.

– Όχι καθόλου.

– Επίσης, επειδή είναι μικρό μέρος η …. κάποια γνώμη για την οικογένεια, θα είχατε φαντάζομαι.

– Εγώ έβλεπα απλά την κατάσταση που υπήρχε, γιατί, εντάξει, να πάρεις μια φορά κρασί ας πούμε το πρωί, μπορεί κάτι να θέλεις να φτιάξεις, να μαγειρέψεις, αλλά αυτό επί χρόνια γινόταν καθημερινά.

– Άρα ξέρατε ότι πίνουν το ανδρόγυνο;

– Ναι, ναι.

– Τι δουλειά έκανε; Είχε δουλειά μόνιμη ο …..;

– Τι να σας πω, για μπογιατζής ήξερα ότι ήταν και στην αρχή που είχε πρωτοέρθει στη Μύκονο ήταν καλός μπογιατζής, από ό,τι λέγανε, μετά που έγινε όλο αυτό, που μπλέξανε μαζί, μάλλον από εκεί και μετά ξεκίνησε.

– Στην αρχή μόνος του ήταν και μετά έμπλεξε με την κυρία;

– Ναι, ναι.

– Η κυρία δούλευε;

– Τι να σας πω, δεν ξέρω.

– Δεν ξέρετε.

– Καθόλου, καθόλου.

– Εσείς δεν το διαπιστώσατε;

– Όχι, εγώ απλά την έβλεπα το πρωί που πήγαινα τα παιδιά μου και το μεσημέρι που ερχόταν εκεί να τα πάρει, ερχόταν κάποιος άλλος με ένα αυτοκινητάκι.

– Ποιος άλλος;

– Τώρα, ή ο κύριος, ή ο πατέρας τους;

– Εσείς πότε καταλάβατε ότι ο κατηγορούμενος, ο ….., εμφανίζεται πιο πολύ στο σπίτι τους, μένει στο σπίτι τους;

– Αφού έβγαινε από εκεί, γιατί εγώ πέρναγα από εκεί να πάω τα παιδιά μου κι εκεί έμενε, το μηχανάκι του το έβλεπα εκεί έξω.

– Δηλαδή, τον τελευταίο χρόνο να πω, έμενε εκεί;

– Δεν νομίζω, παραπάνω ήταν. Εγώ τα γνώρισα βασικά από το προνήπιο που πήγαινε ο γιος μου μαζίμε το μικρό κοριτσάκι. Από τότε τον γνώρισα, πριν δεν τα ήξερα, απλώς τους έβλεπα.

– Ο κατηγορούμενος δεν δούλευε;

– Τι να σας πω, νομίζω μπογιατζής δούλευε κι εκείνος.

– Κι έκανε κι αυτός κάποια μεροκάματα.

– Ναι. Όχι κάτι το ιδιαίτερο και απλά τους φιλοξενούσαν εκεί όλους μαζί στο σπίτι που μένανε, ένα μονόχωρο ήταν, όπως είπε και η …., ένα γκαράζ και αυτό. Δεν ήταν κανένα τεράστιο σπίτι με τρία υπνοδωμάτια και σαλόνια και κουζίνες και μπάνια.

– Λέει μονόχωρο. Μπορεί το γκαράζ να το κάνανε ένα σαλόνι και να κάνανε κι ένα άλλο…

– Όχι, είναι μονόχωρο, μονόχωρο. Δηλαδή σαν στούντιο φανταστείτε.

– Κάπως θα το χώριζαν, όμως, γιατί φαίνεται ότι κοιμόντουσαν κάπως διαφορετικά κάποιοι.

– Ναι, έτσι λέει. Δεν μπήκα μέσα.

– Δεν το αποκλείετε, όμως, και η κυρία αυτή κάπως να το έχει χωρίσει.

– Τότε νομίζω, γιατί μίλαγα με την κόρη της κυρίας, και μου είχε πει ότι ήταν μονόχωρο, γιατί έμενε ο αδερφός της παλιά, της κυρίας που τους φιλοξενούσαν και ήταν ένα, δε χρειαζόταν ένα άτομο κάτι παραπάνω, οπότε ήταν ένας χώρος, ένα μονόχωρο με μπάνιο.

– Μέχρι που γίνεται αυτή η ιστορία, Μάρτιο του 2015…

– Μάρτιο του 2015, ναι.

– Το παιδί σας ήταν προνήπιο τότε;

– Ναι, προνήπιο πρέπει να ήταν, ναι.

– Αυτά ξέρετε.

– Εγώ έμενα εκεί στον ….. και εκεί που μένω η παραλία είναι πάρα πολύ κοντά από το σπίτι μου, ήταν ακριβώς κάτω ας πούμε, μπορούσα, είχα καλή ορατότητα να δω.

– Πόση απόσταση είναι το σπίτι σας από την παραλία;

– Φανταστείτε από εδώ μέχρι τα σκαλιά κάτω.

– Δηλαδή τριάντα μέτρα; Σαράντα;

– Ναι, αλλά είναι ύψωμα.

– Εσείς είστε στο ύψωμα;

– Εγώ ήμουν πάνω κι έπρεπε να κατέβεις περίπου 100 σκαλιά για να πας στο παραλιάκι. Ναι.

– Άρα από ύψωμα βλέπετε.

– Ναι, ναι.

– Εσείς βλέπετε την ……. τη μεγάλη την παραλία ή το παραλιάκι;

– Στο παραλιάκι. Εκεί πας μόνο με αυτοκίνητο. Δηλαδή αν κάποιος δεν το ξέρει, δεν πάει.

– Μόνο με αυτοκίνητο πας;

– Ναι, μόνο με αυτοκίνητο.

– Και πώς λέγεται αυτό το μέρος;

– Δεν έχει κάποια ονομασία. Μπορεί και να `χει τώρα, αλλά εγώ όσα χρόνια είμαι εκεί έτσι, παραλιάκι το λέγαμε και με τα παιδιά μου και είχαν έρθει τα παιδιά και μου είπε ο γιος μου ότι μαμά, ήρθε η …. από κάτω, γιατί βγήκαν, είχαν βγει και παίζανε και γυρνάγανε. Στη Μύκονο δεν κάθονται τα παιδιά στο σπίτι και ήταν και ελεύθερα και μου λέει μαμά, ήρθε η …. κι έτσι όπως είχα πάει να δω γιατί ήταν και κρύος ο καιρός, ήταν πάρα πολύ κρύο τότε.

– Φυσούσε εκείνη τη μέρα;

– Ναι, πάρα πολύ. Είχε πολύ άσχημο καιρό.

– Και ποιος σας είπε ότι ήταν εκεί; Το παιδί;

– Ο γιος μου, ο μικρός που πηγαίνανε μαζί στο σχολείο, εκείνος μου το είπε.

– Το είδε λοιπόν.

– Ναι, ναι. Εγώ δεν τα θυμόμουν τα παιδιά και μου λέει μαμά, ήρθε η …. και όπως κοίταξα από κάτω να δω, ήταν τα τρία κορίτσια με τον κύριο και τα είχε γδύσει.

– Τα είχε ξεντύσει;

– Ναι, τα είχε ξεντύσει. Μόνο με το βρακάκι τα είχε πάνω στον βράχο και τα χάιδευε.

– Στον βράχο; Είχε και βράχο εκεί.

– Ναι, έχει βράχια. Είναι ένα παραλιάκι, έχει βράχια.

– Και τα είχε πάνω στον βράχο;

– Πάνω στον βράχο τα δύο και η μικρή ήταν στην άκρη ας πούμε κι έπαιζε σε κάποιο άλλο σημείο. Ένα κολπάκι μικρό είναι.

– Ήταν δηλαδή τα δύο στον βράχο.

– Ναι, ναι.

– Κι όταν λέτε τα χάιδευε, πέστε μου ακριβώς τι είδατε, γιατί έχει σημασία.

– Τα χάιδευε.

– Τι χάιδευε;

– Όχι σαν να σε χαϊδεύει ο μπαμπάς σου ή η μαμά σου. Τα χάιδευε.

– Με σεξουαλική διάθεση;

– Ναι, ναι.

– Αλλά τα χάιδευε πού, πέστε μου λίγο.

– Στο στήθος και πήγε να τα ξεντύσει κιόλας εντελώς, αλλά επειδή κάναμε κάπως, γιατί δεν μας είχαν δει ότι τους βλέπαμε και κάναμε, προκαλέσαμε φασαρία και με τη φασαρία που ακούσανε, ντυθήκανε και σηκωθήκανε, τα πήρε και φύγανε κατευθείαν και είχαν έρθει με τα πόδια και για να πας με τα πόδια δεν είναι κοντά η απόσταση. Είναι μακριά. Ας πούμε είναι παραπάνω από μισάωρο.

– Που περπάτησαν από την ….. για να πάνε εκεί.

– Ναι, από το σπίτι τους σε εμάς. Στην …….. . Και ήρθαν με τα πόδια και φύγαν με τα πόδια. Με το που άκουσαν τη φασαρία από μας, ντύθηκαν κι έφυγαν, δηλαδή τα πήρε κι έφυγαν.

– Τα πήρε κι έφυγαν.

– Ναι.

– Τα έντυσε κιόλας;

– Δεν το θυμάμαι να σας πω. Πάντως θυμάμαι, γιατί τους είδα, περάσανε και φύγανε, δηλαδή με τη φασαρία, γιατί κάναμε πολύ φασαρία, ενώ αυτοί νόμιζαν ότι δεν μένει κανένας εκεί πέρα. Καταλάβατε;

– Και κατάλαβε αυτός ότι μένει τελικά κάποιος εκεί.

– Ναι, άκουσε τον θόρυβο και τα πήρε και φύγανε.

– Όταν λέτε, τώρα θα σας ξαναρωτήσω πάλι το ίδιο, τα χάιδευε στο στήθος λέτε.

– Ναι, ναι και ετοιμαζόταν να τους κατεβάσει το βρακάκι.

– Να κατεβάζει το βρακάκι. Μήπως έβαζε το χέρι του και μέσα στο βρακάκι;

– Δεν πρόλαβε με τη φασαρία. Ήταν δηλαδή στο ένα κοριτσάκι…

– Τι;

– Είχε ξεκινήσει.

– Είχε ξεκινήσει να βάζει το χέρι του;

– Ναι, ναι.

– Στο μεγάλο;

– Δεν τα θυμάμαι τα παιδιά να σας πω την αλήθεια.

– Σε ποιο από τα δύο είχε βάλει;

– Η μεγάλη νομίζω. Τα δύο τα μεγάλα ήταν στον βράχο. Το άλλο, το μικρό ήταν κι έπαιζε στην άμμο, αλλά κι εκείνο ήταν μόνο με το εσώρουχο.

– Καλά και τα παιδάκια αυτά μέσα στον αέρα που είχε εκείνη την μέρα δεν φώναζαν να κρυώσουν να κάνουν;

– Η μητέρα μάς είχε πει τότε ότι του έδινε τα παιδιά, γιατί εγώ την επόμενη…

– Πέστε λοιπόν τι έγινε την επόμενη μέρα.

– Πήγα στο νήπιο. Η μικρή ερχόταν, να σας πω, κλαμένη κάποιες μέρες.

– Η μικρή;

– Ναι, προτού γίνει το σκηνικό αυτό, ερχόταν κλαμένη στο νήπιο και άφηνα το παιδί μου, αλλά πάντα συζήταγα με τη νηπιαγωγό και αφού έγινε το συμβάν αυτό, πήγα το πρωί πιο νωρίς από τις οχτώ κι έπιασα τη δασκάλα και της είπα τι είχε γίνει και μετά έπιασε τη μητέρα και της μίλησε η νηπιαγωγός και της είπε ότι, επειδή της πληρώνει ο κατηγορούμενος το ενοίκιο, του δίνει τα παιδιά για να τα πηγαίνει βόλτα.

– Έτσι είπε η μητέρα;

– Ναι, έτσι είχε πει η μητέρα.

– Αλλά αφού ενοίκιο δεν είχανε.

– Ενοίκιο δεν είχαν.

– Άρα πλήρωνε;

– Ίσως τους πλήρωνε τα φαγητά, δεν ξέρω τι τους πλήρωνε, αν και…

– Κι επειδή τους πλήρωνε το ενοίκιο, ή τη διατροφή, έπαιρνε τα παιδιά να τα πάει βόλτα;

– Ναι, ναι, σαν να τον ευχαριστήσει ας πούμε; Σας αντάλλαγμα; Κάπως έτσι.

– Τι αντάλλαγμα είναι αυτό δηλαδή; Έτσι είπε η μητέρα στη δασκάλα;

– Στη νηπιαγωγό, ναι. Κι απορώ πώς η νηπιαγωγός δεν είχε έρθει ποτέ μάρτυρας σε…

– Εσάς, σας το είπε η νηπιαγωγός αυτό;

– Ναι, ναι, γιατί την έπιασα μετά. Όταν είχε έρθει, εγώ είχα πάει σας λέω νωρίτερα και την έπιασε μετά τη μητέρα, αφού είχε βάλει τα παιδιά στην τάξη και της το είπε αυτό, ότι δίνει τα παιδιά γιατί τους πληρώνει το ενοίκιο.

– Αυτό σημαίνει δηλαδή η μητέρα ήξερε ότι…

– Εννοείται ότι το ήξερε, αφού ο κύριος, τι να σας πω, ότι τα πήγαινε τα παιδιά σε κότερα; Την μεγάλη δηλαδή την πήγαινε στα κότερα μαζί με τον πατέρα και η μικρή η …. έλεγε στο σχολείο προς το τέλος της σεζόν, ας πούμε, ότι τα πηγαίνουν σε σπίτια με πισίνες και τους δίνουν πενήντα ευρώ στο κάθε ένα. Τα παιδιά, η μεγάλη τώρα η …. νομίζω, δεν τα θυμάμαι τα παιδιά, κυκλοφορούσαν με τα …. τότε, το 2015 πόσο ήταν. Για να πάρεις ένα τηλέφωνο ….. δεν είχε 100 ευρώ. Κυκλοφορούσε στο σχολείο με δύο ….., δηλαδή είχε τύχει στον αγιασμό που ήταν της ΣΤ΄ τάξης και την είχα δει και μου είχε κάνει εντύπωση.

– Έκανε εντύπωση αυτό το γεγονός.

– Παιδί της ΣΤ΄ να έχει δύο κινητά …., νομίζω…

– Εσάς σας το έλεγε η μικρή, που ήταν μαζί με τον γιο σας, ότι τα πηγαίνουν σε κότερα και παίρνουν ένα πενηντάρικο;

– Σε κότερα την είχαν δει άλλοι που την πηγαίνανε. Τα πήγαινε ο πατέρας.

– Ο πατέρας μόνος ή με τον κατηγορούμενο;

– Μαζί. Πότε ο ένας, πότε ο άλλος και ένας γιατρός που έμενε στο σπίτι τους από πίσω, που τους είχε βοηθήσει πάρα πολύ, επί μία βδομάδα το έψαχνε το παιδί, είχε φύγει, νομίζω είχε πάει στην Αθήνα το είχανε στείλει και το βρήκανε στο καράβι όταν επέστρεφε και πήγε, γιατί είχε πάει και στην αστυνομία ο γιατρός, και είχε πάει η ….. και είπε στην αστυνομία να με αφήσετε ήσυχη, γιατί εγώ ζω την οικογένειά μου από αυτό.

– Αυτό έγινε μετά;

– Μετά, μετά. Είχαμε ειδοποιήσει και με το σχολείο το «Χαμόγελο του Παιδιού», είχε έρθει κάνα δυο φορές, αλλά αυτοί επειδή, νομίζω, ότι τους ενημερώνουν πιο πριν τους γονείς, ότι θα έρθει, ήταν τύπος και υπογραμμός, σαν να μη συμβαίνει τίποτα, δηλαδή μια βδομάδα ήταν όλα ειδυλλιακά, να τα πηγαίνει τα παιδιά σχολείο ντυμένα, περιποιημένα, ήταν…

– Όταν ήρθε το «Χαμόγελο του Παιδιού».

– Ναι, ναι. Νομίζω κάπως τους ενημερώνουν.

– Όλα αυτά γίνονται μετά την καταγγελία αυτή;

– Μετά, μετά.

– Δηλαδή, συνεχίστηκε αυτό και πήγαιναν και στα κότερα και μετά;

– Εννοείται. Μέχρι τα παιδιά που έφυγαν από τη Μύκονο, εγώ και πέρσι που κατέβηκα για μία φορά στη Χώρα, είδα τη μεγάλη, την ….., και τη …. στη Μύκονο.

– Οι δυο τους.

– Ναι, τα είδα χωριστά, αλλά νομίζω το παιδί δεν θα έχει σταματήσει να το κάνει αυτό το πράγμα.

– Ο πατέρας τους είναι στη Μύκονο;

– Δεν το ξέρω. Γιατί και τα κορίτσια τότε ήταν και όμορφα και το κορίτσι τώρα ξανθό με γαλανά μάτια είναι…, οπότε καταλαβαίνετε, δεν… Είναι ακόμα πιο εύκολο να το προωθήσει ας πούμε.

 

– Πάντως, εσείς ξέρατε ότι μετά το επεισόδιο, ότι πήγαιναν στα κότερα.

– Ναι, ναι. Συνέχιζε, βέβαια. Όσο ήταν στη Μύκονο συνέχιζε.

– Και το είδατε και το προηγούμενο καλοκαίρι στη Μύκονο;

– Ναι, ναι. Το είχα πει και στην …. ότι τους είχα δει κάτω.

– Μόνα τους;

– Ναι, μόνα τους τα είχα δει. Χωριστά το καθένα. Ειδικά τη …., τη γνώρισα, μόνη της όμως.

– Τώρα η …. πόσο είναι;

– Τώρα η …. είναι με τον γιο μου, θα πάει δευτέρα γυμνασίου.

– Το μικρό-μικρό.

– Το μικρό-μικρό, ναι.

– Το μεσαίο;

– Πόσο να είναι, δεν ξέρω. Τον καιρό που έγινε το σκηνικό, νομίζω ήταν η ….. ή Ε’ ή ΣΤ’.

– ΣΤ΄.

– Δεν τα θυμάμαι, δεν τα ξέρω τα παιδιά, δεν είχα…, απλά το ήξερα για τη μικρή, επειδή ήταν μαζί με τα παιδιά μας. Και ρούχα τους είχαμε δώσει.

– Ο κύριος ήταν ελεύθερος, έτσι δεν είναι; Ήταν ελεύθερος και μετά την ανάκριση. Μετά έμεινε ελεύθερος.

– Ναι, ναι και ο πατέρας ήταν ελεύθερος και είχε γίνει και ένα σκηνικό τότε που είχε πάει ο πατέρας νομίζω, ή ο κύριος να μαχαιρώσει το κορίτσι το μεγάλο και…

– Ποιος πήγε, τι; Δεν κατάλαβα.

– Νομίζω ο πατέρας είχε πάει να…είχε βγάλει μαχαίρι.

– Για να μαχαιρώσει ποιον;

– Το κορίτσι, το μεγάλο, νομίζω. Είχε γίνει πάντως ένα σκηνικό. Ενήμερος είναι ο γιατρός, που έμενε ακριβώς από πίσω.

– Εννοείτε μετά που ξέρατε πως αυτό…

– Ναι, ναι. Μα κυκλοφορούσαν, κάνανε τη ζωή τους κανονικά, δεν είχαν κανένα θέμα. Είχε γίνει όλη αυτή η καταγγελία, δεν τους ενόχλησε πουθενά

– Και η μητέρα έμενε μαζί τους;

– Εννοείται. Τώρα αυτά που λέει ότι δούλευε κι αυτά, δεν δούλεψε. Εγώ δεν την έβλεπα να πηγαίνει στη δουλειά. Καθημερινά και το καλοκαίρι το δρομολόγιό της ήταν να πάρει κρασί και να ξαναγυρίσει πίσω. Ή τσίπουρο που έπαιρνε.

– Από το περίπτερο;

– Όχι, πήγαινε σε ένα χασάπικο που άνοιγε το πρωί κι έπαιρνε τσίπουρο κι έφευγε.

– Όταν έγινε αυτό με το σχολείο κάτι, απ` το σχολείο τίποτα, καμιά επίσημη ενέργεια, κάτι;

– Είχαν κινηθεί μέσω του «Χαμόγελου του Παιδιού» και μετά δεν έδωσαν σημασία, γιατί είχαν πει κάποια στιγμή, αλλά δεν έγινε κάτι, απλά αυτοί ενημερωνόταν και το διάστημα αυτό και για την επόμενη ας πούμε ήταν…

– Ο κύριος εισαγγελέας.

– Μα είναι παιδιά μικρά.

– Μια προσπάθεια να κάνετε ακόμα χωρίς να ντρέπεστε.

– Χωρίς να ντρέπομαι, μα δεν έχω κάτι, δεν θα ερχόμουν αν ήταν.

– Ακούστε. Χωρίς να ντρέπεστε, να πείτε ακριβώς τι έχετε στο μυαλό σας και τι είδατε. Πρώτον, τη μέρα εκείνη που ήταν τα κοριτσάκια στην παραλία με τον κύριο, είχε ζέστη, κρύο;

– Κρύο, πάρα πολύ.

– Και φυσούσε, είπατε.

– Φοράγατε πουλόβερ, μπουφάν, μαγιό, τι;

– Μπουφάν.

– Τα κοριτσάκια, είπατε προηγουμένως, γυμνά από τη μέση και πάνω και είπατε ότι τα χάιδευε στο στήθος.

– Ναι, ναι.

– Το χέρι το έβαλε μέσα στο μαγιό;

– Στο ένα πήγε να το βάλει.

– Στο άλλο;

– Στο άλλο δεν είδα, αλλά επειδή έκανε την κίνηση, κάναμε φασαρία σας λέω…

– Τα άκουσα αυτά. Φέρτε στον νου σας ξανά την εικόνα, ότι είστε στο σπίτι σας και βλέπετε.

– Ναι, ναι, είχε κάνει την κίνηση να βάλει το χέρι του.

– Το παιδί έφυγε τρέχοντας; Τι έκανε; Το χάιδεψε; Αυτό σας ρωτώ, όχι αν έκανε την κίνηση.

– Όχι, το χάιδεψε.

– Ολοκλήρωσε την κίνηση του μέσ` στο…

– Με την φασαρία δεν πρόλαβε, τα μάζεψε και σηκωθήκανε και φύγανε.

– Δεν πρόλαβε περαιτέρω.

– Αυτά που είδα εγώ εκείνη την ώρα.

– Πες τε αν, μέσα στο μαγιό, εσείς αν είδατε εσείς, αν το έβαλε.

– Ότι το έβαλε, το έβαλε.

– Ότι το έβαλε, το έβαλε, αυτό λέτε.

– Ναι, ναι. Το έβαλε.

– Είπατε κάτι, αν το κατάλαβα καλά, καταθέσατε ευθέως ότι υπήρξε ένα είδος συναλλαγής, δηλαδή πληρώνεις εσύ για το σπίτι και τα λοιπά και παίρνεις και τα κορίτσια…

– Έτσι είχε πει…

– Αυτό καταλάβατε;

– Όχι, δεν το κατάλαβα. Είχε πει ακριβώς στη δασκάλα ότι πληρώνει το ενοίκιο και δίνει τα παιδιά στον κύριο, στον κατηγορούμενο για να τα πηγαίνει βόλτα. Το έχει πει ακριβώς στη δασκάλα.

– Για να πηγαίνει βόλτα;

– Ναι, ναι. Σας αντάλλαγμα.

– Αυτό που είπατε για κότερα, πήγαινε να βλέπει τα κότερα της μαρίνας, ή γινόταν πορνεία στα κότερα;

– Πορνεία, πορνεία.

– Στα κότερα μπορεί να κάνανε μια βόλτα.

– Όχι, όχι. Ερχόταν. Είχα τύχει πολλές φορές…

– Ποιος τα πήγαινε εκεί δηλαδή;

– Ο κατηγορούμενος και ο πατέρας.

– Και ο πατέρας. Στα κότερα. Τα παίρνανε στα κότερα.

– Και πολλές φορές έξω από το σπίτι τους, ειδικά το καλοκαίρι, ήταν τα μαύρα τα βανάκια, τα VIP και παίρνανε τα κορίτσια, το κορίτσι δηλαδή το ένα. Τα καλοκαίρια γινότανε…δηλαδή αυτό, αν ερχόταν και ο γιατρός που έμενε από πίσω τους, στο πίσω μέρος του σπιτιού, μπορούσε να το επιβεβαιώσει, γιατί τα είχε έννοια τα παιδιά.

– Τα είχε έννοια.

– Ναι.

– Γιατί έβλεπε τι γίνεται.

– Έβλεπε τι γινόταν και είχε κάνει πολλές προσπάθειες ο άνθρωπος, αλλά δυστυχώς δεν…

– Αυτά όλα που λέτε για τα βανάκια, για τα κότερα και τα λοιπά έγιναν πριν από αυτό που λέτε το επεισόδιο του Μαρτίου του 2015, ή μετά;

– Αυτό, αν δεν γινόταν το επεισόδιο, ίσως να μην το είχαμε πάρει και είδηση.

– Δεν θα το είχατε πάρει.

– Όχι.

– Άρα, έγινε το επεισόδιο, καταλάβατε εσείς ότι κάτι γίνεται εδώ και μετά προσέξατε και τα άλλα.

– Ναι, ναι, και μετά βλέπαμε τις κινήσεις που γινόταν.

– Εγώ δεν έχω κάτι άλλο στην κυρία μάρτυρα, ευχαριστώ πάρα πολύ.

– Κυρία μάρτυρα, είπατε για τα κότερα ότι πήγαιναν τα παιδιά.

– Η μεγάλη.

– Η μεγάλη. Είδατε εσείς κάποια φορά να πηγαίνει σε κότερα;

– Δεν το είχα δει, αυτό μου το είχε πει, να σας πω την αλήθεια, ο γιατρός, αλλά έβλεπα και τα μαύρα βανάκια, γιατί ο γιατρός ήταν και η δουλειά του σαν γιατρός έχει και τα έκτακτα, ειδικά το καλοκαίρι.

– Σας είπε κάποιος γιατρός ότι είδε να πηγαίνουν στα κότερα.

– Ναι, ναι.

– Τα πενήντα ευρώ που πήρε η …., τα είδατε εσείς, ή τα είδε ο γιατρός που σας είπε;

– Τα έλεγε το κοριτσάκι στο σχολείο, στο νήπιο.

– Σε ποιον τα έλεγε;

– Τα έλεγε στα παιδιά.

– Στα παιδιά, τα οποία τα μετέφεραν σε κάποιον άλλο κι αυτός ο κάποιος άλλος, τα μάθατε εσείς. Πώς έφτασε σε εσάς; Απ` τον γιο σας;

– Απ` το παιδί μου, ναι.

– Τα βανάκια τα είδατε εσείς;

– Ναι, είχα περάσει, εντάξει, το καλοκαίρι δεν θα πάμε και για ύπνο από τις εννιά. Και έντεκα η ώρα που είχα περάσει…

– Λέω αν το είδατε, δεν με ενδιαφέρει πώς, σας πιστεύω.

– Ναι, ναι, τα είχα δει έξω από το σπίτι τους.

– Δηλαδή τι είδατε;

– Βανάκι που έπαιρνε την ……

– Κι αυτό λέτε ότι είναι πορνεία;

– Εγώ τέτοια ώρα παιδί…

– Είναι συμπέρασμά σας.

– Συμπέρασμά μου, ναι, γιατί το παιδί μου δεν θα το άφηνα τώρα έντεκα η ώρα τη νύχτα με αγνώστους.

– Η κατοικία σας είναι κοντά ή μένατε στο ….  της οικογένειας;

– Ορίστε;

– Η κατοικία της οικογένειας των κοριτσιών είναι στον ίδιο οικισμό με τον δικό σας ή σε άλλο;

– Είναι στον ίδιο, όχι ακριβώς στον ίδιο οικισμό. Με το αυτοκίνητο είναι περίπου 7 λεπτά. Με τα πόδια θέλει ένα…

– Είχατε εικόνα δηλαδή αν η γυναίκα δούλευε μετά τα τσίπουρα το πρωί, αν καθάριζε σπίτια ή όχι; Γιατί μας είπατε κατηγορηματικά δεν δούλευε, το μόνο που έκανε είναι να παίρνει τσίπουρο.

– Ναι, γιατί την έβλεπα.

– Σε όλο το 24ωρο;

– Ορίστε;

– Τη βλέπατε σε όλο το 24ωρο;

– Την έβλεπα το πρωί που πήγαινε με το που έφευγε από τα παιδιά.

– Να πάρει το τσίπουρο. Μετά την ελέγχατε σε όλο το 24ωρο αν δούλευε; Γιατί λέει ότι καθάριζε σπίτια.

– Εκείνη λέει, εγώ δεν είχα δει ποτέ να καθαρίζει, παρά ερχόταν. Είχα τύχει πολλές φορές δίπλα της που μύριζε ποτό.

– Και η ίδια μπορεί να έπινε τσίπουρο, αλλά το ότι δε δούλευε το ξέρετε σίγουρα;

– Τώρα αυτό τι να σας πω, είχα ακούσει και από την κοπέλα που έμενε, που τους είχε παραχωρήσει το σπίτι ότι δε δούλευε, όπως και τους δίνανε πολλά φαγητά, η μαμά της κοπέλας τους έδινε φαγητά και ρούχα, κι εμείς τους είχαμε δώσει, κι όπως τους τα έδινε, πήγαινε στον κουβά και τα έβρισκε εκεί.

– Πριν από το συμβάν του 2015 στην παραλία που είδατε εσείς, η καταγγελία είχε γίνει για τους γονείς ότι κακοποιούν τα παιδιά; Η καταγγελία για την κακοποίηση των παιδιών είχε γίνει νωρίτερα και πόσο καιρό;

– Νωρίτερα όχι, η καταγγελία έγινε μετά. Δηλαδή έγινε το συμβάν στην παραλία και τότε ξεκίνησε όλο αυτό.

– Μας είπε η κυρία μάρτυρας, η προηγούμενη, ότι τους είχε γίνει νωρίτερα και μία καταγγελία γιατί ερχόταν με μώλωπες η μικρή στο προνήπιο.

– Ναι. Αυτό τώρα δεν το θυμάμαι να σας πω, πάντως η ανιψιά της …. ήταν πιο μεγάλο κορίτσι κι έκανε παρέα με την ….., έβλεπε πολλά περισσότερα στο σπίτι.

– Έχετε αντιληφθεί αν ήρθε το «Χαμόγελο του Παιδιού», όπως λέτε…

– Είχαν πει ότι είχε έρθει δύο φορές. Πάντα έρχονταν η αστυνομία μαζί και όσο το διάστημα αυτό, που μάλλον αυτοί ενημερωνόταν, δεν ξέρω πώς, είχαν, σας λέω, τα παιδιά και φαγητό στο σχολείο. Μετά από μία βδομάδα πάλι τα ίδια.

– Δηλαδή ερχόντουσαν ατημέλητα τα παιδιά και νηστικά.

– Ναι, ναι, ναι. Νηστικά. Δεν είχαν ποτέ φαγητό ή μπορεί να είχαν κανέναν γλειφιτζούρι, καραμέλες, τέτοια, τώρα στο νήπιο.

– Επίσης, συμπληρωματικά. Είδατε να τα χαϊδεύει ο κατηγορούμενος τα κορίτσια τα δύο στο στήθος τους, από τη μέση και πάνω, σωστά;

– Ναι, ήταν χωρίς φανελάκι, τίποτα.

– Επίσης, είδατε να τα φιλάει και στο στόμα;

– Αυτό όχι, δεν το είχα δει. Σας λέω κάναμε φασαρία, γιατί τότε είχα σοκαριστεί με το σκηνικό κι έπρεπε…δεν μας είχε πάρει είδηση, ότι ήμασταν εκεί και κάναμε φασαρία για να πάρει τα παιδιά. Αυτό νομίζω το είχε πει κι ο ίδιος στη Νάξο που είχαμε πάει στο δικαστήριο, ότι τα είχε φιλήσει στο στόμα και είχε μπει στο μπάνιο και τα κοίταζε και τα χάιδευε. Μόνος του τα είχε πει.

– Ο συνήγορος.

– Η παραλία που τα είδατε  ή μόνο απλώς ήταν χωρίς τα ρούχα;

– Ήταν και τα δύο χωρίς τα ρούχα, αλλά με τη φασαρία που κάναμε δεν πρόλαβε να κάνει παραπάνω.

– Το δεύτερο καθόλου.

– Καθόλου, γιατί εκείνος θεώρησε ότι δεν υπήρχε άνθρωπος εκεί. Γιατί είναι ξενοδοχεία βασικά και σου λέει δεν θα έχει κόσμο τέτοια εποχή.

– Εντάξει.»

 

Τέλος, προσήλθε η τέταρτη μάρτυρας κατηγορίας, η οποία, όταν ρωτήθηκε από την Πρόεδρο για την ταυτότητά της κ.λ.π., απάντησε ότι ονομάζεται ….. του …. και της …., γεννήθηκε στις 8-1-1970 στο …. Πειραιά και κατοικεί στη Μύκονο, δασκάλα, Ελληνίδα, τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο γνωρίζει και δεν συγγενεύει με αυτόν. Μετά, η μάρτυρας ορκίσθηκε, σύμφωνα με το άρθρο 219 παρ. 1 ΚΠοινΔ, όπως ισχύει σήμερα, δηλώνοντας, επικαλούμενη την τιμή και τη συνείδησή της, ότι θα πει όλη την αλήθεια και μόνο την αλήθεια, χωρίς να προσθέσει ούτε να αποκρύψει τίποτε και εξεταζόμενη κατέθεσε τα ακόλουθα:

 

«- Η κυρία …….. Εσείς είστε η δασκάλα στην ….;

– Η δασκάλα.

– Ποιο κορίτσι είχατε τότε εσείς;

– Για την ….. τότε. Ήταν Γ΄ δημοτικού. Είχα το μεσαίο παιδί.

– Το είχατε πόσα χρόνια;

– Δύο, όπως κάθε δάσκαλος, για δύο χρόνια.

– Δηλαδή το είχατε στη Β΄ και στη Γ΄.

– Ναι.

– Εσείς τώρα, επειδή η ….. δεν είναι κανένα μεγάλο μέρος ιδίως τον χειμώνα, δεν νομίζω ότι υπάρχει μια οικογένεια που ζει ή όπως ζει και δεν το ξέρουν και οι άλλοι, οι περισσότεροι. Δεν λέω τώρα μέσα στο σπίτι τους αν πέφτει ξύλο αν δεν ακούγονται, αλλά αν ζει, αν έχει μεροκάματο, αν πηγαίνει να δουλέψει, αν δεν δουλεύει.

– Κάποια πράγματα γνωρίζαμε, έτσι ακούγαμε.

– Όχι ακούγατε. Γενικά τι βλέπατε.

– Σαν δάσκαλοι δεν ξέραμε τι γίνεται μέσα στο σπίτι. Βλέπαμε απ` τα παιδιά που ερχόντουσαν στο σχολείο ατημέλητα, τα μπουφανάκια βρόμικα. Ο διευθυντής μας, όπως είπαν και οι κυρίες, έκανε μεγάλο αγώνα να έχουν καθημερινά και τα τρία τα παιδιά το κολατσιό τους, ρούχα. Τα παιδάκια, από παζάρια και μπαζάρ που κάναμε, τα χρήματα που μαζεύανε, τα δίνανε στο κρεοπωλείο, για να πηγαίνει η οικογένεια να παίρνει τρόφιμα και κρέατα. Πολλές φορές προσπαθούσαμε να βοηθήσουμε κι ό,τι μπορούσε όλη η κοινωνία έκανε. Ξέραμε ότι η ….. πολλές φορές πάει στη συμμαθήτριά της, που ήταν η κυρία αυτή, της …. την κόρη, και κοιμόταν κι εκεί. Προσπαθούσε η κυρία …. να κάνει ό,τι μπορούσε, μήπως το σώσει το παιδί για να βρει ένα πιάτο ζεστό φαΐ, να παίξει με το δικό της και βλέπαμε και το παιδί την ώρα που έμπαινε στο λεωφορείο για να πάει ή να το πάρει μαζί η ….. τη χαρά που έκανε, μεγάλη χαρά. Από τη συμπεριφορά τώρα του μεγάλου παιδιού, γιατί εγώ δεν το είχα στην τάξη μου, έβλεπα ένα παιδί προβληματισμένο, λίγο να έχει μπει στα βάσανα από μικρό ας πούμε, να έχει χάσει την παιδική του αθωότητα. Ποτέ δεν έλεγε βέβαια τίποτα. Συμπεριφερόταν φυσιολογικά πιστεύω στην τάξη μέσα, αλλά το μόνο που μπορώ να πω σαν εκπαιδευτικός είναι ότι ενώ δύο χρόνια η κατάσταση φαινόταν ότι ήταν τραγική, ο πατέρας ποτέ δεν ερχόταν να πάρει βαθμούς ή να ρωτήσει για το παιδί του, ξέραμε ότι είναι μέθυσος, η μητέρα επίσης δεν ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση αυτά τα χρόνια, κι εκείνη σπάνια τη βλέπαμε στο σχολείο.

 

– Τι εννοείτε δεν ήταν σε καλή ψυχολογική κατάσταση;

– Δεν ενδιαφερόταν για τους βαθμούς, για κάτι. Αν δίναμε ελέγχους, ερχόταν κατόπιν εορτής. Ξαφνικά, τότε που έγινε το συμβάν, τα παιδιά ερχόντουσαν με κολατσιό κι ακριβό κολατσιό, ρούχα ντυμένα.

– Εννοείτε εκείνο το διάστημα, πριν γίνει το συμβάν όμως.

– Την περίοδο του συμβάντος, στην Γ΄ δημοτικού. Μετά δυο χρόνια που είχαμε εμείς τα παιδιά στο σχολείο, εγώ είχα την ….. και γινόταν όλο αυτό, η προσπάθεια όλης της κοινωνίας να βοηθήσει αυτήν την οικογένεια, γιατί από ό,τι έλεγαν και τα παιδιά, τα ρούχα τα είχαν μέσα σε σακούλες, ούτε καν ντουλάπα δεν είχαν στο σπίτι. Σπίτια δεν βρίσκανε, γιατί δεν είχαν να πληρώσουν, από ό,τι καταλάβαμε. Ξαφνικά, τη χρονιά αυτή που έγινε το περιστατικό, τα παιδιά ερχόντουσαν με κολατσιό.

– Λέμε τη σχολική χρονιά λοιπόν 2014-2015. Πριν το επεισόδιο του Μαρτίου που έγινε μετά κι έγινε αυτό το θέμα.

– Μάλιστα.

– Ερχόταν λοιπόν εκείνη τη χρονιά με κολατσιό, περιποιημένα ρούχα.

– Με ρούχα και οι γονείς, και η μητέρα πιο προσεγμένη και με τάμπλετ και με διάφορα πράγματα ακριβά και μας έκανε εντύπωση αυτό μόνο. Κι όταν έγινε το συμβάν, συνδυάσαμε έτσι κάπως, γιατί πιστέψαμε μήπως βρήκαν δουλειά, μακάρι να βρήκανε δουλειά και να είναι όλη αυτή η κατάσταση εξαιτίας αυτού. Μετά έγινε το συμβάν κι έτσι βγάλαμε κάποια συμπεράσματα κι εμείς ότι ίσως συνέβαινε κάτι άλλο, ειδικά με το μεγάλο κορίτσι, που εντάξει, στο σχολείο δεν είχε κάποια ιδιαίτερη συμπεριφορά, αλλά πιστεύαμε ότι η παιδική αθωότητα δεν υπήρχε πλέον, έτσι σαν εκπαιδευτικοί το καταλαβαίνουμε.

– Αυτό το ψυχανεμίζεστε, ή το βλέπετε κι από κάποια συμπεριφορά, ή σε συνδυασμό απ` τις αντιδράσεις, αν μιλάει, δεν μιλάει;

– Δεν το είχα στην τάξη μου εγώ τότε, δεν το είχα ποτέ το παιδί αυτό, απλώς δεν ήταν, δεν έπαιζε έτσι ευχάριστα με τα άλλα παιδιά τόσο, από ό,τι έβλεπα στα διαλείμματα. Είχε μια συμπεριφορά, έτσι προβληματισμένο, δεν έλεγε, δεν έλεγε τίποτα.

– Είχε δύο κινητά αυτό το παιδί;

– Στο σχολείο απαγορεύονται, αλλά ίσως οι συμμαθητές της να το είχαν δει. Εγώ άκουσα ότι πήγαινε και κερνούσε με τους συμμαθητές και κερνιόντουσαν και είχε χρήματα στην τσέπη πολλά, που δεν δικαιολογούνταν για παιδί ΣΤ΄ και Ε΄ τάξης. Δεν θυμάμαι τι τάξη πήγαινε τότε, πάντως δεν δικαιολογούνταν.

– Το κοριτσάκι που είχατε εσείς, την …..; Η συμπεριφορά αυτού;

– Όχι, αυτό… φυσιολογική, πιστεύω.

– Κανονική, δεν είχε δείξει κάποια…κάτι.

– Απλά δεν είχε φαγητό από τις προηγούμενες χρονιές μαζί του και δίνατε, έδινε ο διευθυντής.

– Ναι, ήταν πολύ προσεγμένο τη σχολική χρονιά αυτή που έγινε το συμβάν.

– Την τρέχουσα χρονιά του συμβάντος.

– Ναι, ναι.

– Έδειχνε ότι κάτι είχε αλλάξει και, πιστέψτε με, ότι η οικονομική δηλαδή κατάσταση της οικογένειας ήταν σε πολύ καλύτερη…

– Κατάσταση.

– Ναι.

– Εσείς είχατε δει τον κατηγορούμενο; Τον ξέρατε μέχρι τότε;

– Όχι. Όχι, πρώτη φορά τον είδα στη ….. στα δικαστήρια.

– Στα δικαστήρια στη ….., όταν έγινε το πρώτο δικαστήριο.

– Ναι, ναι.

– Δεν τον ξέρατε, ούτε είχατε ακούσει κάτι γι` αυτόν;

– Όχι.

– Εσείς ακούσατε την κυρία ….. με το επεισόδιο, αυτό μέσ` στην Αγία Άννα που έγινε; Ή το ακούσατε εκ των υστέρων;

– Εκ των υστέρων. Εκ των υστέρων, γι` αυτό σας λέω ότι μετά κάναμε διάφορους συνδυασμούς και με το μυαλό μας.

– Κι ακούσατε εκ των υστέρων τι; Ότι τους είδαν απ` το σπίτι να τα έχει στην παραλία γυμνά από τη μέση και πάνω.

– Ναι, ναι, όλο αυτό, όπως σας το είπαν, έτσι το ακούσαμε κι εμείς. Δεν ήμασταν εκεί να το διαπιστώσουμε.

– Μήπως ξέρατε τη στάση των γονιών στην αρχή; Αν πήγαν εκεί οι ίδιοι, αν στο σχολείο ενδιαφερθήκατε να δείτε αν πήγανε στην αστυνομία και η μητέρα και ο πατέρας όταν έγινε αυτή η ιστορία;

– Η στάση των γονιών ήταν αμφίβολη. Γιατί στα δικαστήρια στη Νάξο ήταν αγκαλιά με τον κατηγορούμενο και μας έκανε μεγάλη εντύπωση, γιατί κι εμείς γονείς είμαστε και σαν μάνα εγώ θα είχα βγάλει τα μάτια, με συγχωρείτε, σε οποιονδήποτε θα χάιδευε το παιδί μου και τώρα που βλέπω τη στάση της εδώ, νομίζω ότι δεν την τιμάει τόσο να λέει ότι δεν συνέβη και τίποτα. Αν όντως, εφόσον έχουμε μάρτυρες που τα είδαν, εγώ θα του είχα βγάλει τα μάτια. Και δεν ισχύει και αυτό που είπε βέβαια, δεν το δέχομαι με τίποτα, στη μνήμη του διευθυντή, να πει ότι υπήρχε μπούλινγκ στο σχολείο και ότι οι μάρτυρες κατηγορίας ξεκίνησαν όλο αυτό γιατί ήταν τα παιδιά τους είχαν θέμα μπούλινγκ. Τι μπούλινγκ; Εκείνη την εποχή, μια οικογένεια ήμαστε όλοι. Μια οικογένεια είχε πέσει πάνω σε αυτά τα τρία παιδιά να τα προστατέψει, να τους βρει φαΐ, ρούχα, τα πάντα. Μπούλινγκ! Να ντρέπεται που τα λέει αυτά τα πράγματα. Ποτέ δεν είχε το σχολείο μας τέτοιο θέμα. Είμαστε ακόμη τώρα, όποιος ρωτήσει, ένα σχολείο πρότυπο και οικογενειακό και πολλοί θέλουν να έρθουν στην ….. Φεύγουν απ` τη Χώρα γι` αυτόν τον λόγο, γιατί είμαστε οικογενειακό σχολείο και νοιαζόμαστε για όλα τα παιδιά.

– Πόσα παιδιά έχετε τώρα;

– Τώρα έχουμε μεγαλώσει, έχουμε γίνει δωδεκαθέσιο. 270 περίπου, αλλά τότε ήμασταν πιο λίγα και όσο ζούσε και ο συγχωρεμένος ο διευθυντής μας τα τάιζε στο στόμα σαν τα πουλάκια. Είχε κανονίσει με Συλλόγους, με τις κυρίες, με την εκκλησία κι ερχόντουσαν καθημερινά κολατσιό για όλα τα παιδάκια, γιατί έχουμε και πολλούς αλλοδαπούς που έρχονται για πρώτη φορά να δουλέψουν στο νησί και λίγο πολύ ξέραμε ποια οικογένεια είχε πρόβλημα και πού έπρεπε να βοηθήσουμε.

– Απ` την έδρα ερώτηση.

– Να σας ρωτήσω κάτι, μας είπατε ότι βλέπατε αρχικά τα παιδιά, την ….. και την ….., να έρχονται ατημέλητα, να πεινάνε, να στερούνται.

– Τουλάχιστον η ….., που την είχα στην τάξη μου.

– Αργότερα μας είπατε τα είδατε να είναι επιμελημένα.

– Φαινόταν η διαφορά.

– Και μας είπατε λοιπόν με αυτά τα δύο περιστατικά ότι κάνατε τους συνειρμούς σας. Σαν εκπαιδευτικός εσείς, ή ο διευθυντής, κάλεσε ποτέ τον πατέρα στα δύο αυτά διαστήματα να τον ρωτήσει κάτι;

– Δεν προλάβαμε. Να καλέσουμε μετά το συμβάν τους γονείς; Όχι, δεν προλάβαμε, μας καλέσανε εδώ να δώσουμε…

– Στα δύο αυτά διαφορετικά διαστήματα που ήταν άξια απορίας. Σας έκαναν εντύπωση, γι` αυτό κάνατε και συνειρμούς αντίστοιχους είπατε. Ξεκινώ από εσάς. Καλέσατε τον πατέρα, ή τη μητέρα, είτε στο ένα διάστημα, είτε στο άλλο, να πείτε, δηλαδή, θέλω να σας πω οι συνειρμοί που κάνατε όταν τα παιδιά ερχόντουσαν φαγωμένα και καλοντυμένα, οι συνειρμοί σας ήταν ότι τι;

– Ότι βρήκαν δουλειά.

– Οι γονείς;

– Ναι.

– Εσείς είπατε προηγουμένως κάναμε τους άλλους συνειρμούς.

– Μετά, μετά.

– Μετά το περιστατικό και κάνατε τους συνειρμούς σας.

– Ακούσαμε αυτά…

– Και κάνατε τους συνειρμούς. Καλέσατε στο προηγούμενο διάστημα έναν από τους γονείς να τους πείτε ξέρετε τα παιδιά έχουν πρόβλημα, είναι ατημέλητα, δεν είναι καλά ντυμένα, να βοηθήσουμε;

– Μετά; Αφού ήταν καλά ντυμένα, τι να βοηθήσουμε;

– Πριν. Έστω πριν. Μετά ανακατώθηκε η αστυνομία. Πριν. Γιατί μας είπατε ότι δόθηκε αγώνας να δώσουμε τρία τοστ σε τρία φτωχά παιδιά. Δεν είναι αγώνας, κυρία.

– Δεν κατάλαβα. Το πνεύμα δεν μπορώ να καταλάβω.

– Μια φτωχή οικογένεια, είναι τόσο πολλοί άνθρωποι μετανάστες, έρχονται από όλο τον κόσμο, έχουν καταλήξει στην Ελλάδα, είναι εικόνα που βλέπουμε συχνά. Τρία παιδιά ατημέλητα, είναι μια φτωχική οικογένεια, μπορεί να μη βρίσκουν δουλειά.

– Γι` αυτό σας είπα, ό,τι μπορούσαμε κάναμε, ρούχα, φαγητό.

– Ναι, μας το παρουσιάσατε ως αγώνα. Δεν είναι ακριβώς αγώνας για τρία τοστ.

– Δεν ξέραμε τότε τι συμβαίνει στο σπίτι.

– Καλέσατε κάποιον στο σχολείο κάποια φορά, κάποιον από τους γονείς να δείτε την πραγματική κατάσταση, ή κάνατε μόνο συνειρμούς γενικότερα, ανάλογα τα διαστήματα.

– Ξέραμε ότι είναι φτωχοί κι ό,τι μπορούσαμε κάναμε σε αυτόν τον τομέα, να βοηθήσουμε. Δεν ξέραμε ότι συμβαίνει κάτι άλλο.

– Καλέσατε τους γονείς, αυτό που λέτε το προφίλ της οικογένειας, καλέσατε κάποιον, τον μπαμπά ή τη μαμά που δεν ήρθε, δείξατε ιδιαίτερο ενδιαφέρον σε όλο αυτό το διάστημα;

– Μετά το συμβάν;

– Είτε πριν, είτε μετά.

– Δεν καλέσαμε, γιατί ερχόντουσαν, είπαμε, ό,τι μπορούσαμε σε αυτόν τον κλάδο βοηθήσαμε. Μετά το συμβάν, άρχισε, μπήκε η αστυνομία, μας καλέσανε εδώ για ένορκοι και τους τρεις.

– Η ερώτηση ήταν, αν πριν το συμβάν, όταν βλέπατε ότι έρχονται κάποια παιδιά ατημέλητα στο σχολείο κι ότι ο διευθυντής σας, επειδή ήταν αυτός που λέτε, είχε κάνει το συσσίτιο με την εκκλησία και με όλα αυτά και βοηθούσαν…

– Ναι, μέχρι εκεί, τρόφιμα, φαγητά.

– Το ότι βλέπατε τη μάνα να έρχεται στο σχολείο, να μην έρχεται να παίρνει τους βαθμούς πάντα, ερχόταν μετά από δύο…

– Ερχόταν μετά.

– Τη βλέπατε μετά που ερχόταν. Τον πατέρα τον καλέσατε καμιά φορά να τον δείτε ποιος είναι;

– Εφόσον ερχόταν η μητέρα, όχι.

– Τη μητέρα τη βλέπατε δηλαδή;

– Μετά. Στα τρίμηνα, ερχόταν, αλλά μετά σας λέω. Δεν ερχόταν πιο πριν να ρωτήσει για το πώς πηγαίνανε ή την πρόοδο.

– Έστω, στα τρίμηνα που ερχόταν μετά, συζητούσατε μαζί της για να έχετε μια εικόνα για το προφίλ της οικογένειας, τι γίνεται;  Ή για τη συμπεριφορά της ……, που μας είπατε ότι φαινόταν να βιώνει διαφορετικά την ηλικία της, σε σχέση με τα άλλα παιδιά.

– Στο τέλος, στην ΣΤ΄ Δημοτικού ας πούμε, φαινόταν το παιδί έτσι κάπως, αλλά εφόσον είχαν προηγηθεί όλα αυτά, τι παραπάνω; Είχανε μπλέξει βλέπετε το «Χαμόγελο του Παιδιού», όλα, τι παραπάνω να μπλέξουμε; Ό,τι μπορούσαμε κάναμε.

– Ο κύριος συνήγορος.

– Καμία ερώτηση.

– Καθίστε.»

 

Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος παρήγγειλε στη Γραμματέα τη διακοπή της διαδικασίας ηχογράφησης των πρακτικών της δίκης.

 

Στο σημείο αυτό, η Πρόεδρος, κατά πρόταση του Εισαγγελέα και χωρίς να υπάρχει αντίρρηση από τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο και τον συνήγορό του, που ειδικώς ρωτήθησαν προς τούτο, διάβασε :

 

1) Tις από 13-6-2015 και 9-12-2015 εκθέσεις ένορκης εξέτασης του (απουσιάζοντα σήμερα) μάρτυρα, …… του …… 2) Tις από 26-5-2015 και 24-5-2016 εκθέσεις ανωμοτί εξέτασης της ανήλικης μάρτυρα,  απουσιάζουσας σήμερα, ….. του …… Kαι 3) Tην από 24-5-2016 έκθεση ανωμοτί εξέτασης της ανήλικης, απουσιάζουσας σήμερα, μάρτυρα, …… του …….

Στο σημείο αυτό, η Πρόεδρος ανέγνωσε δημόσια στο ακροατήριο τα πρακτικά της πρωτοδίκου δίκης και την με αριθμούς 66-71/2019 απόφαση του Μικτού Ορκωτού Δικαστηρίου Νάξου, καθώς και τα πρωτοδίκως αναγνωσθέντα ουσιώδη έγραφα : 1) Την από 27-5-2015 έκθεση προκαταρκτικής ψυχολογικής πραγματογνωμοσύνης του ψυχολόγου, ……..

2) Την από 20-7-2015 έκθεση παιδοψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης του Γ.Ν………..«…….».

3) Την από 11-4-2016 έκθεση παιδοψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης της παιδοψυχιάτρου του Γ.Ν……, ……..

4)Την από 27-5-2015 έκθεση κοινωνικής έρευνας του Τμήματος Κοινωνικής Μέριμνας, της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Κυκλάδων, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

5) Το υπ’ αρ. πρωτ. …./23-11-2015 εμπιστευτικό έγγραφο του Τμήματος Κοινωνικής Μέριμνας, της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας και Κοινωνικής Μέριμνας Κυκλάδων, της Περιφέρειας Νοτίου Αιγαίου.

Τέλος, μετά από αίτημα του συνηγόρου του εκκαλούντος-κατηγορουμένου και κατά πρόταση του Εισαγγελέα, η Πρόεδρος ανέγνωσε τα προσκομισθέντα από αυτόν : 1) Την υπ’ αρ. πρωτ. …../24-4-2022 βεβαίωση του Κ.Κ…..

2) Την υπ’ αρ. πρωτ. ……/24-5-2022 βεβαίωση του Κ.Κ. ……….

 

Πριν από την ανάγνωση κάθε εγγράφου, η Πρόεδρος ανακοίνωνε το έγγραφο που επρόκειτο να αναγνωσθεί και ρωτούσε τον Εισαγγελέα, την συνήγορο του εκκαλούντος – κατηγορούμενου, καθώς και τον ίδιο τον εκκαλούντα – κατηγορούμενο, εάν είχαν αντίρρηση για την ανάγνωση, εκείνοι δε απαντούσαν  αρνητικά. Επίσης, η Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα, τη συνήγορο υπεράσπισης του εκκαλούντος-κατηγορουμένου, καθώς και τον ίδιο τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, αν θέλουν να προβούν σε δηλώσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με τα έγγραφα που διαβάστηκαν  στο ακροατήριο και αυτοί απάντησαν όλοι τους αρνητικά.

 

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα, τον συνήγορο υπεράσπισης του εκκαλούντος-κατηγορουμένου και τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, αν θέλουν να προβούν σε δηλώσεις, εξηγήσεις και παρατηρήσεις σχετικά με τις καταθέσεις των μαρτύρων και τα έγγραφα που διαβάστηκαν  στο ακροατήριο  και  αυτοί απάντησαν αρνητικά.

 

 Υπενθυμίζεται ότι οι παραπάνω μάρτυρες κατηγορίας καλούνταν ένας – ένας και εξετάζονταν προφορικά και μετά την εξέτασή τους παρέμειναν στο ακροατήριο και ότι κατά την κατάθεσή τους, η Πρόεδρος έδιδε το λόγο στον Εισαγγελέα, στους Τακτικούς Δικαστές και στους Ενόρκους, στον συνήγορο υπερασπίσεως, να κάνουν αν είχαν ερωτήσεις προς τους μάρτυρες, ρωτούσε δε τον κατηγορούμενο αν έχουν να παρατηρήσουν, να ρωτήσουν ή να υπενθυμίσουν κάτι στους μάρτυρες, οι δε μάρτυρες απαντούσαν σχετικά σ’ αυτές, όπως στην κατάθεση του καθενός από αυτούς αναφέρεται και ότι πάντοτε ο κατηγορούμενος  λάμβανε το λόγο τελευταίος. Επίσης, κατά της εξέτασης των μαρτύρων, δεν προβλήθηκε καμιά αντίρρηση από κανένα  και  ότι εξετάσθηκαν όλοι οι παρόντες μάρτυρες.

 

Κατόπιν η Πρόεδρος παρήγγειλε στη Γραμματέα την επανέναρξη της διαδικασίας ηχογράφησης των πρακτικών της δίκης και κάλεσε τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο ν’ απολογηθεί, και αυτός απολογούμενος και χωρίς να διακοπεί είπε τα εξής:

 

«- Ο κατηγορούμενος. Ορίστε, εσείς τι λέτε;

– Είμαι αθώος. Όλα τα πράγματα είναι ψέματα.

– Όλα.

– Ναι.

– Εσείς, για πέστε λίγο, γιατί είχατε πει μια κατάθεση, τι κάνατε τότε που πήγατε εκεί στην παραλία; Κάνανε μπάνιο τα παιδιά, όταν τα πήγατε στην παραλία Αγίας Άννας;

– Μπήκανε μέσα στο νερό μέχρι γόνατο μόνο.

– Μέχρι τα γόνατα.

– Ναι. Αλλά ήταν πολύ ήλιος…

– Καλός καιρός ήταν.

– Ναι, όταν βγήκαν από το νερό κάνανε ηλιοθεραπεία.

– Κάνανε ηλιοθεραπεία γιατί είχε ήλιο; Αυτό λέει;

– Ναι, λέει ότι ήταν ήλιος.

– Και μπήκανε μέχρι το γόνατο στο νερό και μετά βγήκανε έξω.

– Ναι.

– Και τι κάνανε;

– Έπαιζαν εκεί στην άμμο, φώναζαν, μίλησαν με κάποια παιδάκια της μία δασκάλας. Πήγαν κάπου, τις είδαν, δεν ξέρω.

– Ο ίδιος τα σκούπιζε; Τα σκούπιζε από την άμμο; Έκανε κάποια κίνηση στα παιδιά;

– Τα παιδάκια βγήκαν από το νερό, είχαν και πολλή άμμο, τις βοήθησε να σκουπιστούν από την άμμο και μετά ήρθε η …. που ήταν στη σκιά και της έδωσε πετσέτα.

– Και μετά; Έδωσε και πετσέτα και τα σκούπισε από τις άμμους. Τα παιδιά στη δεύτερη κατάθεση στην ανακρίτρια που διάβασα, δεν λένε τίποτα για μπάνιο, τίποτα, δεν κάνανε τίποτα. Όχι. Ούτε μπάνιο, ούτε πετσέτες, ούτε τίποτα.

– Ναι, δεν έχουν κάνει μπάνιο. Μόνο περπάτησαν λίγο στη θάλασσα μέχρι ούτε…

– Άρα τα ρούχα τους γιατί τα βγάλανε τότε;

– Λέει ότι είχαν μαγιό.

– Τι μαγιό; Ολόσωμο; Με δύο κομμάτια; Τι μαγιό ήταν;

– Δύο.

– Τα φορούσαν από το σπίτι τους τα μαγιό δηλαδή;

– Στο σπίτι.

– Απ` το σπίτι;

– Ναι.

– Τι ώρα πήγαν εκεί;

– Κατά τις έντεκα βγήκανε από το σπίτι. Η ιδέα να πάμε στη θάλασσα βγήκε από τα κορίτσια που ήθελαν να πάνε εκεί και να μαζέψουν σαλιγκάρια και αυτός ρώτησε, ο πατέρας ήταν μεθυσμένος και ο … ρωτάει, ρωτήστε τη μαμά, αν θα σας πει ναι, θα πάμε στη θάλασσα. Στην αρχή πήγα εκεί που είναι μαρίνα, που είναι όλα τα κότερα, γιατί νόμιζαν ότι εκεί είναι περισσότερα σαλιγκάρια. Δεν ήταν τίποτα εκεί και πήγαν στην παραλία. Αλήθεια είναι ότι η θάλασσα είναι πολύ μακριά, αλλά είναι η πιο κοντινή παραλία του σπιτιού. Πήγαν στην παραλία Αγία Άννα, είδαν από πάνω τα παιδιά της δασκάλας και χαιρέτησαν, ήξεραν ότι είναι άνθρωποι επάνω και τις βλέπουν. Δεν έχει γίνει τίποτα στην παραλία. Η δασκάλα είναι συγγενής της …. που έχει κάποιο πρόβλημα με τον …., γιατί στο παρελθόν είχε γίνει κάτι και αυτή η γυναίκα θέλει να τον τιμωρήσει.

– Ποια γυναίκα τώρα θέλει να τον τιμωρήσει; Η ….;

– Η …., ναι.

– Όχι η μάρτυρας που ήταν εδώ, που τους είδε; Η άλλη;

– Είναι η συγγενής της δασκάλας.

– Δεν είναι συγγενής της δασκάλας. Η …. είναι συγγενής της κυρίας ……. Ούτε δασκάλα είναι, ούτε τίποτα. Η ….. έχει έναν αδερφό, η νύφη της είναι.

– Η φιλενάδα ας πούμε, φιλενάδα λέει τώρα. Ναι, ναι, φιλενάδα.

– Δηλαδή όλο αυτό το εξηγεί ότι έχουν κάτι σε βάρος του οι δύο γυναίκες, θέλουν να τον τιμωρήσουν; Για ποιον λόγο; Είχαν κάτι προηγούμενο; Μάλωσαν για καμιά δουλειά, για τίποτα χρήματα, του χρωστούσαν, τους χρωστούσε κάτι; Τι;

– Θέμα της ……. Αυτός…..

– ….

– Κάπου στο παρκινγκ φώναζε για την ….. ότι έκανε, τα κάνει όλα, μην πάρει η …. την ….. από την οικογένεια, γιατί νομίζει ότι η …. ήταν λίγο σαν σκλάβα, γιατί αυτή η οικογένεια που βοηθούσε, έκανε δουλειές και τέτοια. Αυτή τη φασαρία που έχει γίνει στην παραλία είναι επειδή πάνω στον βράχο, περίπου 15 μέτρα πάνω, ήταν τα παιδάκια της δασκάλας και φώναξαν μεταξύ τους τα παιδιά που ήταν κάτω, με τα παιδιά που ήταν πάνω. Αυτό ήταν ολόκληρη φασαρία.

– Φώναξαν, γιατί έτσι σταμάτησε κιόλας. Γιατί κατάλαβαν ότι είναι και κάτι άλλα παιδάκια εκεί, που είχαν την …… συνομήλικη.

– Αυτός λέει ότι ήταν γιατί φώναζαν τι κάνετε, κανονική διάλογος.

– Ότι δεν έγινε κάτι δηλαδή και απλά φωνάζανε;

– Ναι, δεν έχει γίνει τίποτα, απλά ήταν απόσταση 15 μέτρων, γι` αυτό φώναζαν, γιατί αυτός ο βράχος είναι πιο πάνω από την παραλία, για να ακούει ο ένας τον άλλο που ήταν και τα κύματα φώναζαν δυνατά.

– Φώναζαν δυνατά τα παιδάκια τα άλλα δηλαδή.

– Ναι. Λέει ότι αυτή η παραλία είναι πολύ ανοιχτή. Δεν μπορεί κανένας να κρυφτεί κάπου. Αν θέλει να κάνει κάτι…

– Αυτός στην ανοιχτή την παραλία τα πήγε τα παιδιά;

– Σε αυτήν, στην ………..

 

– Μα οι άλλοι λένε ότι δεν είναι σε αυτήν, είναι στη μικρή την Αγία Άννα που είναι ένα κολπάκι με έναν βράχο.

– Λέει ότι είναι μικρή παραλία, αλλά δεν έχει ούτε δέντρο, τίποτα. Μόνο κάποιον βράχο. Και λέει αν θέλει να κάνει…

– Έχει πολλά σπίτια σε αυτήν την παραλία;

– Όχι.

– Άρα λέει ότι όλα αυτά έγιναν, γιατί η …., που ήταν η μαμά συμμαθήτριας της ….., τον έβαλε στο μάτι, ήθελε να τον κυνηγήσει.

– Ναι.

– Έτσι, χωρίς να έχει κάτι μαζί του; Χωρίς να έχουν μια διαφωνία για κάτι;

– Η …. αγόραζε για την …. παπούτσια, τσάντες, ξέρω γω και γι` αυτό ήθελε να αγοράζει, να λέει αυτό που θέλει η …. στην αστυνομία για τον ….

– Επίσης, ο κύριος πού δούλευε; Δούλευε; Δούλευε κάθε μέρα, δυο φορές τη βδομάδα; Πότε;

– Αυτόν τον καιρό δεν δούλεψε.

– Εκείνον τον καιρό δεν δούλευε καθόλου. Και βοηθούσε τα παιδιά στο σχολείο;

– Λέει ότι μετά την παραλία πήγαν στο σπίτι και από εκεί πήγαν σε κάποιο νεκροταφείο που βρήκαν τον διευθυντή του σχολείου και μιλούσαν ότι σαν να του έδωσε συγχαρητήρια που βοηθάει τα κορίτσια στο σχολείο.

– Άρα τα βοηθούσε στα μαθήματα τα κορίτσια.

– Ναι.

– Ξέρει πολλά ελληνικά και τα βοηθούσε στα μαθήματα; Πώς τα βοηθούσε; Σε τι; Στα μαθηματικά;

– Έχει υπομονή. Λέει ο πατέρας των κοριτσιών ήταν συνέχεια μεθυσμένος και όσο μπορούσε αυτός, με πολλή υπομονή βοηθούσε στα μαθήματα.

– Η ερώτησή μου ήταν πώς βοηθούσε στα μαθήματα ένας Πολωνός που δεν ξέρει ελληνικά; Σε ελληνικό σχολείο πήγαιναν.

– Στα μαθηματικά.

– Τα βοηθούσε στα μαθηματικά και ίσως τα επέβλεπε να διαβάζουν θέλει να πει;

– Της είπε ότι πρέπει να το διαβάσετε και μπορείτε να γράφετε αυτό που διαβάζετε γιατί πιο γρήγορα θα το θυμηθείτε.

– Γι` αυτό το πράγμα έπαιρνε χρήματα από την οικογένεια, που τη βοηθούσε με τα παιδιά;

– Όχι. Αυτός δεν πήρε τα λεφτά από την οικογένεια. Πού και πού αν δούλεψε και πήρε κάποια μεροκάματα. Έδωσε κάποια λεφτά για το σπίτι. Το babysitting που έχει κάνει δεν ήταν δουλειά, άπλα ο έκανε από το αυτό…

– Από την ψυχή του;

– Ναι. Γιατί οι γονείς των κοριτσιών τον βοήθησαν. Ήταν αλληλοβοήθεια.

– Ήθελαν οι γονείς βοήθεια;

– Ναι.

– Οι γονείς των κοριτσιών πίνανε πολύ αλκοόλ; Ο ίδιος έπινε;

– Η μητέρα δεν πίνει καθόλου. Πίνει πολύ ο πατέρας των κοριτσιών.

– Ο ίδιος; Κι αυτός.

– Λέει ότι άρχισε να πίνει από τον καιρό που πέθαναν οι γονείς του και δεν μπορούσε να πάει στην Πολωνία να συμμετέχει στην κηδεία.

– Η οικογένειά του, η δικιά του οικογένεια, οι δικές του ιδιότητες ποιες είναι; Είναι παντρεμένος ο ίδιος; Χώρισε;

– Είναι παντρεμένος, έχει τέσσερα παιδιά και τέσσερα εγγόνια.

– Τα παιδιά του όλα και τα εγγόνια του είναι στην Πολωνία;

– Στην Πολωνία.

– Αυτός γιατί δεν είναι στην Πολωνία;

– Αυτός δεν γύρισε στην Πολωνία, γιατί είναι πάρα πολλά χρόνια εδώ στην Ελλάδα, αλλά δεν μαζεύτηκε τίποτα στην άκρη στην τράπεζα και ντρέπεται να γυρίσει πίσω έτσι γυμνός με άδεια τσέπη.

– Ούτε θέλει να πάει να δουλέψει εκεί στην Πολωνία;

– Αυτός ελπίζει ότι κάποια στιγμή, γιατί έχει επάγγελμα και μπορεί να δουλεύει στις οικοδομές, ξέρει όλα, να χτίζει τα σπίτια κι αν έχει ευκαιρία να γυρίσει να βοηθήσει την οικογένειά του εκεί στην Πολωνία.

– Τα άλλα τα επεισόδια που είπαν τα παιδιά στην αρχή, η ….., για το μπάνιο, ότι πήγαινε μέσα στο μπάνιο και έκανε ότι πονάει η κοιλιά του και καθόταν και τα έβλεπε τα κορίτσια κι έλεγε να μη ντρέπεστε, γιατί σας έχω δει γυμνές και όλα αυτά, ή το επεισόδιο που λένε, το είπαν αλλιώς, μετά το ξαναείπαν διαφορετικά, αυτό το επεισόδιο που ένα βράδυ πήγε να κοιμηθεί με την ……;

– Λέει ότι το μπάνιο σαν να έχει δύο κομμάτια, ένα που έχει ντουζιέρα και το άλλο που είναι καμπινές και αυτό έχει γίνει, αλλά είναι πόρτα μεταξύ στα δύο κομμάτια και αυτός πήγε να κάνει κάτι.

– Είχανε δηλαδή και μπάνιο και χώρια WC;

 

– Ναι, ναι. Αυτός δεν είδε απ` τα παιδιά καθόλου, γιατί ήταν στον καμπινέ. Τα κορίτσια έκαναν μπάνιο.

– Άλλα είπε η ….. στην αρχή. Δεν είπε αυτό.

– Λέει ότι αυτό που έχει γίνει ήταν σαν πλάκα. Αυτές ήταν μέσα, …. δεν μας βλέπεις, δεν ξέρεις τι κάνουμε και λέει ότι όλα ήταν πλάκα, για γέλιο.

– Επίσης, πέστε του, πού κοιμόταν; Στο δεύτερο σπίτι, το τελευταίο που είχαν η οικογένεια ….., πού κοιμόταν στο τελευταίο το σπίτι;

– Στα ….;

– Ναι.

– Τα παιδιά με τη μητέρα και αυτός με τον ….., με τον πατέρα των παιδιών.

– Ποτέ δεν κοιμήθηκε στο ίδιο δωμάτιο; Γιατί λέει ένα παιδί ότι κοιμόταν κάτω αυτός και πάνω η ….., με την ……

– Μαμά και μια κόρη κάτω. Στο άλλο δωμάτιο ήταν κρεβάτι με… Κάτω μαμά και μια κόρη και δύο κορίτσια επάνω.

– Σε ένα δωμάτιο ήταν αυτά;

– Στο άλλο δωμάτιο, ναι.

– Δηλαδή η μητέρα κοιμόταν με το μικρό.

– Με όλα τα παιδιά. Δύο πάνω και δύο κάτω.

– Αυτή με το μικρό κάτω δηλαδή και πάνω τα κορίτσια;

– Ναι, ναι.

– Δεν κοιμόταν τα κορίτσια χώρια, που λένε και η μητέρα με το μωρό;

– Αυτό ήταν στο άλλο σπίτι, σε άλλη περιοχή της Μυκόνου, που η μητέρα κοιμόταν κάπου αλλού.

– Αυτό που καταγγέλλουν τα κορίτσια δηλαδή αφορά σε άλλο σπίτι; Που καταγγέλλει η ….. ότι πήγε να κοιμηθεί το βράδυ με την …. και φώναξε και ήρθε η μάνα και τα πήρε.

– Στην περιοχή …. έχει γίνει αυτό το περιστατικό. Τότε που ήρθε για διακοπές η γυναίκα του, με έναν γιο. Αυτό που έχει γίνει, που είπατε, έχει γίνει σε άλλο σπίτι, στην περιοχή λέει ….. …. το λένε. Στη Μύκονο.

– Σε άλλο σπίτι;

– Ναι, σε άλλο σπίτι.

– Ότι δηλαδή πήγε να κοιμηθεί με την …..;

– Αυτό λέει ότι είναι αλήθεια ότι πήγε να κλείσει την πόρτα, αλλά το θέμα ήταν ότι έχει γίνει ρεύμα, γι` αυτό πήγε να κλείσει την πόρτα και γύρισε στη γυναίκα του με παιδί. Και στον καιρό που γύρισε στη γυναίκα του και παιδί, άκουσε ότι κλαίει η …..

– Άκουσε ότι κλαίει η …. όταν γύρισε στο δωμάτιο μέσα;

– Λέει ότι άνοιξε την πόρτα που κοιμόταν …. και τότε που φώναζε άνοιξε το φως, ρωτάει τι έχει γίνει, λέει ότι έχει κάποιο άσχημο όνειρο με αράχνες και η ….. κάτι, δεν ξέρω τι κάνει. Προσπάθησε να τις ησυχάσει. Σε αυτήν τη στιγμή ξύπνησαν και οι γονείς της. Ήρθε η …. και πήρε τα κορίτσια στο κρεβάτι της, λέει θα τις ησυχάσω εγώ.

– Άρα ό,τι λέει και η …., περίπου λένε τα ίδια;

– Ναι, περίπου.

– Όταν έγινε αυτή η ιστορία και πήγε στον ανακριτή στη Σύρο, ήρθε εδώ και τα λοιπά, οι σχέσεις του με την οικογένεια ποιες ήταν; Οι σχέσεις του με τον ….. και την …..;

– Αυτός έκανε παρέα με έναν φίλο του …. στην Αθήνα και ο …. άρχισε να κάνει κάποιες δουλειές στην Αθήνα, είχε κάποια εταιρεία, έβαφε και του είπε του φίλου του …. ότι μπορεί να έρθει στη Μύκονο να τον δώσει δουλειά.

– Άρα κάνουν παρέα τώρα;

– Έχουν γίνει φίλοι.

– Όπως ήταν πριν το περιστατικό;

– Ναι, ναι.

– Ο …. είναι στη Μύκονο τώρα;

– Αυτό που άκουσε είναι ότι γύρισε στην Πολωνία. Έχει κάποια προβλήματα εδώ και με το διαζύγιο, με Εφορία και φοβάται να γυρίσει.

– Γιατί έδειρε τη γυναίκα του κι έχει άλλα δικαστήρια;

– Αυτός λέει.

– Έχει ο …. θέματα με την …. και φοβάται να γυρίσει;

– Δεν έχουν διαζύγιο ακόμα, αλλά… Φοβάται να έρθει γιατί στην αστυνομία στη Μύκονο έχει πολλά γραπτά τι έχει κάνει για την οικογένεια. Ο …..

– Για το ….. δηλαδή.

– Ναι, ναι.

– Έχει κι άλλα γραπτά.

– Ναι, ναι.

– Δηλαδή επιγραμματικά αρνείται την κατηγορία. Όλα είναι συκοφαντίες από την …., που η …. έβαλε την άλλη την κυρία να τα πει. Αυτή είναι η εξήγησή του;

-Ναι, ναι.

– Ότι η …. έβαλε την άλλη την κυρία να τα πει.

– Θέλει κάτι να συμπληρώσει, να αποδείξει πόσο ψέματα λένε κάτι. Κάπου είναι γραμμένο στα χαρτιά, κάποια ιστορία με μαχαίρι. Ότι ήθελε να μαχαιρώσει τον ….. Είναι αλήθεια αυτή η ιστορία. Ήταν κάποιος άλλος που ήθελε να μαχαιρώσει τον …., αλλά δεν ήταν αυτός και η αστυνομία στη Μύκονο ξέρει ποιος ήταν.

– Φοβάται ο …. ότι επειδή κάποιος μαχαίρωσε θα τα ρίξουν σε αυτόν;

– Αυτός λέει ότι κάτι έχουν δηλώσει στην αστυνομία ότι αυτός ήθελε να τον μαχαιρώσει, αλλά δεν είναι αλήθεια.

– Ότι τον κατηγόρησαν τον ….. για κάτι μαχαίρια και φοβάται να γυρίσει ο ….. ενώ κάποιος άλλος μαχαίρωσε;

– Ναι, ναι.

– Εμείς δεν έχουμε τέτοια υπόθεση εδώ, δεν μας ενδιαφέρει. Κάτι άλλο έχει να προσθέσει;

– Κάπου έχει δηλώσει αυτήν την ιστορία με μαχαίρι, αλλά…

– Ο κύριος εισαγγελέας.

– Δεν έχω ερωτήσεις, κυρία πρόεδρε.

– Να κάνουμε διακοπή.»

 

Στο σημείο αυτό η Πρόεδρος παρήγγειλε στη Γραμματέα τη διακοπή της διαδικασίας ηχογράφησης των πρακτικών της δίκης.

 

Μετά το πέρας της απολογίας του κατηγορουμένου, η Πρόεδρος απηύθυνε προς τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο ερωτήσεις και στη συνέχεια έδωσε τον λόγο στον Εισαγγελέα και στους Τακτικούς Δικαστές και στους Ενόρκους, να υποβάλλουν ερωτήσεις, ο δε εκκαλών-κατηγορούμενος απαντούσε σχετικά σ’ αυτές, όπως στην απολογία του  αναφέρεται.

 

Ακολούθως, η Πρόεδρος ρώτησε τον Εισαγγελέα, τον συνήγορο υπεράσπισης και τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, αν έχουν ανάγκη από συμπληρωματική εξέταση ή διασάφηση  (άρθρα 502, 366 και 333 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα) και,  αφού αυτοί  απάντησαν

αρνητικά, η Πρόεδρος κήρυξε το τέλος της αποδεικτικής διαδικασίας (άρθρα 502, 366 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα).

 

Ο Εισαγγελέας, αφού έλαβε τον λόγο από την Πρόεδρο, πρότεινε να κηρυχθεί ο εκκαλών-κατηγορούμενος ένοχος αποπλάνησης παιδιού που δεν είχε συμπληρώσει τα 12 έτη της ηλικίας του, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση, όπως και πρωτοδίκως.

Ο συνήγορος του εκκαλούντος-κατηγορουμένου έλαβε τον λόγο από την Προεδρεύουσα για να αγορεύσει και ζήτησε την απαλλαγή του για την πράξη της αποπλάνησης παιδιού που δεν είχε συμπληρώσει τα 12 έτη της ηλικίας του, κατ’ εξακολούθηση, σε βάρος της ανήλικης …. ….., αφού γι’ αυτήν δεν προέκυψε κάτι, ενώ κατά τα λοιπά, για το άλλο κορίτσι, ζήτησε να κριθεί ο εντολέας του με επιείκεια.

 

Κατόπιν, η Πρόεδρος, αφού κάλεσε τον εκκαλούντα-κατηγορούμενο, τον ρώτησε αν έχει να προσθέσει τίποτα για την υπεράσπισή του και αυτός απάντησε: «Δεν έχω να προσθέσω τίποτα άλλο».

 

Στη συνέχεια, η Πρόεδρος κήρυξε τη συζήτηση περαιωμένη (άρθρα 502, 369 παρ. 1 του ΚΠοινΔ, όπως ισχύουν σήμερα).

Ακολούθως, το Μικτό Ορκωτό  Εφετείο Αιγαίου αποσύρθηκε προς διάσκεψη στον ειδικό γι’ αυτό χώρο, πλην του Εισαγγελέως και αφού διασκέφτηκε μυστικά, παρούσας και της Γραμματέως, κατάρτισε την απόφασή του και μετά από λίγο, επανήλθε στην έδρα του, με την παρουσία της Γραμματέως και των υπολοίπων παραγόντων της δίκης και διά της Προέδρου του, δημοσίευσε σε δημόσια συνεδρίαση στο ακροατήριό του την υπ’ αριθμ. 51/2022 απόφασή του, η οποία έχει ως εξής:

 

ΑΦΟΥ ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΚΑΤΑ ΤΟ ΝΟΜΟ

 

Α. – Κατά τη διάταξη του άρθρου 339 παρ. 1 του ΠΚ (όπως ίσχυε μέχρι 30-6-2019), με τον τίτλο «αποπλάνηση παιδιού», «Όποιος ενεργεί ασελγή πράξη με πρόσωπο νεότερο από 15 ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα για το έγκλημα του άρθρου 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη, με κάθειρξη τουλάχιστον δέκα ετών, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη μέχρι δέκα ετών και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα και μέχρι τα δεκαπέντε έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών». Από τη διάταξη αυτή, που έχει ως σκοπό την προστασία της αγνότητας της παιδικής ηλικίας, προκύπτει ότι για τη στοιχειοθέτηση του εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού, απαιτείται η τέλεση ασελγούς, από οποιαδήποτε άποψη, πράξης με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών, κατά τις σχετικές ως προς την ηλικία διακρίσεις και προβλεπόμενες, αντίστοιχα, ποινές, η οποία, αντικειμενικά προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη και αποβλέπει υποκειμενικά σε ηδονισμό, δηλαδή απαιτείται να κατευθύνεται στην ικανοποίηση ή διέγερση της γενετήσιας ορμής και επιθυμίας του δράστη (ΑΠ 118/2017, ΑΠ 1337/2017 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Επίσης, ο χαρακτηρισμός της πράξης, ως ασελγούς, εξαρτάται και από τις ειδικές περιστάσεις της, δηλαδή από τον τόπο, το χρόνο και τον τρόπο της τέλεσής της, αλλά και από τις ιδιότητες των προσώπων μεταξύ των οποίων αυτή τελέσθηκε. Με την έννοια αυτή, αποτελεί ασελγή πράξη όχι μόνον η συνουσία και η παρά φύση ασέλγεια, αλλά και η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων ή άλλων απόκρυφων μερών του σώματος, η επαφή των γεννητικών οργάνων του δράστη στα γεννητικά όργανα του ανήλικου, η προστριβή του γεννητικού μορίου του στο σώμα του θύματος, ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο πρόσωπο και το σώμα του παιδιού, εφόσον κατατείνουν στη διέγερση ή ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του δράστη, αφού και αυτές προσβάλλουν την αγνότητα της παιδικής ηλικίας. Ο δράστης πρέπει να γνωρίζει ότι το πρόσωπο κατά του οποίου κατευθύνεται η πράξη του έχει ηλικία κατώτερη των 15 ετών, αρκεί, όμως, ως προς το σημείο αυτό και ο ενδεχόμενος δόλος, που υπάρχει όταν ο δράστης αμφιβάλλει, ως προς την ηλικία του παθόντος (ΑΠ 931/2012). Η συναίνεση του ανηλίκου ή  η παρ` αυτού πρωτοβουλία ή και η πρόκληση δεν έχει σημασία  (ΟλΑΠ 3/2018, ΑΠ 931/2012, ΑΠ 840/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Αν οι περισσότερες διακεκριμένες πράξεις του δράστη στρέφονται κατά του ιδίου ανηλίκου, πρόκειται για έγκλημα κατ` εξακολούθηση. Εξάλλου, κατά την ίδια διάταξη του ισχύοντος, από 1-7-2019 και μετέπειτα, νέου ΠΚ, μετά την εφαρμογή του Ν. 4619/2019 και πριν την ισχύ και εφαρμογή του πρόσφατου Ν. 4855/12-11-2021 (με τον τίτλο «τροποποιήσεις του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας και άλλες επείγουσες διατάξεις»), η διατύπωση της πιο πάνω αξιόποινης πράξης του άρθρου 339 παρ. 1 περ. α` του ΠΚ (με τον τίτλο πλέον «γενετήσιες πράξεις με ανηλίκους ή ενώπιόν τους») ορίζεται ότι «Όποιος ενεργεί γενετήσια πράξη με πρόσωπο νεότερο των δεκαπέντε ετών ή το παραπλανά με αποτέλεσμα να ενεργήσει ή να υποστεί τέτοια πράξη τιμωρείται, αν δεν υπάρχει περίπτωση να τιμωρηθεί βαρύτερα με το άρθρο 351Α, ως εξής: α) αν ο παθών δεν συμπλήρωσε τα δώδεκα έτη του με κάθειρξη, β) αν ο παθών συμπλήρωσε τα δώδεκα, αλλά όχι τα δεκατέσσερα έτη, με κάθειρξη έως δέκα έτη και γ) αν συμπλήρωσε τα δεκατέσσερα και μέχρι τα δεκαπέντε έτη, με φυλάκιση τουλάχιστον δύο ετών». Περαιτέρω, από την επισκόπηση των διατάξεων του δέκατου ένατου κεφαλαίου του ΠΚ, με τίτλο «Εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας και εγκλήματα οικονομικής εκμετάλλευσης της γενετήσιας ζωής», προκύπτει ότι προτιμήθηκε γενικώς από τον νομοθέτη, κατά τη σύνταξη του νέου ΠΚ, ο όρος «γενετήσια πράξη», επειδή, όπως αναφέρεται σχετικά στην Αιτιολογική Έκθεση «…πρόκειται για έννοια, η οποία ορίζει τόσο τη διαδικασία της αναπαραγωγής (γένεσις), όσο και τις σχετικές ή παράλληλες με αυτήν πράξεις, διαθέσεις και ορμές, την ερωτική ζωή των ανθρώπων. Λόγω της γενικότητάς της υιοθετήθηκε στη σύγχρονη επιστημονική και κοινή γλώσσα…». Μάλιστα, ο ίδιος ο νομοθέτης στην παράγραφο 2 του άρθρου 336 του νέου ΠΚ ορίζει ότι «Γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις», ενώ στην Αιτιολογική Έκθεση επεξηγείται ότι «Ο όρος γενετήσια πράξη» έχει την έννοια που προσδιορίζει η νομολογία και η επιστήμη. Πρόκειται για τη συνουσία και άλλες πράξεις με την ίδια βαρύτητα από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι η “παρά φύσιν” συνεύρεση…». Ο κύριος γνώμονας για το εάν μια πράξη πρέπει να χαρακτηριστεί ως «γενετήσια» είναι η ένταση της προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας του θύματος, ιδίως αν το εν λόγω θύμα είναι παιδί. Κατά συνέπεια, πράξεις με έντονο σεξουαλικό χαρακτήρα, όπως είναι η ψαύση και οι θωπείες των γεννητικών οργάνων και του σώματος του ανηλίκου, ακόμη όμως κι ο εναγκαλισμός και ο ασπασμός στο στόμα του παιδιού, όταν κατατείνουν στην γενετήσια ικανοποίηση του δράστη και προκαλούν την προσβολή της γενετήσιας ελευθερίας του θύματος, αλλά και της αγνότητας της παιδικής  ηλικίας, θεωρούνται  «γενετήσιες πράξεις» κατά τον νέο ΠΚ. Τα παραπάνω είναι σύμφωνα και με το άρθρο 36 παρ. 1 και 2 της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, που κυρώθηκε με το Ν. 4531/2018 και έχει υπερνομοθετική ισχύ. Κατά την εν λόγω διάταξη, η ποινικοποίηση των πράξεων κατά της γενετήσιας ελευθερίας πρέπει να αφορά όχι μόνο τη “διάπραξη μη συναινετικής, κολπικής ή στοματικής διείσδυσης σεξουαλικού χαρακτήρα στο σώμα άλλου ατόμου με τη χρησιμοποίηση οποιουδήποτε οργάνου του σώματος ή αντικειμένου”, αλλά και “τη διάπραξη άλλων μη συναινετικών πράξεων σεξουαλικού χαρακτήρα”. Υπό το πρίσμα αυτό, ο όρος της «γενετήσιας πράξης» δεν παρεκκλίνει ουσιωδώς από τον προαναφερθέντα ορισμό της «ασελγούς πράξης», όπως ερμηνευόταν, υπό την αυστηρή της εκδοχή, από τη μέχρι τώρα νομολογία των δικαστηρίων στα εγκλήματα κατά της γενετήσιας ελευθερίας, στα οποία περιλαμβάνονται και οι περιπτώσεις της προαναφερόμενης διάταξης του άρθρου 339 παρ. 1 του ΠΚ (βλ. και  ΑΠ 478/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Η ως άνω διάταξη του ισχύοντος μέχρι την εφαρμογή του πιο πρόσφατου Ν. 4855/12-7-2021 ΠΚ, Ποινικού Κώδικα είναι ευμενέστερη της προϊσχύσασας, ως προς την προβλεπόμενη ποινή, καθόσον μ’ αυτήν προβλέπεται πλαίσιο ποινής κάθειρξης πέντε (5) έως δεκαπέντε (15) ετών (άρθρο 52 του ισχύοντος ΠΚ), ενώ με την προηγούμενη προβλεπόταν (άρθρο 52 του προϊσχύσαντος ΠΚ) πλαίσιο ποινής κάθειρξης δέκα (10) ετών έως είκοσι (20) ετών (βλ. και ΑΠ 715/2020, ΑΠ 686/2020 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ). Τέλος, κατά τη διάταξη του άρθρου 337 παρ. 1 ΠΚ, όπως ίσχυε, μετά την εφαρμογή του άνω Ν. 4619/2019 και πριν την ισχύ και εφαρμογή του πρόσφατου Ν. 4855/12-11-2021 «΄Οποιος με χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα, με προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, με γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου ή με την επίδειξη των γεννητικών του οργάνων,  προσβάλλει βάναυσα την τιμή άλλου, τιμωρείται με φυλάκιση έως ένα (1) έτος ή χρηματική ποινή. Για την ποινική δίωξη απαιτείται έγκληση, εκτός αν ο παθών είναι ανήλικος», ενώ κατά την παρ. 2 του ίδιου άρθρου «Με φυλάκιση έως δύο (2) έτη ή με χρηματική ποινή τιμωρείται η πράξη της προηγούμενης παραγράφου, αν ο παθών είναι νεότερος των δώδεκα (12) ετών. Για τη στοιχειοθέτηση της αντικειμενικής υπόστασης του εγκλήματος που προβλέπει η δεύτερη των ως άνω διατάξεων (του άρθρου 337 ΠΚ), αρκεί να λάβουν χώρα χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις ή γενετήσιες πράξεις που τελούνται ενώπιον άλλου, προσβλητικές, κατά τρόπο βάναυσο, της αξιοπρέπειας του άλλου στη σφαίρα της γενετήσιας ζωής. Σε αντίθεση με τις «γενετήσιες πράξεις», οι χειρονομίες γενετήσιου χαρακτήρα ή προτάσεις που αφορούν γενετήσιες πράξεις, είναι ελαφρότερες ερωτικές πράξεις, που δεν φθάνουν στο σημείο της γενετήσιας πράξης, όπως εννοιολογικά αναλύεται πιο πάνω. Οι προτάσεις μπορούν να γίνουν ρητά ή με χειρονομίες που πρέπει να αφορούν στην τέλεση γενετήσιων πράξεων και δεν προϋποθέτουν σωματική επαφή. Όταν η πράξη του δράστη δεν είναι μια ήσσονος σημασίας ερωτική πράξη (όπως στιγμιαίος εναγκαλισμός και ασπασμός), αλλά είναι μια πράξη με έντονο γενετήσιο και ηδονιστικό χαρακτήρα, που κατατείνει στη διέγερση και ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του και η οποία προσβάλλει το κοινό αίσθημα της αιδούς και των ηθών, αλλά και την ακώλυτη γενετήσια εξέλιξη του παθόντος, τότε δεν συντρέχει προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας κατά το άρθρο 337 του ΠΚ (βλ. και ΑΠ 118/2017, ΑΠ 1244/2011 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ).

 

Β.-Από τις ένορκες καταθέσεις των μαρτύρων κατηγορίας, που εξετάσθηκαν στο ακροατήριο αυτού του Δικαστηρίου και περιέχονται στα ενσωματωμένα στην παρούσα απόφαση πρακτικά δημόσιας συνεδρίασης, από την ανάγνωση των πρακτικών της πρωτοβάθμιας δίκης, από την ανάγνωση όλων ανεξαιρέτως των προαναφερομένων εγγράφων που βρίσκονται στην προκειμένη δικογραφία (για μερικά από τα οποία γίνεται ειδική αναφορά πιο κάτω, χωρίς, όμως, να έχει παραληφθεί κανένα ως προς τη διαμόρφωση της κρίσης του παρόντος Δικαστηρίου, για την οποία συνεκτιμήθηκαν άπαντα), καθώς και από την απολογία του εκκαλούντος – κατηγορουμένου στο ακροατήριο, πάντων εκτιμωμένων κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΠοινΔ), αποδείχθηκε ότι ο τελευταίος τέλεσε την αξιόποινη πράξη που του αποδόθηκε και με την εκκαλούμενη απόφαση, ήτοι, της αποπλάνησης παιδιού, κατά συρροή και κατ’ εξακολούθηση (με τον παλιό ΠΚ) και ήδη «της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους ή ενώπιόν τους», κατ΄ άρθρο 339 παρ. 1α του ΠΚ, όπως το τελευταίο ίσχυε μετά την εφαρμογή του Ν. 4619/2019 και πριν την εφαρμογή του πρόσφατου Ν. 4855/12-11-2021 και όπως η εν λόγω πράξη περιγράφεται αναλυτικά, κατά τη νομοτυπική της μορφή και τα κατ΄ ιδίαν πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την υποκειμενική και αντικειμενική υπόστασή της, στο πιο κάτω διατακτικό, για την οποία (πράξη), συνεπώς, πρέπει να κηρυχθεί ένοχος, απορριπτομένων όλων των περί του αντιθέτου, προβληθέντων δια του ανωτέρω συνηγόρου του, σχετικών, αρνητικών της κατηγορίας, ισχυρισμών του. Ειδικότερα, από την αξιολογική εκτίμηση και τη συγκριτική αντιπαράθεση όλων των ως άνω αποδεικτικών μέσων το παρόν Δικαστήριο διαμόρφωσε πλήρη δικανική πεποίθηση περί της βασιμότητας των πραγματικών περιστατικών που συγκροτούν την αντικειμενική και υποκειμενική υπόσταση της προαναφερόμενης αξιόποινης πράξης, καθόσον αποδείχθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Ο κατηγορούμενος, Πολωνός υπήκοος, …… και της ….., υπήκοος Πολωνίας, που γεννήθηκε στην Πολωνία, στις 28.2.1961, 61 ετών σήμερα και διαβιώνει τα τελευταία δέκα (10) τουλάχιστον χρόνια στην Ελλάδα, ως οικονομικός μετανάστης, εργαζόμενος, συνήθως, ως ελαιοχρωματιστής, έγγαμος, με τέσσερα (4) ενήλικα παιδιά και τέσσερα (4) εγγόνια, που κατοικούν όλοι τους στην Πολωνία, κατά το χρονικό διάστημα των ετών 2012 – 2015 είχε αναπτύξει προσωπικές σχέσεις με το ζεύγος των ομοεθνών του (ον) …. και (ον) ….. (επών) …… Ο ….. ….. διαβιώνουν επίσης στην Ελλάδα, ως οικονομικοί μετανάστες και κατοικούσαν από το έτος 2003 τουλάχιστον και μετέπειτα στη Μύκονο και συγκεκριμένα, στην Δ.Κ. της …, όπου δημιούργησαν την οικογένειά τους, η οποία αποτελείται από τους ίδιους και τις τρεις ανήλικες, ακόμη, θυγατέρες τους, που γεννήθηκαν στην Ελλάδα. Οι βιοτικές και οικονομικές συνθήκες της οικογένειας …., που ζούσε σε ένα κτίσμα (παλιό ισόγειο γκαράζ), που τους είχαν παραχωρήσει, χωρίς αντάλλαγμα, κάτοικοι της περιοχής, στην …. και είχε διαμορφωθεί, ανάλογα, σε μια κατοικία με τρεις (3) αυτοτελείς χώρους – δωμάτια, δεν υπήρξαν ποτέ καλές και επιπλέον ο …. και η ….. κατανάλωναν μεγάλες ποσότητες αλκοόλ και συχνά δημιουργούνταν διάφορα επεισόδια, προστριβές και καυγάδες μεταξύ τους, με συνέπεια, τις περισσότερες φορές, να μην ασκούν, με τον επιβαλλόμενο τρόπο, την επιμέλεια του προσώπου των τριών ανηλίκων θυγατέρων τους, όπως είχαν αντιληφθεί και οι κάτοικοι του μικρού οικισμού της ….. Μυκόνου και ιδίως οι γείτονές τους. Οι τελευταίοι προσπαθούσαν να τους συνδράμουν οικονομικά και ηθικά, επιδεικνύοντας μεγάλο ενδιαφέρον, ιδίως, ως προς την διαβίωση των ανήλικων θυγατέρων τους, τις οποίες βοηθούσαν, με κάθε δυνατό τρόπο, πολλά άτομα από το σχολικό τους περιβάλλον, ήτοι, αυτό του Δημοτικού Σχολείου της …., όπως ο Διευθυντής και οι δάσκαλοί τους, καθώς και οι γονείς των φίλων τους και των συμμαθητών τους, που είχαν διαπιστώσει ότι οι ανήλικες τις περισσότερες φορές πήγαιναν σχολείο αφρόντιστες και με βρώμικα ρούχα, χωρίς «κολατσιό», αλλά και πολλές φορές, ιδίως οι δύο μεγαλύτερες, στεναχωρημένες ή θλιμμένες. Στα πλαίσια των φιλικών σχέσεων που είχε αναπτύξει ο κατηγορούμενος, ….., με το ζεύγος των …. και ……, κατά την ένδικη χρονικό περίοδο, από το έτος 2013 έως και το 2015, φιλοξενούνταν από τους τελευταίους, κατά διαστήματα, στην προπεριγραφείσα κατοικία τους στην …., με αντάλλαγμα την οικονομική συνδρομή του στις διάφορες ανάγκες διαβίωσης της οικογένειας. Περαιτέρω, αποδείχθηκε ότι ο κατηγορούμενος,  σε μη απόλυτα εξακριβωμένους χρόνους, πάντως εντός του έτους 2013, κατά το χρονικό διάστημα που διέμενε στην οικία τους, επιδιώκοντας τη διέγερση ή και την ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας του, ενήργησε γενετήσιες πράξεις σε βάρος και των δύο (2) μεγαλύτερων ανήλικων θυγατέρων του ζεύγους, ήτοι, στην ….., γεννηθείσα στις 22-4-2004 και στην …. …, γεννηθείσα στις 8-4-2007, αντίστοιχα, γνωρίζοντας πολύ καλά την ακριβή τους ηλικία, λόγω της συναναστροφής και της συγκατοίκησής τους, κατά το χρόνο που έμενε μόνος του μαζί τους και έβρισκε την κατάλληλη ευκαιρία και ενίοτε, εκμεταλλευόμενος την οικειότητα που είχε αναπτυχθεί μεταξύ τους και την εμπιστοσύνη τους προς το πρόσωπό του, όπως και την αθωότητα της παιδικής ηλικίας τους, τις παραπλανούσε, με αποτέλεσμα να υποστούν τέτοιες πράξεις, θωπεύοντας, σε διάφορους χρόνους, την ως άνω ανήλικη, …., στα γεννητικά της όργανα, βάζοντας τα χέρια του μέσα στο εσώρουχό της, ενώ φίλησε την ανωτέρω ανήλικη, …., στο στόμα, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του, θωπεύοντας, αυτήν, ταυτόχρονα, στα γεννητικά της όργανα, πάνω από τα ρούχα της. Επίσης, σε μη απόλυτα εξακριβωμένη ημερομηνία του Μαρτίου του έτους 2015 (σε μια κρύα ημέρα, με αέρα), στη μικρή παραλία (στο «παραλιάκι») της Αγίας Άννας Μυκόνου, που είναι μία απόμερη και πολύ ερημική παραλία, με βράχους, ιδιαίτερα, κατά τη χειμερινή περίοδο, όπως εν προκειμένω, κατά το μήνα Μάρτιο (που δεν υπάρχουν κολυμβητές) και μάλιστα κατά τη συγκεκριμένη μέρα, στην οποία (παραλία), λόγω ακριβώς των εν λόγω χαρακτηριστικών της, οδήγησε, έχοντας πονηρούς σκοπούς και πιστεύοντας ότι δεν θα τον αντιληφθεί κανένας, και τα τρία (3) ανήλικα κορίτσια, ενήργησε και πάλι γενετήσιες πράξεις με τις δύο μεγαλύτερες, με σκοπό τη διέγερση ή και την ικανοποίηση της γενετήσιας επιθυμίας και ορμής του. Συγκεκριμένα, αφού συνόδευσε, επί τούτου, τις ανωτέρω ανήλικες στην παραπάνω απόμακρη παραλία, αφαίρεσε χωρίς τη θέλησή τους τον ρουχισμό τους, αφήνοντας αυτές γυμνές από τη μέση και πάνω, φορώντας μόνο το κάτω εσώρουχό τους και στη συνέχεια θώπευσε αυτές, χαϊδεύοντάς τες στο στήθος και τη μεγαλύτερη απ’ αυτές (την …. ….) και στα γεννητικά της όργανα, βάζοντας το χέρι του μέσα από το εσώρουχό της. Ειδικότερα, σύμφωνα με την από 26-5-2015, ιδιαίτερα πειστική, ένορκη κατάθεση, παρουσία πραγματογνώμονα, της ανήλικης, … …. του …., ο κατηγορούμενος από το έτος 2013 και έπειτα, αφότου άρχισε να διαμένει στην οικία τους τη θώπευε και τη παρενοχλούσε συνεχώς. Συγκεκριμένα, την άγγιζε στα γεννητικά όργανα τοποθετώντας τα χέρια του κάτω από το εσώρουχό της, προσπαθώντας να την διεγείρει με τα δάκτυλά του, ενώ ένα βράδυ, σε μη ακριβώς προσδιορισμένο χρόνο μέσα στο έτος 2013, αποπειράθηκε να κοιμηθεί στο ίδιο κρεβάτι μαζί της, με αποτέλεσμα η τελευταία να τρέξει στη μητέρα της. Κατόπιν αυτού του περιστατικού, μάλιστα, δημιουργήθηκε ζήτημα στην οικογένεια και ο πατέρας της ανήλικης παθούσας,  ….., του είχε ζητήσει να φύγει από το σπίτι τους, οπότε ο κατηγορούμενος πράγματι αποχώρησε, αλλά μερικούς μήνες αργότερα οι μεταξύ τους σχέσεις αποκαταστάθηκαν και επανήλθε στην κατοικία τους. Επίσης, η ίδια παθούσα περιέγραψε το παραπάνω περιστατικό του Μαρτίου του έτους 2015, στη μικρή παραλία της Αγίας Άννας, ενώ ανέφερε ότι η αδερφή της, ……, της είχε εξομολογηθεί πως ο κατηγορούμενος την είχε φιλήσει στο στόμα με τη γλώσσα του και την χάϊδευε στα γεννητικά της όργανα, πάνω από τα ρούχα της, όταν έκανε τα μαθήματά της και ο ίδιος προθυμοποιούνταν να την βοηθήσει, ενώ της είχε ζητήσει να μην αναφέρει το συγκεκριμένο γεγονός σε κανένα και αυτός θα της έδινε για το λόγο αυτό χρήματα. Τέλος, κατέθεσε ότι μερικές φορές ερχόταν μέσα στο μπάνιο της οικίας τους κατά τη διάρκεια που βρίσκονταν μέσα οι ανήλικες και καθόταν αρκετή ώρα μαζί τους, λέγοντάς τους να μη ντρέπονται, γιατί τις είχε ήδη δει γυμνές κατά το παρελθόν. Εξάλλου, σύμφωνα με την από 27-5-2015 έκθεση προκαταρκτικής ψυχολογικής πραγματογνωμοσύνης του ψυχολόγου, ….., διαπιστώθηκε ότι η ανήλικη, ….., στο πλαίσιο της εξέτασής της, ως μάρτυρα, διέθετε το ανάλογο νοητικό δυναμικό, τη δυνατότητα επικοινωνίας, σκέψης και αντίληψης και είχε καλό επίπεδο κατανόησης των ερωτήσεων, δίνοντας περιεκτικές απαντήσεις, παρουσιάζοντας τα γεγονότα με απλό και κατανοητό τρόπο, κι ενώ στην αρχή της συνέντευξής της παρουσίασε έντονο συναισθηματικό άγχος, εκδηλώνοντας την προτίμησή της να μιλήσει με γυναίκα και όχι με τον ίδιο, στη συνέχεια εγκλιματίστηκε πλήρως, επιθυμώντας έντονα να μιλήσει για τα γεγονότα που είχαν συμβεί. Μάλιστα, στην αναφορά των λεπτομερειών της κακοποίησής της, παρουσίασε συγκρατημένο συγκινησιακό φορτίο, όντας, όμως, ικανή να διατηρήσει τον ειρμό της σκέψης και της ομιλίας της, ενώ η ροή και το περιεχόμενο της σκέψης της παρουσιάστηκε δομημένο, δίχως αντιφάσεις, με κάποια δυσκολία στην χρονική τοποθέτηση των γεγονότων (ακριβείς ημερομηνίες), που ήταν αναμενόμενη σ΄ αυτήν την ηλικία. Ωσαύτως, πρέπει να επισημανθεί ότι, σύμφωνα με το υπ’ αρ. ….. από 2-4-2015 έγγραφο του Συλλόγου «Το Χαμόγελο του Παιδιού», η εν λόγω υπηρεσία δέχτηκε τηλεφωνική καταγγελία που αναφερόταν στην οικογένεια …. και ειδικότερα, στο ότι οι δύο γονείς αδυνατούσαν να ανταπεξέλθουν στην φροντίδα των ανηλίκων, ότι ο πατέρας ασκούσε σωματική βία σε βάρος της συζύγου του και μητέρας τους, η οποία, παρά τις παραινέσεις των περιοίκων, αρνιόταν να τον καταγγείλει αρμοδίως, ότι πρόσφατα σε παραλία του νησιού, εθεάθη πενηντάχρονος άνδρας, πολωνικής καταγωγής, να συνοδεύει τις τρεις ανήλικες, οι οποίες φορούσαν μόνο τα εσώρουχά τους και ότι στη συνέχεια ο ίδιος άνδρας άρχισε να θωπεύσει την εντεκάχρονη και να την απομακρύνει από το σημείο που βρίσκονταν οι δύο αδερφές της, η οποία (ανήλικη) ακούστηκε να φωνάζει διαμαρτυρόμενη. Δυνάμει της ανωτέρω αναφοράς, παραγγέλθηκε από την Εισαγγελία Πρωτοδικών Σύρου η διενέργεια κοινωνικής έρευνας. Σύμφωνα με την επακολουθήσασα, από 27-5-2015, έκθεση κοινωνικής έρευνας του Τμήματος Κοινωνικής Αλληλεγγύης και Κοινωνικής Μέριμνας Κυκλάδων, διαπιστώθηκε ότι ο ….., κάνει χρήση υπερβολικών ποσοτήτων αλκοόλ και ως εκ τούτου αδυνατούσε να προσφέρει, ακόμη και για τη σίτιση των παιδιών του, ότι οι σχέσεις ανάμεσα στα μέλη της συγκεκριμένης οικογένειας ήταν προβληματικές και ότι υπήρχε παραμέληση της εποπτείας των ανηλίκων, λόγω και της κατανάλωσης αλκοόλ, ενώ η οικογένεια βρισκόταν σε κατάσταση οικονομικής ανέχειας, λαμβάνοντας μηνιαίως τρόφιμα από εθελοντική οργάνωση και κατά αραιά διαστήματα είδη μεταχειρισμένου ρουχισμού, υποστηριζόμενη και από το σχολικό περιβάλλον των ανηλίκων. Διαπιστώθηκαν επίσης, διαφωνίες μεταξύ του ζεύγους, κλάματα των παιδιών και συχνές φιλοξενίες ανδρών και ζευγών στην κατοικία τους, για λόγους διασκέδασης με υπερβολική χρήση αλκοόλ. Η αρμόδια κοινωνική λειτουργός, μάλιστα, ανέφερε ότι, στις 26-5-2015, η ….., την ενημέρωσε, κλαίγοντας, πως θέλει να πει την αλήθεια στην Αστυνομία, συνοδευόμενη από μια φίλη της μητέρας της, με το μικρό όνομα ….., που ήταν η μητέρα μιας συμμαθήτριάς της και φίλη της και ότι την ίδια μέρα της διηγήθηκε όλα τα ανωτέρω τα πραγματικά περιστατικά. Τέλος, από την ίδια κοινωνική λειτουργό της άνω υπηρεσίας διαπιστώθηκε, στις 23-11-2015, όπως περιγράφηκε στο υπ’ αρ. πρωτ. …. έγγραφό της, ότι η στάση των δύο γονέων, καθώς και της από τη μητρική γραμμή γιαγιάς τους απέναντι στη δημοσιοποίηση της ασέλγειας που δέχθηκε η ….. στην πιο πάνω ερημική παραλία από τον κατηγορούμενο ήταν τέτοια που δημιούργησαν ενοχές στην ανήλικη και ότι δέχτηκε τηλεφωνική καταγγελία από άλλους κατοίκους της …. περί συνέχισης της παραμέλησης των ανηλίκων από τους γονείς τους, περί της ανεργίας τους, καθώς και της υπερβολικής χρήσης αλκοόλ εκ μέρους τους. Όλα τα παραπάνω προκύπτουν από την προσήκουσα αξιολογική εκτίμηση του όλου αποδεικτικού υλικού και ιδίως από τις σαφείς και κατηγορηματικές ένορκες καταθέσεις των ανωτέρω μαρτύρων κατηγορίας και ιδίως της αυτόπτη μάρτυρα στο περιστατικό που έλαβε χώρα στο «παραλιάκι» της, ……, οι οποίες είναι τρίτα πρόσωπα, σε σχέση με τις παθούσες, τους γονείς τους και τον κατηγορούμενο, με τον οποίο, μάλιστα, δεν διατηρούσαν καμιά απολύτως γνωριμία, προσωπική σχέση, φιλία ή έριδα, προηγουμένως και έχοντας άμεση και προσωπική γνώση και αντίληψη για την εξέλιξη της ένδικης υπόθεσης, κατέθεσαν με αμεροληψία, αντικειμενικότητα και πειστικότητα κρίσιμα πραγματικά περιστατικά, που επιβεβαιώθηκαν και από την άλλη μάρτυρα κατηγορίας και το λοιπό έγγραφο αποδεικτικό υλικό, χωρίς να αναιρούνται ή να τίθενται υπό αμφιβολία από κανένα αποδεικτικό μέσο και δη από την ενώπιον αυτού του Δικαστηρίου απολογία του κατηγορουμένου, που υπέπεσε σε κρίσιμες αντιφάσεις και λογικά σφάλματα, ενώ οι προβληθέντες ισχυρισμοί του, όσον αφορά τα κρίσιμα πραγματικά της ένδικης υπόθεσης, ήταν ανερμάτιστοι, ανεπέρειστοι και προφανέστατα αβάσιμοι. Με βάση όλα τα ανωτέρω αποδειχθέντα πραγματικά περιστατικά, προέκυψε ότι οι κατά τα άνω πράξεις του εκκαλούντος – κατηγορουμένου (που δεν αποτελούσαν ήσσονος σημασίας ερωτικές πράξεις, όπως μία στιγμιαία χειρονομία ή ένας στιγμιαίος  εναγκαλισμός  και ασπασμός), οι οποίες, στρεφόμενες στην προκειμένη περίπτωση σε βάρος αμφοτέρων των ως άνω παιδιών (μαθήτριες  κατά τους επίδικους χρόνους της Δ΄ και της Ε΄, καθώς και της Β΄ και της Γ΄ τάξης του δημοτικού σχολείου, αντίστοιχα), προσβάλλουν, αντικειμενικά, το κοινό αίσθημα της αιδούς και την περί των ηθών κοινή αντίληψη, κατατείνοντας, υποκειμενικά, στη διέγερση της γενετήσιας επιθυμίας του, ενώ, παράλληλα, προσέβαλαν, με ιδιαίτερη ένταση, τόσο την αγνότητα της παιδικής ηλικίας των ανηλίκων θυμάτων του, όσο και τη γενετήσια ελευθερία τους, υπό τις προπεριγραφείσες περιστάσεις (του τόπου, χρόνου, σε συνδυασμό με τον τρόπο της τέλεσής τους, τις μεταξύ τους σχέσεις και τις ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά των άνω προσώπων μεταξύ των οποίων τελέσθηκαν), είναι πράξεις με έντονο γενετήσιο και σεξουαλικό χαρακτήρα και συνιστούν τις αναγκαίες για τη στοιχειοθέτηση του ανωτέρω εγκλήματος της αποπλάνησης παιδιού και ήδη της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους, «γενετήσιες πράξεις», όπως αυτές αναπτύσσονται εννοιολογικά στην προηγηθείσα νομική σκέψη, κατ΄ άρθρο 339 παρ. 1α του ΠΚ, όπως αυτό ίσχυε μετά την εφαρμογή του Ν. 4619/2019 (ήτοι, μετά την 1-7-2029) και πριν την έκδοση και εφαρμογή του πρόσφατου

Ν. 4855/12-11-2021, σε συνδυασμό και με το άρθρο 36 παρ. 1 και 2 της προαναφερθείσας Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης, κι όχι του εγκλήματος της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, όπως αυτό αναπτύσσεται εννοιολογικά στην παραπάνω νομική σκέψη, κατ΄ άρθρο 337 παρ. 1 και 2 του ΠΚ. Επομένως, ενόψει των ανωτέρω, ο κατηγορούμενος πρέπει να κηρυχθεί ένοχος για την παραπάνω πράξη «της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους», υπό τη μορφή κακουργήματος, κατά συρροή και κατ’

εξακολούθηση, σύμφωνα με τις προπαρατεθείσες διατάξεις του άνω άρθρου 339 παρ. 1α του ΠΚ (σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 94 και 98 του ΠΚ), όπως αυτό ίσχυε μετά την έκδοση του Ν. 4619/2019, που εφαρμόζονται εν προκειμένω, κατ΄ άρθρο 2 παρ. 1 του ΠΚ, ως ευμενέστερες (προβλέποντας  ηπιότερο ποινικό κολασμό, σε σχέση με την ίδια κακουργηματική πράξη  που προβλεπόταν, με το ίδιο άρθρο 339 του παλιού ΠΚ, πριν την 1-7-2019, για την οποία καταδικάσθηκε, πρωτόδικα, με την εκκαλούμενη απόφαση, αλλά και από το ίδιο άρθρο, όπως προβλέπεται σήμερα μετά το

Ν. 4855/12-11-2021), όπως η εν λόγω αξιόποινη πράξη προσδιορίζεται στην προηγηθείσα νομική σκέψη και όπως αυτή περιγράφεται αναλυτικά, κατά τη νομοτυπική της μορφή και τα κατ΄ ιδίαν πραγματικά περιστατικά που θεμελιώνουν την υποκειμενική και αντικειμενική υπόστασή της, στο πιο κάτω διατακτικό. Ένα μέλος, όμως, της σύνθεσης αυτού του Δικαστηρίου και συγκεκριμένα, ο Εφέτης, Γεώργιος Δημητρόπουλος, έχει την άποψη ότι ο εκκαλών -κατηγορούμενος  πρέπει να κηρυχθεί : α) αθώος, λόγω αμφιβολιών, για της πράξη της αποπλάνησης παιδιού που δεν είχε συμπληρώσει τα 12 έτη της ηλικίας του, κατ’ εξακολούθηση, σε βάρος της ανήλικης, ….., καθώς από την δέουσα εκτίμηση των προαναφερόμενων αποδεικτικών μέσων, πάντων εκτιμωμένων κατά την αρχή της ηθικής απόδειξης (άρθρο 177 παρ. 1 του ΚΠοινΔ), δεν αποδείχθηκε με τη δέουσα ασφάλεια και βεβαιότητα, έτσι ώστε το παρόν Δικαστήριο να μπορέσει να διαμορφώσει εδραία δικανική πεποίθηση, η συνδρομή των αναγκαίων στοιχείων της αντικειμενικής και της υποκειμενικής υπόστασης του αδικήματος της «τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους», που του αποδόθηκε με την εκκαλούμενη απόφαση, όπως αναλυτικά περιγράφεται στο πιο κάτω διατακτικό. Συνακόλουθα, ενόψει των ανωτέρω, εφόσον από τα ως άνω αποδεικτικά μέσα δεν αποδείχθηκε η πλήρωση της αντικειμενικής και της υποκειμενικής υπόστασης του ανωτέρω, αποδιδόμενου στον εκκαλούντα – κατηγορούμενο αδικήματος, έχοντας δημιουργηθεί σημαντικές αμφιβολίες στο παρόν Δικαστήριο, που ερμηνεύονται υπέρ αυτού (του κατ/νου), χωρίς να υπάρχουν άλλα αποδεικτικά στοιχεία, που συνεκτιμώμενα, σύμφωνα με την ανωτέρω, κατά το άρθρο 177 ΚΠοινΔ, αρχή της ηθικής απόδειξης, να οδηγούν σε ασφαλή δικανική πεποίθηση για την ενοχή του, η οποία (ενοχή), ενόψει του τεκμηρίου αθωότητας του κατηγορουμένου, που θεσπίζεται και από τη διάταξη του άρθρου 6 παρ. 2 της ΕΣΔΑ (Ν.Δ/γμα 53/1974), αποτελεί το αντικείμενο αποδείξεως στην ποινική δίκη (ΑΠ 1434/2016, ΑΠ 182/2008, ΑΠ 1827/2000 ΤΝΠ ΝΟΜΟΣ), πρέπει, με βάση και τη διέπουσα το ποινικό μας σύστημα αρχή «in dubio pro reo», ο κατηγορούμενος να κηρυχθεί αθώος της συγκεκριμένης πράξης, όπως αυτή περιγράφεται λεπτομερώς στο πιο κάτω διατακτικό, λόγω αμφιβολιών και 

β) ένοχος, κατ’ επιτρεπτή δικονομικά μεταβολή της κατηγορίας, από την πράξη της «τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους» (άρθρο 339 παρ. 1α του ΠΚ, όπως αυτό ίσχυε μετά την εφαρμογή του Ν. 4619/2019), για την πλημμεληματική πράξη της προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειας, κατ’  άρθρο 337§2-1 ΠΚ, όπως ισχύει σήμερα, σε βάρος της ανήλικης, ……, καθόσον οι γενετήσιες πράξεις που αποδείχθηκε ότι τέλεσε μαζί της  ήταν μόνον στιγμιαίες θωπείες στο στήθος της, στην παραλία της Αγίας ΄Αννας, το Μάρτιο του 2015 και  στιγμιαίες  θωπείες στο στήθος και στο υπόλοιπο σώμα της, πάνω από τα ενδύματά της, σε μη επακριβώς προσδιορισθείσες ημερομηνίες του έτους 2013, μέσα στην οικογενειακή κατοικία τους, όπου φιλοξενούνταν και ο ίδιος, οι οποίες, όμως, με κύριο γνώμονα την ένταση της προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας της άνω ανήλικης παθούσας, αποτελούν ήσσονος σημασίας ερωτικές πράξεις κι όχι τις αναγκαίες για τη στοιχειοθέτηση του ανωτέρω εγκλήματος της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με ανηλίκους, «γενετήσιες πράξεις», ήτοι, πράξεις με έντονο σεξουαλικό χαρακτήρα, δοθέντος, επιπλέον, και του ότι ο ίδιος ο νομοθέτης, σήμερα, στην παράγραφο 2 του άρθρου 336 του νέου ΠΚ ορίζει ότι «γενετήσια πράξη είναι η συνουσία και οι ίσης βαρύτητας με αυτήν πράξεις», ενώ στην Αιτιολογική Έκθεση επεξηγείται ότι «ο όρος γενετήσια πράξη έχει την έννοια που προσδιορίζει η νομολογία και η επιστήμη, πρόκειται για τη συνουσία και άλλες πράξεις με την ίδια βαρύτητα από πλευράς προσβολής του εννόμου αγαθού της γενετήσιας ελευθερίας, όπως είναι η “παρά φύσιν” συνεύρεση…».          

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

 

ΔΙΚΑΖΟΝΤΑΣ με παρόντα τον εκκαλούντα – κατηγορούμενο, …. του ….. και της …., υπήκοο Πολωνίας, που γεννήθηκε στην Πολωνία, στις 28.2.1961, ελαιοχρωματιστή, κάτοικο …. Μυκόνου και ήδη κρατούμενο στο Κατάστημα Κράτησης …………..

 

ΚΗΡΥΣΣΕΙ αυτόν ένοχο κατά πλειοψηφία (με ψήφους 6 προς 1) του ότι, κατά τους κατωτέρω αναφερόμενους χρόνους και τόπους, με περισσότερες πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, διέπραξε την κακουργηματική πράξη της τέλεσης γενετήσιων πράξεων με δύο (2) ανήλικες (ήτοι, της αποπλάνησης  παιδιού νεότερου των δώδεκα ετών, κατά την διατύπωση του παλιού ΠΚ), κατ΄ άρθρο 339 παρ. 1α του ΠΚ, όπως ίσχυε μετά την εφαρμογή του Ν. 4619/2019 (από 1-7-2019 και εντεύθεν) και πριν την έκδοση και εφαρμογή του πρόσφατου Ν. 4855/12-11-2021 και συγκεκριμένα, με σκοπό να διεγείρει και να ικανοποιήσει την γενετήσια επιθυμία και ορμή του, ενήργησε γενετήσιες πράξεις με πρόσωπα που δεν συμπλήρωσαν τα δώδεκα (12) έτη τους και τα παραπλάνησε για να υποστούν τέτοιες πράξεις, ενώ γνώριζε ότι τα εν λόγω πρόσωπο είχαν ηλικία μικρότερη των δώδεκα (12) ετών. Ειδικότερα :

 

  Α) Σε μη απόλυτα εξακριβωμένο χρόνο, πάντως εντός του έτους 2013, κατά το χρονικό διάστημα που διέμενε στην οικία των ομοεθνών του, (ον) ….. και (ον) …… (επ) ….., στην περιοχή ….. Μυκόνου Κυκλάδων, ενήργησε γενετήσιες πράξεις στις ανήλικες θυγατέρες τους, (ον) ….. (επ) …., γεννηθείσα στις 22-4-2004 και στην (ον) …. (επ) ….., γεννηθείσα στις 8-4-2007 και τις παραπλάνησε για να υποστούν τέτοιες πράξεις, καθώς συχνά θώπευε, σε διάφορους χρόνους, την ως άνω ανήλικη, ….., στα γεννητικά της όργανα, βάζοντας τα χέρια του μέσα στο εσώρουχό της, ενώ φίλησε την ανωτέρω ανήλικη, ……, ερωτικά, στο στόμα, χρησιμοποιώντας τη γλώσσα του, θωπεύοντας, αυτήν, ταυτόχρονα, στα γεννητικά της όργανα, πάνω από τα ρούχα της  και  Β) Σε μη απόλυτα εξακριβωμένο χρόνο, πάντως κατά το μήνα Μάρτιο του έτους 2015, αφού συνόδευσε τις ως άνω ανήλικες, ….. και ….. στην ερημική και μη εύκολα προσβάσιμη παραλία («παραλιάκι») της Αγίας Άννας Μυκόνου, ενήργησε και πάλι σε βάρος των ως άνω ανηλίκων γενετήσιες πράξεις, ενώ, όπως γνώριζε πολύ καλά ο ίδιος, ήταν νεότερες των δώδεκα (12) ετών. Συγκεκριμένα, αφού αφαίρεσε χωρίς τη θέληση των ανωτέρω ανηλίκων τον ρουχισμό τους, αφήνοντας αυτές γυμνές από τη μέση και πάνω, φορώντας μόνο το κάτω εσώρουχό τους, στη συνέχεια θώπευσε αυτές, χαϊδεύοντάς τες στο στήθος και τη μεγαλύτερη απ’ αυτές (…..) και στα γεννητικά της όργανα, βάζοντας το χέρι του μέσα στο εσώρουχό της. Όλα δε τα παραπάνω ενήργησε ο κατηγορούμενος, προκειμένου να διεγείρει ή (και) να ικανοποιήσει τη γενετήσια επιθυμία και ορμή του, ενώ γνώριζε ότι αμφότερες οι παραπάνω ανήλικες παθούσες, κατά των οποίων κατευθυνόντουσαν οι ως άνω πράξεις του, ήταν μικρότερες των δώδεκα (12) ετών.

 

ΚΡΙΘΗΚΕ, αποφασίσθηκε και δημοσιεύθηκε αμέσως στο ακροατήριό του.

 

Σύρος, 7η Ιουνίου 2022

      Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ                                        Η ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ